menu

Billy Joel - The Bridge (1986)

mijn stem
2,97 (88)
88 stemmen

Verenigde Staten
Rock / Pop
Label: Columbia

  1. Running on Ice (3:15)
  2. This Is the Time (4:59)
  3. A Matter of Trust (4:09)
  4. Modern Woman (3:48)
  5. Baby Grand (4:02)

    met Ray Charles

  6. Big Man on Mulberry Street (5:26)
  7. Temptation (4:12)
  8. Code of Silence (5:15)

    met Cyndi Lauper

  9. Getting Closer (5:00)

    met Steve Winwood

totale tijdsduur: 40:06
zoeken in:
Marcel²
Billy Joel heeft mooie albums gemaakt, maar daar hoort deze absoluut niet bij.

avatar van dynamo d
3,5
This is the Time is anders best een goed nummer en de rest is ook nog niet zo slecht. Het is inderdaad wel zo dat albums als The Stranger, 52nd Street en The Nylon Curtain stukken mooier zijn.

avatar van Poeha
3,5
3,5*

Veel beter dan 52nd Street.
Samen met The Stranger en An Innocent Man één van de beste albums van Joel tot nog toe.
Ik moet wel bekennen dat ik nog niet elk album van Billy ken, maar daar ben ik nu druk doende mee.

EVANSHEWSON
Poeha, ik denk dat jij wattenstaafjes in je oren hebt.
52nd Street is een geweldig goed album.
Billy Joel maakte prachtplaten tot en met An Innocent Man.
Daarna ging het vlug bergafwaarts.
The Bridge stelt al zeer teleur en dan heel die Stormfornt dàt is absoluut geen Billy Joel zoals we hem daarvoor hebben gekend.
The Bridge beter dan 52nd street ?
Dat is zo erg als zeggen dat Metal Machine Music van Lou Reed beter zou zijn dan Berlin of dat Victim of Love de beste Elton John Plaat zou zijn.
Er moet toch iets aan je oren mankeren dunkt me.
The Bridge is een bedroevend zwak plaatje van een artiest die de artistieke trappers kwijt was.
Marcel Jongeneel, ik kan niet anders dan je geheel gelijk te geven; Billy Joel heeft vele mooie platen gemaakt maar daar hoort deze zeker NIET bij !

avatar van Poeha
3,5
He...huh... wacht even...(wattenstaafjes verwijderd)...zei hier iemand wat?

Oh, EVANSHEWSON...jij!

Nou kijk, ik houd nu eenmaal van nummers als A Matter Of Trust en Code Of Silence! Kan ik niets aan veranderen! De rest van het album is best OK!
En 52nd Street? Tsja...ik ben er gewoon niet kapot van!
Ik zie ook wel dat dat album hoog gewaardeerd wordt, maar ja, op de één of andere manier staat ht album mij (voor het grootste deel) niet zo aan!
En dat vind ik oprecht jammer, want dat ben ik volledig met je eens, Billy heeft in die tijd puike albums afgeleverd!

avatar van FunkStar
3,0
Grappig dat Modern Woman hierop staat. Het was de soundtrack van de geweldige film met Bette Midler!

avatar van Twinpeaks
3,5
Ik vind dit zeker geen slecht album.Niet alles is even goed ,maar er staan zeker puike tracks op. A Matter Of Trust stampt lekker door en Big Man On Mulberry Street heeft een lekkere jazzy bigband ondertoon.Tegen het einde kakt de plaat wat in ondanks gastbijdragen van Cyndi Lauper en Steve Winwood.Al met al een acceptabel album van Billy Joel.Hij heeft slechtere gemaakt.

avatar van Elvis Hitchcock
5,0
De beste nummers zijn This Is The Time, A Matter Of Trust en Baby Grand, de rest is ook de moeite waard. Hij is minder dan The Stranger en An Innocent Man, maar toch laat Joel in dit album weer zijn meesterlijke muzikale talenten zien. Beter dan die moderne Michael Jackson-prut die je nu hoort op de radio!

avatar van LucM
3,0
This Is the Time, A Matter Of Trust en Baby Grand (met medewerking van Ray Charles) vind ik hier ook de uitschieters die het album tot een aanvaardbaar peil brengen, het jazzy Big Man on Mulberry Street is ook nog behoorlijk maar de overige nummers zijn vrij matig en weinig bijzonder. Globaal toch merkelijk minder dan zijn vorige 2 albums.

