menu

Dead Can Dance - Aion (1990)

mijn stem
3,93 (180)
180 stemmen

Australiƫ
Folk / Neoklassiek
Label: 4AD

  1. The Arrival and the Reunion (1:38)
  2. Saltarello (2:33)
  3. Mephisto (0:54)
  4. The Song of the Sibyl (3:45)
  5. Fortune Presents Gifts Not According to the Book (6:03)
  6. As the Bell Rings the Maypole Spins (5:16)
  7. The End of Words (2:05)
  8. Black Sun (4:56)
  9. Wilderness (1:24)
  10. The Promised Womb (3:22)
  11. The Garden of Zephirus (1:20)
  12. Radharc (2:48)
totale tijdsduur: 36:04
zoeken in:
skyline
Mjuman schreef:
Oor - wtf is oor; Zelden zo'n kliek zelfvergenoegzaamde lieden meegemaakt.

Uhhuh. Maar als Dazzler een mooie oor-recensie van bijv. Paul Evers over JD neerzet dan is het alsof je een bouvier een bord yoghurt ziet eten he Mjuman Dat is spekkie voor us bekkie.

Over Aion: ik ben bang dat het ook mijn plaat niet is.
Het is ongetwijfeld mooi en sfeervol, kunstig en gemeend, maar wat ik op eigenlijk alle DCD producten na Within the Realm... mis is het onheilspellende, het beangstigende aspect in hun muziek.

Hetzelfde overkwam de Cocteau Twins na Treasure. (toevallig ook bij hen dus na drie platen) Het sfeertje blijft, maar verandert van kleur.
Waar Spleen and Ideal of Garlands soundtrack zouden kunnen zijn van een prehistorisch schimmenspel in een mistig woud met de premesse van unspeakable evil loitering in the shadows, vervaagt bij beide bands die hele spanningsboog geleidelijk om te worden vervangen door een aardser en veel minder beklemmend geluid.

Ik ben (sadly) cultureel nauwelijks onderlegd en kan me voorstellen dat mensen die wel thuis zijn in literatuur en kunst de latere muziek van DCD beter op waarde kunnen schatten en dus ook meer waarderen, maar wat mij toen op 16, 17 jarige leeftijd heeft gegrepen en nooit meer heeft losgelaten is juist die onheilszwangere atmosfeer van de eerdere platen.

Juju van Siouxsie is er trouwens nog zo een.
Eng = mooi. Dat bedoel ik eigenlijk. En eng, dat is Aion nou net niet.

avatar van dazzler
5,0
skyline schreef:

Over Aion: ik ben bang dat het ook mijn plaat niet is.
Het is ongetwijfeld mooi en sfeervol, kunstig en gemeend, maar wat ik op eigenlijk alle DCD producten na Within the Realm... mis is het onheilspellende, het beangstigende aspect in hun muziek.

Hetzelfde overkwam de Cocteau Twins na Treasure. (toevallig ook bij hen dus na drie platen) Het sfeertje blijft, maar verandert van kleur.
Waar Spleen and Ideal of Garlands soundtrack zouden kunnen zijn van een prehistorisch schimmenspel in een mistig woud met de premesse van unspeakable evil loitering in the shadows, vervaagt bij beide bands die hele spanningsboog geleidelijk om te worden vervangen door een aardser en veel minder beklemmend geluid

Skyline heeft hier een joekel van een punt.
Ik ga volmondig akkoord met zijn analyse ... verhelderend.

Toch blijven Cocteau Twins en Dead Can Dance me
na hun indrukwekkende begin trilogie meer boeien dan
andere bands in een vergelijkbaar muzikaal spectrum.

Ik geloof zelfs stellig in de ongeschreven drie albums regel.
Voor commerciële acts is het na drie albums meestal voorbij.
Het is alleen de groten gegeven om zich ook daarna nog
te blijven profileren ... CT en DCD onderscheiden zich
subtieler, qua kleur of accent verschuiving.

U2 vond zichzelf bijvoorbeeld drie keer opnieuw uit.
oerfase - Enofase - dancefase - retrofase ...

Toch blijft Aion een gedurfde stap die 4 sterren waard is.
Mijn 5 sterren zijn (zoals vaker bij mij het geval is) ingegeven vanuit
mijn allereerste confrontatie met het werk, dat voor mij (net zoals
mjuman en chameleon day beschrijven) openbarend was.

avatar van Mjuman
Tja, als Dazzler Skyline een "joekel van een punt" toekent, wat rest mij dan?

