menu

U2 - No Line on the Horizon (2009)

mijn stem
3,37 (879)
879 stemmen

Ierland
Rock / Pop
Label: Interscope

  1. No Line on the Horizon (4:08)
  2. Magnificent (5:20)
  3. Moment of Surrender (7:20)
  4. Unknown Caller (5:59)
  5. I'll Go Crazy If I Don't Go Crazy Tonight (4:10)
  6. Get on Your Boots (3:23)
  7. Stand Up Comedy (3:46)
  8. Fez - Being Born (5:12)
  9. White as Snow (4:37)
  10. Breathe (4:56)
  11. Cedars of Lebanon (4:09)
  12. No Line on the Horizon 2 * (4:07)
  13. Get on Your Boots [Crookers Remix] * (4:27)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 53:00 (1:01:34)
zoeken in:
avatar van Running On Empty
3,0
U2 heeft gisteren het nieuwe album Songs of Innocence op iTunes gezet. Niemand gezien of gehoord?

Zojuist beluisterd. Aardig. Enkele erg leuke nummers, ook een paar draakjes

Zal wel een 3,0 worden voorlopig.

avatar van mol
3,0
mol
Ik weet nog dat ik 'No Line on the Horizon 2' hoorde voor de release van het album en, ondanks Get on your boots', zeer enthousiast werd. Een terugkeer naar de jaren negentig leek in de maak. Oei, dat viel tegen.

Nu nummertje 2 af en toe als bonustrack opduikt krijgt ie van mij een vinkje, zijnde naar mijn mening veul fijner dan alles op de oorspronklijke tracklist.

avatar van bikkel2
3,0
Halfje gezakt. Kwam laatst weer eens voorbij.
Blijkt toch wat minder sterk dan dat ik aanvankelijk meende te horen.

Vind het dan wel weer wat sterker dan de 2 vorige albums. Meer hoogtepunten.

avatar van loneranger
3,0
Dit album klinkt weer iets minder vertrouwd en ouderwets U2 als de twee voorgaande platen al is hij daarom niet bij voorbaat slecht. 'Magnificent' is een lekker nummer en echoot een beetje naar de jaren 80 ten tijde van 'Unforgettable fire' en 'Joshua tree'. Ze hebben zeker betere rockers gemaakt en het zijn dan ook vooral de ballads die hier prijs schieten. 'White as snow' en 'Cedars of Lebanon' zijn ontroerend ingetogen. U2 op zijn best.

avatar van sierrra
3,5
Dit blijft een voor mij een album met twee gezichten. Tot en met Boots redelijk, daarna gewoon goed. Fez blijf ik op dit album de topper vinden.

avatar van luigifort
Ik heb nog niet gestemd op deze zie ik. Maar ik verwacht dat deze een pak hoger zal scoren dan de nieuwste van ze...lang niet geluisterd, maar kan me herinneren dat er hier zowaar nog wat goede en mooie 'liedjes' op stonden

avatar van Alicia
3,5
Gisteren nog beluisterd! Hier staan ook liedjes op die ik minder vind, maar ook imo enkele toppers, die ik na het verschijnen van dit album ontzettend veel gedraaid heb. Met SOI is dat niet gebeurd. Dat gaat nu ook niet meer gebeuren met de laatste, vrees ik.

avatar van sierrra
3,5
Nadeel van dit album vind ik dat enkele nummers wat tegen het zeurderige aanschurken. Vooral bij Magnificent, Moment of Surrender en Unknown Caller heb ik hier last van.

avatar van luigifort
Magnificent is prima...die anderen zijn ruk...evenals Fez

avatar van sierrra
3,5
luigifort schreef:
Magnificent is prima...die anderen zijn ruk...evenals Fez


De statistieken geven je gelijk. Ik ben echter nooit fan geweest van Magnificent.

avatar van matthijs
4,0
Bij de meeste musicmeter-luisteraars krijgt deze minder waardering dan "How to dismantle..." maar ik vind deze echt veel fijner. Geweldige melodieën, productie, zang, de bas klinkt warmer dan ooit, de keys zijn spaarzaam en effectief. Top!
De laatste 2 albums (het wat gladdere duo Innocence & Experience) en het meer experimentele "POP" van 21 jaar geleden, passen qua sfeer hier wel bij. Van die drie zou je een selectie van beste songs kunnen maken net zo lang als dit album, die netaan een vergelijkbaar niveau haalt.


