menu

God Dethroned - Passiondale (2009)

mijn stem
4,08 (37)
37 stemmen

Nederland
Metal
Label: Metal Blade

  1. The Cross of Sacrifice (1:05)
  2. Under a Darkening Sky (3:59)
  3. No Man's Land (3:14)
  4. Poison Fog (6:39)
  5. Drowning in Mud (3:44)
  6. Passiondale (4:05)
  7. No Survivors (3:51)
  8. Behind Enemy Lines (3:38)
  9. Fallen Empires (4:49)
  10. Artifacts of the Great War (2:57)
totale tijdsduur: 38:01
zoeken in:
avatar van Doc
4,0
Doc
Nieuwe van God Dethroned. Hij staat in zijn geheel op GD's myspace. Goeie plaat.

avatar van trebremmit
4,5
Hele goeie plaat zelfs.

4,5
Interessant doch zwak uitgewerkt WO1-thema. Muzikaal veruit de beste plaat uit GD's Death Metal-georienteerd repertoire.

avatar van andnino
3,0
Best leuk

avatar van Thibbledorf
5,0
Vet album, beter dan hun vorige release imo. Staat geen enkel zwak nummer op. De single "Under A Darkening Sky" spreekt me van de hele cd het minst aan. Toen ik de tweede stem in "No Survivors" hoorde trok ik wel even een wenkbrauw op, maar het klinkt helemaal niet verkeerd. Supervette, droevig klinkende outro trouwens ook met "Artifacts Of The Great War". Favoriete nummers zijn het titelnummer en "Fallen Empires". Volgende week kunnen dat weer andere nummers zijn, want ik heb het album al tamelijk grijs gedraaid en raak er maar niet op uitgekeken

4,5*

avatar van Guinness1980
4,0
Dit album is deze week Het Metal Album van de Week.

Inmiddels alweer bezig aan de 2e luisterbeurt.

Ben niet zo'n liefhebber van dit black/death metal maar dit album heeft me positief verrast.
Vooral de nummers waar ook cleane zang in voorkomt springen wat mij betreft boven de rest uit.

Thibbledorf schreef:
Supervette, droevig klinkende outro trouwens ook met "Artifacts Of The Great War".


Ik kan me er juist in vinden wat trebremmit in het topic over de outro zegt.

trebremmit schreef:
Let ook even op de outro artifects of the great war, ik vind het erg mooi, het geeft me echt een gevoel dat de slag geleverd is en de oorlog over.

avatar van wizard
4,0
God Dethroned kende ik eigenlijk alleen omdat een vriend op de middelbare school een album van hen had. Geen idee meer welke, ik heb hem nooit geluisterd. Volgens mij hijzelf ook niet, maar het stond wel stoer, een cd van een band die God Dethroned heet.

Dit Metal Album van de Week was dus mijn eerste echte kennismaking met God Dethroned. Voordat ik begon te luisteren, had ik niet echt een idee wat ik me bij een conceptalbum over de Slag van Passchendale voor moest stellen.
Maar zowel de kennismaking met deze band als de uitwerking van het thema is me goed bevallen.
Eigenlijk kent deze plaat weinig zwakke punten. De nummers zijn goed: het tempo zit er heel lekker in. De grunt is behoorlijk indrukwekkend, en niet, zoals bij andere recente metal albums van de week, compleet onverstaanbaar omdat het zo extreem mogelijk over moet komen. Daarnaast vind ik de cleane zang een briljante toevoeging. Bovendien is het spaarzaam toegepast, waardoor het veel beter tot z'n recht komt.
Daarnaast, toen ik dit album op mijn mp3 speler met oordopjes in luisterde, vielen me de drumpartijen op. Heel veel variatie, en het klinkt bij vlagen alsof de kogels je echt om de oren vliegen terwijl in de verte de artillerie zwaardere granaten aan het afvuren is.
Door de intro en de outro is het album echt een geheel geworden. Met name het outro is erg mooi na 35 minuten keiharde metal.

Zijn er geen nadelen? Eentje dan: ik had best nog 1 of 2 extra nummers op dit album willen hebben. Normaal is 40 minuten wel een optimale lengte voor me, maar van deze muziek had ik best 3 kwartier op een album willen hebben.

Tot dusverre is Passiondale het beste album tijdens deze 3e ronde van het Metal Album van de Week.