Laat ik vooropstellen dat muziek verschillende sferen kan adresseren/opbouwen en ook zich kan richten op verschillende soorten mensen en uiteraard op verschillende 'bodily functions'. Dan heb ik eigenlijk ook een belangrijke richting aangegeven. Muziek kan energie geven, aanzetten tot dans, tot ontspanning vermaak, onrust/reflectie - over de weltschmerz en de intense, doorvoelde (zeg maar 'gothic') angst, en comtemplatie/bezinning. Ik vind deze iets minder dan de drie ervoor, maar wel iets meer dan het debuut (dat voor mij wel mooi is, maar nog iets te weinig uitgewerkt is.

Ik ben het voor een deel eens met Skyline en wat betreft Cocteau Twins ook met Orbit (die spreekt bij CT over de "elfjes en sprookjesfase"). De hamvraag is "wat zoek je als mens in muziek". Meer specifiek, wat zoek je in Aion?

Voor mij een het organisch album dat aanzet tot 'ontzag' - beter nog het Engelse 'awe' voor het religieuze/spirituele van de middeleeuwen. Het ene moment, "The Arrival and the Reunion" ga je de kathedraal in, het volgende moment, "Saltarello", woon je het banket van de hertog bij.

Ik vind het een heel knappe plaat, die me in een speciale mentale gestelheid brengt en uitnodigt tot contemplatie, bespiegeling, maar - laat ik dat expliciet vermelden - niet mij fysiek verleidt: mjuman voelt niet de behoefte om te gaan huppelen als een dartel konijntje.

Ik eindig dus eigenlijk met de vraag waarmee ik ook zowat begon: het hangt er gewoon van af wat je in muziek zoekt. En als je behoefte hebt aan contemplatie en reflectie is Aion een prima plaat. Wil je de groeven van je ziel doorvorsen (uitdiepen), richt je dan op iets anders - tenzij dit voor jou dé plaat daarvoor is.

beaster1256
gewoon een prachtige sfeerplaat zoals we van dead can dance kunnen verwachten , een cd die ik veel opleg en favoriete nummers heb ik niet het is één langgerekte luisterervaring , prachtig

avatar van LucM
4,5
Dit album heb ik ook op de kop kunnen tikken en het bevalt mij zo mogelijk nog meer dan hun vorige.
Bezwerende en sfeervolle muziek met alweer middeleeuwse en religieuze invloeden, al gaat het iets meer richtig folk en zijn de nummers iets toegankelijker, ook wat meer aardser. Zeer gevarieerd ook met boeiende instrumentale stukken als "Saltarello" en subliem gezongen nummers.

avatar van wibro
3,5
Ook weer een mooi album van DCD, hoewel deze toch niet in de shaduw kan staan van "Within the Realm of a Dying Sun", verreweg DCD's beste album. Mooiste nummer vind ik "Saltarello" een zeer opgewekte Middeleeuwse dans die trouwens ook een uitstekende uitvoering kent van de Hongaar Zoltán Arany. Nu zit die muziek uit de Middeleeuwen bij mij toch al sterk in de lift. Het mooie is als je die muziek hoort je ook helemaal in die Middeleeuwen waant. Wat dat betreft zit je met de muziek van DCD wel goed.

4,0*

avatar van CorvisChristi
4,0
CorvisChristi (crew)
M'n allereerste kennismaking met DCD toentertijd en een geweldige plaat vond ik het. Nog steeds trouwens, ondanks dat ik later toch wel betere albums voorbij hoorde komen, met Within the Realm of a Dying Sun en The Serpent's Egg als absolute favorieten.
Aion komt echter daaropvolgend ergens in het rijtje van persoonlijke, favoriete DCD-platen.
T.o.v. de voorgangers is Aion een wat 'lichtere' plaat, ondanks dat het onmiskenbaar als DCD klinkt. De stijl is dit keer wat kleurrijker, tradioneler en kent wel degelijk zo'n typisch Middeleeuws sfeertje.
Sommige composities zijn daadwerkelijk traditioneel, zoals "Saltarello" wat meteen zo'n beetje de meest opvallende en beste track van de plaat is.
Maar Aion biedt meer: de onmiskenbare zangpartijen van zowel Perry als Gerard zijn weer vollop aanwezig en vormt zelfs een zeer mooi geheel tijdens het droevig klinkende, maar o zo mooie "The Song of the Sybil".
Andere favorieten zijn o.a. het typerende, opvallende en tegelijkertijd geweldige "Fortune Presents Gifts....", het daaropvolgende "As the Bell Rings..." en de heerlijke ritmische afsluiter "Radharc".
Door de korte speelduur van sommige tracks komt de plaat wel zo af en toe wat fragmentarisch over, maar veel van de pret mag dat niet drukken, aangezien Aion gewoon een heel mooi album is: een typisch voorbeeld van hoe kenmerkend en authentiek DCD klinkt.

avatar van MrMojoRising
5,0
Enig in zn soort; valt niets op aan te merken. Unieke mengeling van middeleeuwen, wave en arabisch. Erg mooi.

