Deze prachtige plaat werd opgenomen in de dal-uren van de studio waar John "Rabbit" Bundrick zo'n beetje woonde rond 1972. In die tijd was hij de toetsenist in de laatste incarnatie van Free en de meeste nummers schreef hij toen hij toerde met die band. Island bracht 'm uit zonder al te veel aandacht aan publiciteit te schenken en als gevolg daarvan verdween het album al vrij snel in de vergetelheid. Ik moest in 73 al 2 maanden op mijn bestelling wachten voordat ik eindelijk een kopie in mijn handen had.
Doodzonde, want dit is IMO de beste plaat van een "side-man" aller tijden. Bundrick is zeker niet een geweldige zanger, maar hij kan met zijn melodieën en teksten de beoogde sfeer zo goed overbrengen dat het positieve kippenvel nog steeds regelmatig op m'n armen verschijnt als ik 'm weer eens in de spelert heb.
Bij mijn weten is dit fraais nog steeds niet officieël op CD uitgekomen, maar is wel te bestellen via zijn site........ (
http://www.rabbitwho.com/mu_solo.html )