menu

Dead Poet & Wildcard - Setting the Bar (2007)

mijn stem
geen stemmen

Verenigde Staten
Hip-Hop
Label: Quality

  1. Saints Intro (0:54)
  2. Desperado (4:38)
  3. Dog Tags (4:36)
  4. Stomping Grounds (4:19)

    met Illmaculate

  5. Message for Poet (0:34)
  6. All in My Mind (4:16)
  7. Checklist (5:08)
  8. 5150 (4:03)
  9. Quick & Dirty (3:46)
  10. Take a Mile (4:21)
  11. Intervention (5:34)
  12. Puppets on a String [Remix] (4:16)
  13. Ignite (3:37)
  14. Deathbed (4:44)
  15. Setting the Bar (4:44)
  16. Self Portrait (5:26)
  17. Soul Disposal (3:15)
totale tijdsduur: 1:08:11
zoeken in:
lambf
Er zijn van die albums die een paar erg sterke nummers hebben, maar die bij wijze van spreke om zeep worden geholpen door de middelmatige of ronduit matige nummers, zo ook deze helaas. Spannende intro, en het nummer dat erna uitvloeit is erg lekker. Leuk dat ze een Live-gitaar hebben gebruikt, want dat voegt veel toe aan het nummer. De refreintjes zijn wat slap, maar worden goedgemaakt door de erg sterke rapper. Of, in dit geval, 2 rappers. Maar die ene komt niet zo heel vaak aan bod. De een heeft een wat meer donkere, dreigende en wat em, volwassener stem, die ander is wat softer qua uitspraak en is een stuk minder dreigend. Het volgende hangt tussen zeer matig en goed. Dat klinkt raar, maar die "bar-shouts" zijn zeer irritant en dat orgeltje doet wat lullig aan, terwijl de raps toch goed zijn.

Stomping Grounds begint met dreigende violen, en je hoop tal dat het een erg donker nummer wordt....Het is ook wel wat donker, maar door de erg suffe refreintjes en de niet echt sterke productie word het nummer om zeep geholpen. Verder merk je dat de beat wel erg droog is, hij past dan ook niet bij het nummer. Maar gelukkig kunnen we in All in My Mind weer genieten. Die productie begint goed, maar helaas word ie wat lullig, helaas plaagt de produceer ons wel meer met dit soort onzin. Checklist begint weer met gitaren, maar is geen donker nummer, maar veel opgewekter. Helaas zijn die beats eh... GAST, hoe haal je het in je hoofd zulke beats te gebruiken ?! Het is geen Lil' Wayne hier !!! Vervelend nummer, snel vergeten, niet alleen die beat, maar ook de sfeer van het nummer wat doorspekt met meligheid.

Gelukkig besefte iemand in de studio ergens nog dat het geen idee was om dat nummer erin te zetten, want waarom zouden ze er anders een sterk nummer als 5150 naast neerzetten? Zoals gezegd, goed nummer. Lekker emotioneel zonder dat het melig word, vooral die violen zijn erg mooi gedaan, maar ook de piano is erg mooi geïntegreerd, top-productie. De raps zijn wel soft (sommige zullen het gevoelig noemen), maar dat geeft niet bij dit soort nummers. Ook het hierop volgende nummer is een erg sterke nummer, alhoewel niet sterker. Het is hier is een stuk drukker, drukkere raps en productie, maar daar gaat het niet helemaal om voor mij. Die zangeres, daar draait het om! Jammer dat ze zich niet zo vaak laat horen.

En dan..het donkerste en eveneens sterkste nummer van dit album, Take a Mile
. Het nummer is erg downtempo en heeft een geweldig grimmige sfeer. De beat is helaas lelijk, past niet bij dit nummer want te hol en droog. Maar gelukkig is de verdere productie wel erg mooi. En de rappers komen gewoon erg goed over in dit album, al vind ik het jammer dat ze de vocoder hebben gebruikt, dat had helemaal niet gehoeven en doet wat af van de sfeer. Dan merk je toch wel een verschil met het volgende nummer qua sfeer. Niet dat het nummer slecht is, zeker niet! Ook donker, maar een wat droger en matter nummer, waar de beat gelukkig wel goed uitkomt. Ook de productie is wat minder clean wat natuuriljk mooi is. Maar helaas zijn ook hier de suffe refreintje's het struikelblok. Puppets on a String [Remix] begint helaas wat lelijk met die violen, zo kitch, bah. Maar gelukkig herpakt het nummer zich waardoor het toch nog een stabiel nummer is, niet heel goed, maar wel genietbaar. Afgezien van dat irritante piepje dan.

Nummer 13, zal het nummer erg donker worden? of...Ja, donker is het wel, mar niet heel erg donker. Alhoewel het natuurlijk nog een stuk donkerder is dan veel Hip-Hop nummers. Verder valt er weinig over te vertellen, behalve dat het nummer zich lekker laat luisteren en aandoet als een ruwe rots. Het volgende nummer is gewoonweg kut, kut, kut. Veels te suf, agh, ze zijn weer te enthousiast te werk gegaan hoor. vooral die afschuwelijke slijmerige refreintjes zijn erg bedroevend. De productie houd zich tussen meeslepend en zeikerig. En ook Setting the Bar is geen nummer om van de daken te raken. Irritant, vooral dat kind. Ook die claps zijn irritant. Het nummer wat erop volgt is wel aardig, maar qua productie is het een raar ding, het lijkt net dat ze de productie te lang in het water hebben laten hangen.

Het nummer sluit af met Soul Disposal. Energiek nummer, zo heb ik ze hier nog niet gehoord. ier hoor je wel dat die ene rapper goed kan rappen, en gelukkig word ie niet in de weg gezeten door de meneer suffe refreintjes. De productie is wel wat commercieel, maar dat doet er niet af dat het een lekker nummer is. Gemengde gevoelens brengt ook een gemengd cijfer.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:01 uur

geplaatst: vandaag om 14:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.