Black Sails at Midnight.
Zoals ik al zei, de deuntjes die op Captain Morgan's Revenge waren, zijn hier haast niet te vinden, dit is meer gitaar /orkestachtig(?) ingedeeld, wat best jammer is.
Neem nou bijv. Black Sails at Midnight (het nummer), misschien wel het hardste nummer dat ze tot nu toe hebben gemaakt, een leuk refrein, lekker hard, maar het mist gewoon die keyboard melodieen. Ook het hoe Bowes begint met zijn stem, het ligt totaal niet op het gitaarritme, wat echt jammer is.
Keelhauled, leuk nummer, samen met No Quarter echt een nummer met die keyboard melodieen erin. Maar weer is soms Bowes uit het ritme, maar gelukkig is dat minder erg dan bij het Titelnummer.
De leukste nummers van het album (imo) zijn No Quarter,Leviathan en Chronicles of Vengeance.
Leviathan blijft in mijn ogen nog steeds het beste nummer van Alestorm, mede vanwege het refrein en de opening.
No Quarter, zoals ik al eerder zei een geweldige instrumentale track, vol met die keyboardmelodieeen, en de PotC soundtrack ingewerkt. Aangezien dat 1 van mijn meest favorite soundtracks is zit dat wel goed.
Maar de winnaar van de beste opening van BSaM is...Chronicles of Vengeance ^^, dat is echt een geweldige opening waar bij de keyboards het echt goed doen , maar dat doen ze eigenlijk bij het hele nummer. Ook het refrein is daar goed, met die keyboards erbij, en dan het afsluiten van het refrein met die keyboards, zo doe je dat gewoon, dat was dus iets dat ik mis bij dit album, het goed gebruiken van de keyboards, en dat deden ze hier perfect. Dit kan nog eens 1 van mn favorieten van Alestorm worden.
To The End of Our Days..
Ik vind het verreweg het slechtste nummer van het album. Toen ik het begin nummer kreeg ik de slappe lach, niet omdat het zo slecht is, maar omdat het gewoon iets is dat niet bij Alestorm past, en dat merk je ook aan de rest van het nummer. Een soort ballad, maar Bowes zijn stem past daar gewoon echt niet bij. Dat nummer hadden ze van mij echt wegmogen laten, want het is echt een misser, uiteindelijk word het op het einde nog wel beter, maar dat maakt het begin echt niet goed.
Ik geef het tot nu toe een 4, omdat het minder is dan Captain Morgan's en door de dingen die missen, aangezien het op sommige momenten gewoon een normaal metal album lijkt ipv, een folk/power metal dat Alestorm hoort te zijn.
Het kan altijd nog groeien, maar ik denk niet dat ik ze To The End of Our Days ooit nog ga vergeven.