Aan het begin van het album lijkt er geen vuiltje aan de lucht en verwachtingsvol luister ik dan ook hoe de eerste 2 nummers een vervolg lijken te zijn van het debuutalbum uit 2006. Dan bij nummer 3 schrik ik me het leplazurus! Ineens lijkt de producer in slaap gedonderd , want hoe kan het dat de nieuwe zanger zo mag zingen?
skip nummer 3, op naar nummer 4. Dit nummer maakt echter niet goed wat er in nummer 3 misging en ook nummer 5 loopt niet over van hoge kwaliteit. Pas vanaf nummer 6 horen we weer het niveau van de eerste 2 tracks op het album. Stilletjes hoop ik dat het einde van de CD niet weer zo'n inzinking krijgen en dat het CD-tje waardig wordt afgesloten. Maar de gemengde gevoelens hebben bij mij de overhand gekregen en echt objectief kan ik niet meer oordelen. Als de CD in mijn radio aan zijn tweede rondje begint (mijn CD-speler in de auto staat net als bij zovelen op repeat) twijfel ik eerst nog aan mezelf maar bij nummer 3 begint het verhaal gewoon weer opnieuw. Nee, van iemand als Marko Tervonen die met zijn historie bij The Crown toch beter gewend is, had ik toch meer verwacht. Jammer, aangezien ik het debuutalbum een goed album vond. Ook niet altijd even metal, maar bevatte wel goede songs. Niet elk nummer op een album is goed, maar hier staan mij even een paar missers teveel op.