Cijfer: 4.0*.

avatar van Guinness1980
4,0
Dankzij Het Metal Album van de Week topic dit album leren kennen,
En vandaag het eerste album waar ik via het topic mee in aanraking ben gekomen ook daadwerkelijk gekocht heb.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Dankzij HMAvdW heb ik een nieuwe groep mogen ontdekken, want dit album is ook al een eerste kennismaking met God Dethroned uit Nederland. Het zijn achtendertig stevige, hevige en helse minuten. Niets kan echter de ware hel in Passendale, een deelgemeente van Zonnebeke in mijn West-Vlaanderen, beschrijven: honderdduizenden soldaten sneuvelden er op dit bloederig slagveld tijdens “De Groote Oorlog”.
Na een korte intro met gitaar, achtergrondgeluiden allerhande en een Japanse (?) stem barst dit album los om in een hels half uur iets te proberen uit te leggen van deze gitzwarte bladzijde in de wereldgeschiedenis. Het zijn overwegend snelle nummers met hier en daar een welgekomen break en prima solo’s. Volgen met tekstvel vind ik wel een must om nog meer van dit album te genieten. Hier en daar worden er subtiele accenten gelegd om het thema te benaderen: de bel in Under a Darkening Sky, de drums die hier en daar het geluid van machinegeweren benaderen, de songtitels en teksten die de totale wanhoop en zinloosheid uitademen. De cleane zang lijkt een wanhoopsschreeuw van de onbekende soldaat in de totale waanzin, zo ervaar ik het in No Survivors. In alle nummers vind ik memorabele stukken.
Fantastisch kippenvelverwekkend moment vind ik het middenstuk met cleane zang in Poison Fog. Het eindstuk van Poison Fog is één van de mooiste muzikale momenten die ik in maanden heb mogen meemaken. Over Artifacts of the Great War kan ik kort zijn: zelden zo’n emotioneel en droevig stuk muziek gehoord, zeker na een dik half uur heavy herrie. Ik krijg er soms een krop in mijn keel van. Het lijkt een moment van bezinning voor de volgende generaties, de generaties die nooit een oorlog hebben meegemaakt.
Nog een weetje: Poison Fog gaat over het vreselijke en gevreesde mosterdgas, ook wel Yperiet genoemd, de Franse naam voor de West-Vlaamse stad Ieper, waar dit gas voor de hel op aarde heeft gezorgd en de start van een vuile oorlog. Alle oorlogsregels werden overboord gegooid.
Ik ga akkoord met collega wizard en vind dit ook tot nu toe het beste album van ronde drie van onze topic. Viereneenhalve ster, dikverdiend voor een indrukwekkende ervaring.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Na mijn bericht en epos van 30 januari laatstleden heb ik nog een paar keren mogen genieten van dit album en het was genieten. Fantastische hevige stukken worden fraai afgewisseld met prachtige epische stukken. Sommige flarden muziek zullen voor altijd memorabel blijven. Dik verdiend, dat huidige gemiddelde.

avatar van Sir Spamalot
4,0
Ik heb ondertussen de video voor Poison Fog toegevoegd: klik.

avatar van phantasia
Helaas heeft de zanger aangegeven ermee te gaan stoppen en zich op andere zaken te gaan richten.

avatar van trebremmit
4,5
Hij gaat nog door tot december las ik.

avatar van Lau1986
4,0
God Dethroned laat zien dat je als band je nog steeds kan ontwikkelen. De vroege albums zijn meer blackend death metal, waar de nieuwe albums meer de Melodic death metal opgaan en deze verandering is de band eigenlijk alleen maar ten goede gekomen.

Passiondale is een geweldige plaat die handelt over de eerste wereldoorlog. Een perfect landschap om een death metal plaat over te maken. God Dethroned knuppelt er echter niet alleen keihard op los, maar weet je ook met prachtige melodieuze stukken en zelfs cleane zang (in het nummer No Survivors) je te raken. Dit betekend trouwens niet dat de band volledig gas terug neemt, over het algemeen gaat het lekker door.

Een pracht plaat dus met geweldige songwriting, waarbij zeker oog is voor catchy en melodieuze stukken. Zelfs met de refreinen is vaak mee te "zingen" en toch een band waar wij als Nederlanders trots op mogen zijn.

avatar van the crook
4,0
Wat een uber vette plaat blijft dit toch! Nekwervel brekende snelheden afgewisseld met heerlijk ingetogen melodieuze stukken en zelfs her en der cleane zang, wie had dat kunnen bedenken ten tijde van The Christ Hunt

Her en der doet e.e.a. wel een beetje aan als Bolt Thrower, die natuurlijk ook vaak dezelfde thematiek behandelen in hun songs.

