KampF schreef:
Het is mooi hoe The Field met -ontzettend veel- herhaling in zijn muziek toch een uur kan boeien
Het is gewoon een soort trance waar je open voor moet staan, in de zin van dat het je 'raakt' of niet. Ik zet het bewust tussen haakjes omdat het natuurlijk electronic betreft en je geen stem hebt die door merg en been kan gaan of teksten die je inspireren. Mij weet het in ieder geval constant te boeien en het is een heerlijk album als je bijvoorbeeld in de trein zit of in de auto . Kortom, als de wereld aan je voorbij gaat. Wat betreft de herhaling, dat is meestal zo bij electronic natuurlijk, waardoor ik ook maar heel weinig electronic kan waarderen, juist vanwege die herhaling. Het mooie aan dit album is dat je ook echt ochtend, dag, night en nacht gaat herkennen in de muziek, volkomen losgeslagen natuurlijk, maar daarom niet minder frapant in de goede zin van het woord.
4.5*, en ik ben benieuwd hoe ik er over een half jaar over denk.