Dit album is ook onderdeel van
dit album van Grant Green en bevat met
It Ain't Necessarily So een hoogtepunt (inclusief vreugdekreten van Blakey)in Green's carrière. Het Album is in de hier gepresenteerde vorm misschien wat onevenwichtig.
The Things We Did Last Summer hadden ze door een meer energiek nummer kunnen vervangen. Nu kakt de boel ineens in.
Naast Green vinden we op dit album dus ook nog Sonny Clark en Art Blakey en basist Sam Jones die allen ook een uitzonderlijk goede dag hadden.
Beetje magere score hier..