menu

Wobbler - Afterglow (2009)

mijn stem
3,60 (15)
15 stemmen

Noorwegen
Rock
Label: Termo

  1. The Haywain (0:55)
  2. Imperial Winter White (15:02)
  3. Interlude (2:32)
  4. In Taberna (13:10)
  5. Armoury (3:00)
totale tijdsduur: 34:39
zoeken in:
avatar van Svendra
2,5
Een pijnlijk voorbeeld van technisch onderlegde muzikanten die er niet in slagen om muziek te maken. Best knap allemaal, maar wie wordt er blij van cerebrale ideeën die nergens naar toe gaan?

4,5
Heerlijke technische onderlegde muziek waar ik helemaal blij van word

avatar van Mssr Renard
4,0
Ik vind eigenlijk alle platen van Wobbler erg sterk. Een mooie opleving symfonische rock zoals die door Yes en Gentle Giant werd gespeeld ooit.

Een vorm van symfo die we tegenwoordig (vind ik) te weinig horen. Juist daardoor ben ik zo blij met deze band. Ik heb wel het idee dat de thema's van de teksten wat donker zijn, maar ik luister nooit naar teksten, eigenlijk. De hoes is een fragment uit een Jeroen Bosch-schilderij, dus het geheel heeft wel iets duisters.

En toch klinkt de muziek wel een beetje frivool en avontuurlijk. Ik vind de volgende twee platen wel beter uit de verf komen.

Of de bandleden technisch onderlegd zijn, weet ik niet.

avatar van BoyOnHeavenHill
3,5
Een beetje hetzelfde bezwaar als bij Hinterland : het is heerlijk om al die ouderwetse instrumenten weer te horen (naast Yes en Gentle Giant hoor ik ook regelmatig Keith Emersons Hammond, Robert Fripps gitaar en Rick Wakemans "bromvlieg"-synthesizer, en natuurlijk overal de dominante mellotron), maar de twee lange nummers klinken eerder als twintig of dertig losse muzikale fragmenten die handig aan elkaar zijn gebreid dan als een compositie met kop, staart, thema en uitweidingen. Gelukkig stoort dat me iets minder dan op die debuutplaat: de nummers lijken me iets herkenbaarder te zijn met iets meer terugkerende riffs en loopjes, en bovendien krijgt het album een soort overkoepelende Middeleeuwse sfeer, niet alleen door het gebruik van klavecimbel en (blok)fluit, maar ook doordat de composities vrij vaak terugvallen op een driekwartsmaat die bij deze arrangementen al gauw een soort ballade-achtige romantiek suggereert.
        Overigens, @de helaas uitgeschreven Mssr Renard, volgens het boekje is de hoes het werk van toetsenist Lars Fredrik Froislie, maar als ze hadden gezegd dat het een detail van een schilderij van Jeroen Bosch was had ik het inderdaad zó geloofd. En in datzelfde boekje zien we de vier bandleden door een herfstig veld langs een rivier banjeren, en op Progarchives beschrijft een gebruiker ze daarbij als "ugly meanies black metal group burning down churches disguised for a picnic". Grappig hoe deze band zulke verschillende signalen kan uitzenden.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:05 uur

geplaatst: vandaag om 13:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.