Een rare reeks, die Terrordromes. De eerste 4 volumes waren niet eens terror, maar gewone hardcore CDs, uitgegeven op het Mokum Records label. Pas toen Edel het overnam op volume 5, was er sprake van echte terror/speedcore. Gelukkig dan maar dat dit de eerste CD van de reeks was waarmee ik in aanraking kwam.
Ik herinner me nog dat het even geduurd heeft vooraleer ik dit soort muziek ook effectief kon appreciëren, maar het was wel een eerste stap naar meer experimentele electronic voor mij. Niet zozeer de speedcore nummers, maar wel de echte terrorplaten zijn, door alle distortion en getier heen, soms zeer leuk en origineel geëidt en gemixed. Heel wat dynamischer dan de meeste hardcore uit die tijd.
Eerste CD start in ieder geval zeer leuk met "Outbreak". Killer nummertje, lekker gevarieerd, hard en snel. "Flatline" is wat meer straightforward, maar goed genoeg om te zien dat BSE wat in hun mars hebben. Qua terror springen op deze CD vooral "Destruction", en de twee Napalm tracks in het oog. "T-Model" is een lekker distorted nummer, dat een beetje avant-garde darkcore aandoet, de rest zijn iets typischer in hun genre. Qua speedcore springen vooral "Robocop" en "Oh Peaggy" eruit. Twee lekkere doorpomp nummers, geen variatie, maar wel zeer effectief. Topper van deze CD is echter "Suckes Time". Fantastisch gemixete intro, die wat aan het geklooi van Hellfish doet denken. Zeker z'n tijd ver vooruit. Andere nummers die nog het vermelden waard zijn, zijn oa "Right Is Wrong", een samplekluts van oudere nummers, en "Rkor Markine", niet zozeer omdat het zo'n geniaal nummer is, wel omdat Laurent Ho later het UWe label zou oprichten. Al is het ook best een leuk nummer eigenlijk
.
CD2 is wat "rustiger", althans minder schreeuwerig. De focus verschuift wat meer naar een soort van melodieuze speedcore, met "Limbus #1" en "Oklahoma City" als leukste nummers. Bekenden hier zijn uiteraard E-De-Cologne (staan met twee fantastische nummers op Thunderdome IV) met een typisch (goede) track, en The Speed Freak, iemand die nog steeds meedraait na al die jaren. Het meest uitspringende nummer hier is ongetwijfeld "Sinclair On Air", al kan ik het bezwaarlijk het beste nummer noemen. Wel zeer komisch trackje, licht geschift, en best hard. Topper hier is "Oklahomo City, de typische Neuwerk sound uitstralend. Stevig ritme over een lekker melodieuze ondertoon.
Belangrijke CD voor mij deze. Sommige van de tracks klinken wat oud als je ze terughoort, maar eigenlijk beukt het best allemaal nog lekker door. 4* voor de muziek, plus een halfje voor de sentimentele waarde. 4.5* dus.