menu

Heaven in Her Arms - Erosion of the Black Speckle (2008)

mijn stem
4,12 (4)
4 stemmen

Japan
Punk / Metal
Label: Ape Must Not Kill Ape

  1. Manifesto (3:06)
  2. Filled Up with a Bruise (4:01)
  3. Intersection Arrangement (2:56)
  4. Iron Wire and a Canary (6:49)
  5. A Sublingual Tablet (5:07)
  6. Correlative Sign (5:34)
  7. Get Out (5:42)
  8. The Balance Drowned in a White Tub (0:17)
  9. Partiality of Luminosity Eight (4:19)
  10. Recursive Dependency (1:34)
  11. Red Dream (6:12)
  12. Erosion of the Black Speckle (11:38)
totale tijdsduur: 57:15
zoeken in:
sxesven
Toffe plaat! Envy was (en, vooruit, is) nog steeds een unicum waar het Japanse screamo betreft. Geen enkele andere band (Lhasa, 1000 Travels of Jawaharlal) kon of kan maar in de buurt komen van dat geniale gezelschap, dat al sinds jaren de vetste en zwaarste screamo in screamoland produceert. Nu is daar echter Heaven in Her Arms. Nu, zo geniaal als Envy, dat is het heus niet, maar het is wel degelijk loeivet. Deze band, die haar naam van een song van Converge pikte, benadert in haar geluid nog het meest Envy zelf - iets wat ik graag mag horen, want het immense, loodzware geluid van die band is nog altijd een unicum binnen de scene; iets wat op zich toe te juichen is, want het maakt Envy uniek, maar anderzijds wel jammer, want het klínkt zo verdomde lekker. Nu, verwacht ook hier de muren aan geluid, doorspekt met hemelse gitaarmelodieën en ondersteund door een stuwende en botervet klinkende ritmesectie. Heaven in Her Arms pakt het hoogstens nog iets extremer aan; net een tikje meer metal, een wat schreeuwerigere zanger (die uiteraard niet kan tippen aan Tetsuya van Envy, die gruizig als een grindpad klinkt en transparant als een glas water), maar evengoed gewoon erg, erg lekker. 4* voorlopig. Mooie release weer op Ape Must Not Kill Ape!

sxesven
Echt fantastisch dit, gauw opschroeven naar 4,5*. Loei- en loeizwaar, loei- en loeiepisch. Zulke screamo moet je koesteren. Los van de overkoepelende genialiteit overigens doorspekt van legio specifieke fenomenale momentjes (de chaos in Partiality of Luminosity Eight, met die krijsende gitaartjes aan het begin!; de voortstuwende drums in het titelnummer, tevens afsluiter) die alles naar een nog hoger plan tillen. Zeer fijne plaat!

Gast
geplaatst: vandaag om 05:59 uur

geplaatst: vandaag om 05:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.