Je mag het niet zeggen, maar dit is on-Nederlands goed...

avatar van Dr.Pat
4,5
Nu de band een nieuwe plaat brengt, ben ik alle oude weer eens aan het luisteren. Wat een machtig gebeuren blijft dit hoor. Van tijd tot tijd erg sterk leunend op het nog machtigere Bolt Thrower, maar toch met een behoorlijk eigen smoelwerk, maar ja, wie vind dat nou erg?
Blijft een meesterwerkje waar met sterk riffwerk, agressieve grunts en blastsecties, en toch ook flink wat melodie een perfecte sfeer gecreëerd wordt.
Zou bijna zeggen dat ze ze zo niet meer maken tegenwoordig, maar de band heeft bewezen dat ze dit toch nog wel kan!

avatar van AOVV
4,5
Erg goeie conceptplaat van de Nederlandse band God Dethroned over de Eerste Wereldoorlog. De albumtitel is een ironische knipoog naar het plaatsje Passendale nabij Ieper, waar zich in 1917 een vuile, vuige, verschrikkelijke veldslag afspeelde tussen het Duitse leger en de geallieerden (bestaande uit Britse, Belgische, Canadese en ANZAC-troepen).

De tracktitels spreken, als je de geschiedenis een beetje kent, voor zich. Tekstueel kon het misschien allemaal nog wat scherper, maar op Passiondale is het toch vooral het muzikale gedeelte dat hoge ogen werpt bij mij.

Het album begint met een sfeervol intro, waarin ik een taal hoor spreken die ik niet echt kan plaatsen (Sir Spamalot suggereert Japans; zou kunnen). Dat intro zet in elk geval meteen de toon, waarna er met Under a Darkening Sky (met onheilspellend klokkengelui) en No Man’s Land meteen flink de beuk in wordt gegooid. Snerpende gitaarriffs, brute grunts en vooral heerlijk drumwerk; de machinegeweer- en kanonsalvo’s vliegen je rond de oren!

Poison Gas is daarna voor mij hét hoogtepunt van de plaat (het is niet toevallig ook met voorsprong het langste nummer). De eerste twee minuten zijn weer behoorlijk bruut en in your face, maar daarna horen we opeens een heerlijk melancholisch klinkende gitaarriff, en wordt er overgeschakeld op bijzonder effectieve cleane vocalen. Tussen zoveel vuigheid valt een plotselinge oprisping van schoonheid des te meer op. En die gitaarsolo aan het eind gaat ook door merg en been, zeg!

De volgende drie nummers weten het gevoel van hopeloosheid dat de titel uitspreekt op knappe wijze te vatten (De Slag bij Passendale wordt heden ten dage gezien als één van de voorbeelden bij uitstek van een zinloze veldslag). Vooral het drumwerk maakt het behoorlijk verbeeldend; als ik naar deze plaat luister en mijn ogen dichtdoe, waan ik me ook zo op het slagveld, onder het bloed en tot de enkels in de modder, met een armetierige pothelm op mijn langzaam tot waanzin gedreven kop en een geweer halfslachtig om de arm, klaar om te vuren. Ik of de vijand; iemand moet eraan geloven, maar voor wat uiteindelijk? ”No escape from Passchendaele!”

In No Survivors wordt het trucje van Poison Fog in iets bescheidener mate nog ‘ns opgevoerd, met ook hier een mengeling van nietsontziende bruutheid, melancholische riffs en gevoelig klinkende cleane vocalen. Het soleerwerk op de gitaar is daarentegen een pak vinniger. En de tekst vind ik hier wel erg scherp:

”Shellshocked, paralyzed, staring into the gloom;
Penalties for desertion;
Death the reward for cowardice;
Salvos, cannonades, unleashing hysteria of rage;
The senselessness of it all;
Grew like a cancer in the minds of the troops.”


Behind Enemy Lines is daarna één van de snelste, meest rechttoe-rechtaan songs op de plaat, in de eerste minuten althans. Want richting het einde krijgen we toch weer een break, waarna het geweld nog een laatste keer losbarst in deze song. Fallen Empires werpt vervolgens al een licht op de nabije toekomst van op het slagveld, want de Eerste Wereldoorlog luidde ook het einde van enkele grote rijken in, met het Britse en Ottomaanse Rijk als grootste slachtoffers. De tekst spitst zich echter vooral toe op de hachelijke situatie van de miljoenen oorlogsslachtoffers – zowel de gesneuvelden als de overlevenden, want veel onder hen kregen te kampen met shellshock (wat toen vaak zelfs werd afgedaan als doen-alsof!), blijvende handicaps en trauma’s voor de eeuwigheid.

Het album kent een bijzonder ontroerende outro, de leidende riff lijkt wel een weemoedige mijmering over al dat zinloze leed. En zo is Passiondale in mijn ogen een belangrijk artefact geworden (om dat woord maar ‘ns te gebruiken) dat een nuchtere maar vooral bikkelharde en realistische kijk biedt op de gruwelen die zich nu ruim 100 jaar geleden hebben afgespeeld daar tussen de heuvels van dat onooglijke dorpje in de Westhoek.

4,5 sterren

Gast
geplaatst: vandaag om 12:03 uur

geplaatst: vandaag om 12:03 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.