menu

Manilla Road - Voyager (2008)

mijn stem
3,83 (6)
6 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: My Graveyard

  1. Tomb of the Serpent King / Butchers of the Sea (9:01)
  2. Frost and Fire (6:01)
  3. Tree of Life (8:00)
  4. Blood Eagle (6:10)
  5. Voyager (9:30)
  6. Eye of the Storm (4:39)
  7. Return of the Serpent King (8:03)
  8. Conquest (4:37)
  9. Totentanz (The Dance of Death) (7:56)
totale tijdsduur: 1:03:57
zoeken in:
avatar van Sir Spamalot
3,0
Ik ben de eerste om een bericht te zetten bij gelijk welk album van deze Amerikaanse formatie uit Wichita Kansas die ook al zijn sporen heeft verdiend vanaf eind jaren ’70. Het eerste album Invasion dateert van 1980, in 1992 kwam een “laatste” album uit en sinds 2001 brengen ze met regelmaat een nieuw album uit. Bekende figuur zou gitarist Marc Shelton moeten zijn, de ouderen onder ons herinneren zich dit misschien nog.
Voyager is hun recentse en dertiende studio-album en bevalt me niet echt: het gitaarwerk is redelijk in orde, het drumwerk ook, maar de rest … de zang van Marc Shelton bevalt me absoluut niet. Wat is het nu, manneke, laag zingen, hoog zingen, grunten, normaal zingen? Of is dit een conceptalbum, dan versta ik het, maar een betere zanger zou wonderen doen. Het gaat er bij mij niet in. De productie (hoewel afkomstig van bij de lokale pindakaasboer) is in mijn oren rampzalig of het zou aan mijn versie moeten liggen: zo vlak als maar kan, geen dynamiek. Indien iemand de cd heeft, wil uw licht laten schijnen over de productie.
Tree of Life vind ik redelijk knap maar de rest behalve Eye of the Storm nog doet mij zeer weinig. Jammer, het kan niet alle dagen prijs zijn. Die albums uit de jaren tachtig wil ik nog wel eens checken.

avatar van lennert
4,5
Ik lees het toch echt goed: Mark Shelton zingt dit album compleet zelf in. Grappig, want die uithaal die hij op Butchers Of The Sea eruit perst, zou hij volgens mij met zijn keelaandoening toch echt niet meer kunnen doen. Hoe dan ook, Voyager is een erg fijn album. Misschien wel de beste van de nieuwere periode. Zingen over vikingen mag dan in de tussentijd niet heel origineel meer zijn, maar toen Ruud en ik in 2013 de band interviewde voor metalfan.nl reageerde Mark Shelton al vrij nuchter dat hij graag over vikingen zingt 'because vikings are fucking awesome'. Gelijk heeft hij. Dit komt nog eens extra goed uit als je dan ook het album begint met een quote uit The 13th Warrior.

Muzikaal wordt er ook lekker teruggegrepen naar de meer psychedelische tijd. Tree Of Life is een waar atmosferisch pareltje, terwijl de orgels die Blood Eagle inluiden ook zeker doen denken aan een meer Mark Of The Beast-achtige sound. De thrashende riffs die hierna volgen doen me echter weer meer denken aan Mystification. Waarop de vorige twee albums de nummers nog wel eens te lang werden, verveel ik me hier bij de 9:30 minuten van de titeltrack geen moment. Sterke zanglijnen, fantastische riffs en een weergaloze solo zorgen er wel voor dat ik mijn aandacht erbij moet houden. Het bezwerende Eye Of The Storm heeft dan weer een lekkere seventies-vibe.

Grappig dat huidige drummer Neudi het drumwerk op dit album zo bekritiseert. Ik vind het heerlijk opzwepend en chaotisch zoals Randy Foxe dit ook deed. De productie is dan misschien wat droog, maar het geheel staat als een huis en nodigt uit tot meer luisteren. Daarnaast heeft Mark Shelton een vrij sterke grunt die zorgt voor een fijne afwisseling met zijn normale zanglijnen. Dit alles maakt Voyager een erg sterk album dat zich prima kan meten met de klassiekers.

1. Mystification
2. The Deluge
3. Open The Gates
4. Mark Of The Beast
5. The Courts Of Chaos
6. Voyager
7. Atlantis Rising
8. Crystal Logic
9. Gates Of Fire
10. Spiral Castle
11. Invasion
12. Out Of The Abyss
13. The Circus Maximus
14. Metal

avatar van RuudC
4,5
Dit album was mijn kennismaking met Manilla Road. Nadat ik het eigenlijk niks vond, ben ik het later in een bosrijke omgeving gaan herluisteren en veel meer gaan waarderen. Vandaag de dag mag ik Voyager zeker nog graag draaien. Het is een lekker stoer viking-geïnspireerde plaat. De productie is vrij matig, maar toch kan ik me er niet echt aan storen. Over de gehele linie is het dik genieten van de donkere, mysterieuze sfeer. Of Shelton nou een elektrische of akoestische gitaar vasthoudt, maakt weinig verschil. De absurde riffs van Frost and Fire zijn geweldig, maar eveneens het balladesque Tree Of Life. Waarom duurt dat nummer maar acht minuten!? Manilla Road excellereert hier niet door knappe songs die lekker mee te zingen zijn, maar door goede stukken die voor een ijzersterke sfeer zorgen. Beste album sinds de reünie!




Tussenstand
1. Open The Gates
2. Mystification
3. Mark Of The Beast
4. Crystal Logic
5. Voyager
6. Atlantis Rising
7. Courts of Chaos
8. The Deluge
9. Invasion
10. Gates Of Fire
11. Spiral Castle
12. Metal
13. Out Of The Abyss
14. The Circus Maximus

Gast
geplaatst: vandaag om 11:31 uur

geplaatst: vandaag om 11:31 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.