Mory Kante is niet meer, gestorven omdat hij vanwege corona zich niet meer in Parijs kon laten behandelen. Daarmee is een Afrikaanse griot ons ontvallen.
Deze plaat van Mory Kante wijkt duidelijk af van de vorige platen en daar ben ik niet rouwig om. Zoals andere Afrikaanse muzikanten die ook veel succes hebben in het Westen, hoor je dat snel aan de productie. Mory Kante is op een gegeven moment uitermate geschikt voor de discotheek of dance party. Het klinkt dan wel erg westers met een inheems randje. Net als andere Afrikaanse sterren begint het op een gegeven moment toch wat mee te spelen, hoe authentiek ben je nog en gaat men terug naar de roots. En Sabou is het album waarbij Mory Kante geheel terug gaat naar zijn roots. En dat klinkt prima. Enkel originele Afrikaanse akoestische instrumenten met de kora in de hoofdrol. Geen synths, drum computers , maar pure muziek. En dat swingt net zo goed als de platen die duidelijk aangepast waren aan de westerse smaak. De muziek is echt Mory Kante, vaak met het vraag en antwoord zang van Mory met zangeressen, een repeterende begeleiding die voor een bepaalde trance zorgt, trommels die het ritme bepalen en meer inheemse instrumenten. Geen yeke yeke, maar wel nummers die er iets van weg hebben. De hoes laat al zien dat Mory weer terug is , in een prachtig gewaad. Leuke swingende muziek van een rasartiest.