avatar van aERodynamIC
4,0
Lang niet gehoord, maar nu op vinyl weer op de draaitafel: klinkt toch wel lekker zo met het zonnetje buiten

avatar van Funky Bookie
3,5
Stuk beter dan How To Dismantle. De eerste 2 en de laatste 2 nummers zijn mijn favorieten, maar echt zwak wordt het m.i. nergens. Kan nog weleens een halfje extra worden.

avatar van Mastroianni
4,0
De eerste drie nummers zijn OK, daarna zakt het album ver weg. Maar het slotstuk met White as Snow, Breathe en het sfeervolle Cedars of Lebanon vind ik erg sterk. Helaas is de hoop dat U2 hiermee een nieuwe inspiratiebron had gevonden reeds lang vervlogen.

avatar van milesdavisjr
3,0
Toen dit plaatje destijds uitkwam was ik nog redelijk enthousiast, maar inmiddels moet ik bekennen dat het wederom een matig album was en is. De tijd heeft zijn werk gedaan en een voldoende zit er eigenlijk al niet meer in. Opener No Line On the Horizon moet een extra dimensie meekrijgen door alle Oeh's en Ah's die Bono uitkraamt. Opvolger Magnificent is al wat beter maar hierna komen er 2 draken van nummers, samen duren ze ook nog eens 13 langdradige minuten. I'll Go Crazy kent een vreemde opbouw, alsof couplet en refrein geen geheel vormen. Stand Up; ook zo'n vreemde song, waarin Bono (vind ik persoonlijk vervelend aan de beste man) weer loopt te dwepen met zijn reli-boodschap. Fez is dan wel weer een alleraardigste song maar mondt ook weer uit in hetzelfde euvel waar de titelsong ook last van heeft. White Snow is redelijk maar zulke ballads schudden de heren in de jaren 80 achteloos uit hun mouwen maar dan beter. Afsluiter Cedars of Lebanon kabbelt aardig voort maar bouwt niet op naar een climax. Zo kent de plaat enkele aardige momenten maar moet ik bekennen dat het mager en redelijk zouteloos is wat de heren ons destijds voorschotelden.

avatar van ArthurDZ
4,0
Toch grappig: van alle albums die ze na 1993 hebben uitgebracht, grijp ik uiteindelijk toch nog het vaakst (d.w.z. eens in de zoveel maanden) naar deze terug, meestal op luie zondagen zoals vandaag. No Line is zeker geen hemelbestormend werkstuk, maar luister fijn weg, en klinkt ook net iets minder voor de hand liggend dan hun overige post Pop-werk. Niet verwacht bij uitkomen, maar dit is voor mij toch een blijvertje gebleken.

avatar van milesdavisjr
3,0
No Line on the Horizon; benieuwd of de heren de lijn naar beneden nog kunnen ombuigen. Het titelnummer is vrij redelijk maar sleept je er nog niet met de haren bij. Magnificent; een goed nummer hoewel het refrein niet getuigd van een grote creatieve ingeving. De nummers die erop volgen moeten het hebben van momenten, een spannend intro (Cedars of Lebanon), hier en daar een leuke solo van The Edge of wat swingend tromgeroffel van Mullen. Dit soort momenten zijn echter spaarzaam en teveel songs leunen op een herhalend karakter en de vele oeh's en ah's van Bono.
Wat beter dan zijn voorganger maar het verschil is te verwaarlozen.

Tussenstand:

1. Achtung Baby
2. The Unforgettable Fire
3. Rattle and Hum
4. Boy
5. The Joshua Tree
6. War
7. All That You Can't Leave Behind
8. October
9. No Line On the Horizon
10. Zooropa
11. How to Dismantle an Atomic Bomb
12. Pop

avatar van rolandobabel
Bono probeert hier zijn stem te forceren, magnificent is erg goed maar bijvoorbeeld moment of surrender, het begint goed maar nog nooit zon wtf moment gehad als wanneer hij begint te zingen, what was he thinking? Dit is echt; laat ik er iets bovenop gooien om te compenseren.....

1,5
Volledig waardeloos album dit van Bono en co. Matige tot zwakke nummers die klinken als flauwe aftreksels van eerder werk en de single Get on your boots is ronduit een lachertje. Een nieuw dieptepunt, maar het kon nog slechter bleek hierna. 1,5 ster

avatar van LaterLaaf
4,0
Soms verras ik mezelf, en nu blijkt dus dat ik dit eigenlijk een prima album vind.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:08 uur

geplaatst: vandaag om 15:08 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.