menu

Blood, Sweat & Tears - Greatest Hits (1972)

mijn stem
3,54 (25)
25 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Columbia

  1. You've Made Me So Very Happy (4:16)
  2. I Can't Quit Her (3:39)
  3. Go Down Gamblin' (4:18)
  4. Hi-De-Ho (4:24)
  5. Sometimes in Winter (3:08)
  6. And When I Die (4:03)
  7. Spinning Wheel (4:05)
  8. Lisa Listen to Me (2:59)
  9. I Love You More Than You'll Ever Know (5:55)
  10. Lucretia MacEvil (5:29)
  11. God Bless the Child (5:53)
totale tijdsduur: 48:09
zoeken in:
avatar van rafke pafke
4,5
Heb onlangs een 100-tal LP's cadeau gekregen. Hoofdzakelijk studio albums, maar ook een aantal verzamelaars, waaronder deze.

Deze band kende ik eigenlijk niet (maar de openingstrack wel) en dit een echte ontdekking. Heerlijk!

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Goeie verzameling : naast vijf briljante nummers (1, 3, 4, 6 en 7) staan er ook nogal wat middelmatige dingen op, en als zoveel nummers op een Best Of-compilatie me al onverschillig laten weet ik al dat dit alle BS&T is die ik nodig heb. Maar de vijf genoemde nummers zijn en blijven fantastisch,

avatar van Pinsnider
Deze gisteren uit een bak gevist bij het Hengelose Popeye.
Wel aardig, maar vind het een beetje Chicago-light eerlijk gezegd.... (Chicago van de eerste drie platen dan natuurlijk, want Chicago werd later hun eigen theezakje)

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Als ik mijn bericht hierboven lees vraag ik me toch een beetje af in welk lichaamsdeel mijn hoofd indertijd zat, want eigenlijk is dit een behoorlijke sterke compilatie met een lekker vet geluid (ook al is het dan een ongeremasterde CD van een LP uit 1972) en een zeer grote draaibaarheidsfactor. Denkelijk was dat commentaar een reactie op het enorme verschil tussen de echt fantastische stem van David Clayton-Thomas enerzijds en de dunne en matige stemmen van Al Kooper (op de twee nummers van het BS&T-albumdebuut) en Steve Katz (op Sometimes in Winter) anderzijds. Dat verschil blíjf ik horen (en blíjft me storen), maar muzikaal valt er toch wel heel veel te genieten op deze verzameling (hoewel ik op de een of andere manier een beetje moeite heb met de afsluiter – misschien voelt het wel een beetje raar als een groepje witte jongens zo'n klassiek zwart nummer aanpakken, terwijl de moraal van de tekst natuurlijk alle huidskleuren overstijgt, ik weet ook niet precies waarom deze versie bij mij schuurt).
        Overigens merkt de All Music-review van dit album op: "A later CD reissue of Blood, Sweat & Tears' greatest hits replaced each singles edit with the original full-length version." Als ik op Discogs de tracktijden van de oorspronkelijke vinylelpee vergelijk met die van mijn CD-versie (en van de tracklisting hierboven) scheelt dat inderdaad ruim zeven minuten (in het voordeel van de CD), zodat je op de LP-versie niet eens het "That wasn't too good"-einde van Spinning wheel hoort. En voor alle duidelijkheid, de lange versies zijn geen kunstmatige "extended versions" zoals je in de jaren 80 op 12"-versies van synthpop-singles kon vinden, maar gewoon de normale albumversies zonder een spoor van "opvulling".

Gast
geplaatst: vandaag om 08:19 uur

geplaatst: vandaag om 08:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.