menu

Kamchatka - Volume II (2007)

mijn stem
3,75 (10)
10 stemmen

Zweden
Rock / Blues
Label: Grooveyard

  1. Who Am I (4:51)
  2. Breathe (4:07)
  3. Terminus (5:16)
  4. Withstand (6:38)
  5. From Here (5:41)
  6. Enemy Maker (4:28)
  7. Heritage (7:05)
  8. Sweet Relief (3:36)
  9. Pogonophonics (4:41)
  10. Feel (4:52)
  11. Jigsaw (14:55)
totale tijdsduur: 1:06:10
zoeken in:
Kingsnake
Grunge meets stoner meets bluesrock.

Heel vet dit.
Dit is een trio wat het allemaal nog indrukwekkender maakt.
Zang heeft iets weg van Mike Patton.

shadowboxer
Wat een klapper is de cover 'Enemy Maker', zeg. Met dit weer is het swingen geblazen met zo'n groove uit de speakers!

avatar van philtuper
Tja, ik weet het niet hoor. Vind het allemaal niet zo denderend klinken dit. Mike Patton hoor ik niet, die vind ik sowieso vele malen beter. Dit klinkt me eerlijk gezegd eigenlijk best matig in de oren, terwijl ik me er best op verheugd had nadat ik de naam Kamchatka was tegengekomen in een stoner toplijst.
Volgens mij eindigde dit album daar zelfs top 5. Ik hoor het (vooralsnog) niet...

avatar van philtuper
FF gecheckt... dit was dat rijtje.

1. Kyuss - Welcome to Sky Valley(1994)
2. Kyuss - ...And the Circus Leaves Town (1995)
3. 7 Zuma 7 - Deep Inside (2000)
Melvins - Stoner Witch (1994)
4. Kamchatka - Volume II (2007)
Monster Magnet - Dopes to Infinity (1995)
Ahkmed - Chicxulub (2007)
Monster Magnet - Spine of God (1991)

Tuurlijk een rijtje dat door meerdere stemmen tot stand is gekomen maar voor mij geen gerechtvaardigde top 4. Kyuss uiteraard, daarna beginnen de twijfels al...

avatar van Mssr Renard
4,0
Kamchatka is toch een lievelingetje van mij.

De combi van blues, stoner, grooverock, boogie en zelfs stonerrock weet mij echt te raken.
Invloeden uit je jaren zeventige te over, van Humble Pie, Jimi Hendrix tot Monster Magnet en Stevie Ray Vaughan.

De leadgitaar van Andersson weet lekker te scheuren, en er wordt zelfs een beetje geexperimenteert met meer progrock-achtige songstructuren. En op zo een nummer als Terminus klinkt de band toch wel als een rauwe versie van Faith no More (of ben ik nou echt gek?)

Pogonophonics is een prog-groove-rocker met een riff een wah-wah-solo om je vingers bij af te likken. Dit is ook weer typsich zo'n nummer waar oude Gov't Mule en Stevie Ray Vaughan-invloeden doorheen sijpelen.

Terecht, dat deze band hoog in lijstjes terecht komt.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:13 uur

geplaatst: vandaag om 06:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.