De titel van dit album is enigszins misleidend omdat sommige hits opnieuw opgenomen versies zijn. Tóch is dit voor de liefhebber van de betere crooners een niet te versmaden album. Bennett is namelijk een prima vocalist, met (hier) soms een lichte jazzinvloed - de meeste songs zou ik evenwel eerder onder "pop" scharen.
Aan het stemgeluid van Bennett heb ik ooit moeten wennen, dat vind ik lang zo mooi niet als dat van bijvoorbeeld Frank Sinatra. Maar ik was reeds als veertienjarige getroffen door het prachtige I Left My Heart In San Francisco, dus was het geen wonder dat de meeste andere songs op deze compilatie mij ook al snel aanspraken.
Alleen Love Story vind ik meer iets voor Andy Williams (die het dan ook opnam) en de interpretatie van Something (dat mooie liedje van George Harrison) vind ik te geforceerd hip. Maar voor de rest is dit een fijne verzameling tijdloze songs.