sugartummy
mrmojorising, doorsfan wellicht? ik ook. hoe spreek je de titel van de plaat eigenlijk uit? 1 van de betere dcd platen (ze hebben nooit een slechte gemaakt) die je in z'n geheel moet verorberen, anders werkt een mephisto bv niet. de stem van gerrard is hemels, zo wil ik begroet worden door petrus aan de hemelpoort. liam gallagher zal wel bij the gates of hell staan. maar dit terzijde. laat je gewoon meevoeren in de wonderlijke wereld van dcd.

avatar van Madjack71
Toch knap hoe Dead Can Dance na hun debuut telkens weer bij het uitbrengen van een nieuw album, andere stijlen/werelden verkent en hun eigen klank er aan toevoegt. Ook hier weer op deze muzikale reis van Aion wordt je meegenomen naar de middeleeuwen, de klassieke tijd en waan je jezelf in de woestijn in een tent alwaar een buikdanseres voor je staat te zwieren. Lisa Gerrard en Brendan Perry wisselen en vullen elkander goed aan, waardoor het een niet te overheersend wordt ten koste van de ander. Juist de eigen kleur die DCD erbij doet zorgt ervoor dat het niet puur klassiek wordt, waar trouwens ook niets mis mee is. Ik krijg zin om Monteverdi, Palestrina, of de Stabat Mater van Pergolesi te gaan draaien.

woordenaar
Zoals bij zovelen was Aion mijn kennismaking met DCD (dankzij de OOR nog wel...). Wat mij betreft nog altijd het hoogtepunt van hun oeuvre.

Robbiev
mijn eerste DCD album....Ik ga helemaal "out of body"

avatar van raymondkeuters
5,0
Zo, dat was een tijd geleden dat ik deze in z'n geheel beluisterd heb. Meestal leg ik een verzamelaar op zoals de box-set, maar daadoor mis je toch ook een boel prachtige liedjes. Saltarello, Fortune presents gifts, Black Sun, The Song of the Sibyl, eigenlijk is alles goed en raak op deze cd. Boeiend van begin tot eind.

avatar van Chameleon Day
4,5
Mjuman schreef:
Bij Aion kan ik alleen maar hetzelfde doen als wat ik deed toen ik met een aantal klasgenoten (gymnasiasten omder elkaar) op de fiets naar Den Bosch toog voor een overzichttentoonstelling van Jeroen Bosch: zintuigen open zetten en e.e.a. op me in laten werken - afstand voor het kunstwerk en stilte gepast: laat het op je inwerken en geniet (of niet - that's up to you).

Zelden ben ik zo door kunst getroffen als toen - en DCD is een prima associator daarvoor; en dat maakt het album alleen maar mooier.


Toen was 1967, toch? Hoe treffend. Nu net n.a.v. een bijdrage in het NRC over de komende overzichtstentoonstelling van Jeroen Bosch in Den Bosch hier weer even gaan neuzen en Aion aan het beluisteren. Weet eigenlijk ook niet waarom. Gewoon vanwege de associatie met het art work en de middeleeuwse klanken. Heb met dochter (ook gymnasiaste) besproken dat we de tentoonstelling niet mogen missen. We gaan zeker heen....maar deze muziek vindt mijn dochter......saaaaaaaaiiiii.....(komt wel).

avatar van Castle
5,0
En het nieuwe Suske en Wiske album met Bosch in een belangrijke rol..
Ff gekheid op het stokje, dit was mijn kennismaking met DCD en geniet er nog steeds flink van, al heeft DCD eigenlijk alleen hoogtepunten..

avatar van Barney Rubble
4,5
Ik vind dit een van de betere albums van DcD. Wat minder mythologisch- zoals Skyline een goed decenia terug met andere woorden al vermeldde- en wat middeleeuwser. Alhoewel? Black Sun, mijn favoriete nummer van deze plaat, heeft nog wel iets van die dreiging: een angst voor een kwaad dat zich buiten de conceptie van de mensheid bevindt. Ik mis hier eigenlijk alleen een nummer met de impact die Persephone of The Host of Seraphim wel hebben. Anders had ik dit album de volle mep kunnen geven.

avatar van Robje1968
4,5
Wederom een prachtige CD van Dead can Dance. Doet bij een aantal nummers middeleeuws aan, wat zeker niet verkeerd is.

CD gekocht toen die net uitkwam en nog steeds geen spijt van en vindt nog regelmatig de weg maar mijn CD speler.

5,0
dj@
prachtig, sfeervol album. uniek in z’n soort; weer anders dan de andere albums maar toch zo des dead can dance. de engelse cd-versie bezat ik al; vanochtend de engelse elpeeversie (origineel) aangeschaft.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:10 uur

geplaatst: vandaag om 11:10 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.