menu

Electric Light Orchestra Part II - In Concert (1996)

mijn stem
2,83 (6)
6 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: GP

  1. Standing in the Rain (4:42)
  2. Evil Woman (4:01)
  3. Don't Wanna (4:05)
  4. Showdown (4:55)
  5. Can't Get It Out of My Head (6:37)
  6. Whiskey Girl (3:47)
  7. Livin' Things (3:54)
  8. One More Tomorrow (5:10)
  9. Mr. Blue Sky (5:00)
  10. Telephone Line (4:50)
  11. Ain't Necessarily So (4:02)
  12. The Fox (4:55)
  13. Strange Magic (2:13)
  14. Sweet Talking Woman (2:03)
  15. Confusion (1:52)
  16. Do Ya (2:27)
  17. Rockaria (3:15)
  18. Roll over Beethoven (5:37)
  19. All Fall Down (3:22)
  20. Witness (3:32)
  21. 1.000 Eyes (2:18)
  22. Hold on Tight (1:56)
  23. Turn to Stone (2:48)
  24. Rock & Roll Is King (3:26)
  25. The Last Train to London (3:44)
  26. Don't Bring Me Down (4:21)
totale tijdsduur: 1:38:52
zoeken in:
avatar van stereo
3,0
Zeker geen slecht album.
Maar kan lang niet tippen aan het "echte" Electric Light Orchestra.

avatar van bikkel2
2,5
Drummer van het eerste uur Bev Bevan was de initatitefnemer van deze wederopstanding van E.L.O . Een vreemde onderneming want dit alles vond plaats zonder Jeff Lynne , die helemaal geen trek had in dit hele circus en zich ook afkeurend opstelde .
Minus ook Richard Tandy overigens , die zijn exbaas wel trouw bleef .
Muzikaal is het echt E.L.O wat je hier terug hoort , zelfs de nieuwe songs zijn in die geest gemaakt , maar die vallen behoorlijk tegen eigenlijk . Krampachtige pogingen om het oude geluid te laten herleven .
Evengoed trokken de concerten nog aardig wat mensen en wordt er aardig gemusiceerd , maar zonder Lynne ....... het blijft een raar idee .
Jeff had zo'n beetje altijd de regie in handen , schreef alles en is de geestelijke vader van dit symfonische pop/rock gezeldschap die vooral in de 70er jaren goede zaken deed .
Met dat gegeven blijft het een nogal vreemde gang van zaken .
Lynne was er dan ook niet blij mee . Enigzins gelukkig duurde het ook niet al te lang dat dit Part II er een punt achter zette . De albumverkoop viel nogal tegen .
Bevan herhaalde overigens hetzelfde geintje om een aantal jaren later The Move weer nieuw leven in te blazen . Ook weer zonder een boegbeeld , namelijk Roy Wood . Ook hij was niet gelukkig met de gang van zaken .

Jack in the Box
Move/ELO-drummer Bev Bevan doet toch iedere keer weer zaken met zijn oude werk. De belangrijkste bandleden waren natuurlijk Roy Wood en Jeff Lynne. Wood treedt tegenwoordig weer op met zijn 'nieuwe' band in voorprogramma's met werk van o.a. The Move/Wizzard. Rond Jeff Lynne is het momenteel erg rustig. Eind jaren 80/begin jaren 90 was Lynne zo'n beetje de geluidsbepaler van de rockmuziek (Roy Orbison, Travelling Wilburys, Del Shannon, Tom Petty etc. etc.).
Ik zag laatst een filmpje van de BBC waar je dus Move-zanger Carl Wayne, Bev Bevan en een heleboel anderen het nummer I can hear the grass grow doen als The Move/The Shazam. Het is wel gaaf om even te zien en te horen, maar het zal nooit beter worden dan de originelen. Je mist toch echt de muzikale tovenaar Roy Wood daar.
Carl Wayne heeft tussen 2000 en 2004, dus kort voor zijn overlijden nog even in The Hollies gezeten.
In de jaren 80 en 90 werd je doodgegooid met bands/artiesten van vroeger die in een andere samenstelling weer gingen optreden in het oldies circuit zoals The Fortunes, The Tremeloes en The Troggs.
Vaak onder noemers zoals Goud van Oud Live. Je mist in die heropstanding altijd de belangrijkste bandleden.
Bij E.L.O. Part II mis je weer de geniale Jeff Lynne. Bev Bevan probeerde na het laatste ELO-album in 1986 weer de draad op te pakken.
Het matige album en de goede single Honest man flopten gigantisch.
Op de AVRO maandag werd dat nummer flink geplugd.
Rond die tijd zag ik in het t.v. programma Service Salon 4 ex- ELO leden optreden als Orchestra. Ze deden begeleid door alleen viool en gitaar een medley van ELO-klassiekers zoals Livin' thing en Showdown. Dat korte optreden vond ik veel interessanter dan dit live-werk. In de jaren 90 werd op RTL Radio (dat inmiddels ter ziele is) de single No letters flink geplugd. Dat nummer klinkt ook als ELO zonder Jeff Lynne, maar ik vond het niet slecht gedaan.
Later blies Jeff Lynne zelf ELO weer nieuw leven in met het album Zoom. Niet slecht gedaan, maar het lijkt net alsof Jeff zichzelf aan het kopieren is.
Vorig jaar is Kelly Groucutt van ELO overleden.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:51 uur

geplaatst: vandaag om 16:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.