avatar van bikkel2
2,5
Een wat moeilijke plaat van Billy Joel . Het valt een beetje tussen wal en schip
Joel lijkt hier in een artistiek dalletje te zitten . Het komt niet helemaal uit de verf .
Het is een tikkie ondermaats voor een componist van zijn kaliber .
Want met prachtalbums als 52nd Street , The Stranger en de prille 80's plaat The Nylon Curtain heeft hij wel bewezen dat hij een grote is .
A Matter Of Trust is een hoogtepunt en ook het lekkere luie Baby Grand mag er zijn . This Is The Time is inderdaad ook een prima song . Tja , en de rest ..... toch weinig echt liedjes die nu nog tot de verbeelding spreken .
Tot echte hoogtepunten kwam Billy Joel niet meer . Stormfront is aardig , River Of Dreams zelfs goed , maar op het niveau van vroeger kwam hij niet meer .

avatar van kaztor
3,5
Ik ken niet alle nummers van deze plaat, maar wat is het toch jammer dat This Is The Time geen hit werd. Dat vind ik een werelds nummer.

avatar van stereo
3,0
Billy Joel kan beter, ik ga hier niet beweren dat dit een barslecht album is maar erg goed is het ook weer niet.
The Bridge is een plaat die je ergens in het midden tegenkomt.

Baby Grand met Ray Charles is voor mij de enige echte uitschieter op deze plaat.

Er staan geen grote hits op, wat op zich zeker niet erg is al de andere nummers onbekende meesterwerkjes zijn, maar in dit geval is dit niet zo...

avatar van Mctijn
2,5
Eigenlijk vind ik de 2 laatste tracks de uitschieters van dit album. Lekker eigenwijs en qua stijl haaks op de zgn. betere nummers van dit album....

avatar van Poeha
3,5
stereo schreef:
Er staan geen grote hits op...


Een (grote) hit is het nooit geworden maar A Matter of Trust vind ik één van Billy's meest geweldige tracks.

Ted Kerkjes
Ik snap niet wat de meesten zo slecht vinden aan dit album. Het enige nummer dat ik écht niet leuk vind, is Baby Grand. De andere tracks vind ik super. De mooiste vind ik Code of Silence.

avatar van kaztor
3,5
Een beetje een probleem met dit album is de productie-tie-ie-ie....
Een hoop echo op alle instrumenten en de zang ('reverb', zoals dat zo mooi wordt omschreven), en dat ontsiert vele albums uit de tweede helft van de jaren '80 (Paul McCartney's Press To Play en Flowers In The Dirt hebben dit ook, om maar een gelijkend artiest te noemen).
Al vind ik het songmateriaal door de bank genomen wel sterk.

Dat het niet aansloeg heeft geloof ik te maken met het feit dat de tweede helft van de 80's gewoon geen gunstig tijdperk was voor singsongers. Dit was de tijd van Stock, Aitken & Waterman en vergelijkbaar hitparadevulsel.

Baby Grand vind ik zeker een hoogtepunt, btw.
Had met de juiste productie op het jazz-achtige 52nd Street kunnen staan.

Ted Kerkjes
kaztor schreef:
Een beetje een probleem met dit album is de productie-tie-ie-ie....
Een hoop echo op alle instrumenten en de zang ('reverb', zoals dat zo mooi wordt omschreven), en dat ontsiert vele albums uit de tweede helft van de jaren '80 (Paul McCartney's Press To Play en Flowers In The Dirt hebben dit ook, om maar een gelijkend artiest te noemen).
Al vind ik het songmateriaal door de bank genomen wel sterk.

Dat het niet aansloeg heeft geloof ik te maken met het feit dat de tweede helft van de 80's gewoon geen gunstig tijdperk was voor singsongers. Dit was de tijd van Stock, Aitken & Waterman en vergelijkbaar hitparadevulsel.

Baby Grand vind ik zeker een hoogtepunt, btw.
Had met de juiste productie op het jazz-achtige 52nd Street kunnen staan.


Oh, is dat het...

Ted Kerkjes
Code of Silence is toch óók een duet? Joel zingt dat nummer met Cyndi Lauper !
Getting Closer is ook een soort van duet; niemand minder dan Steve Winwood zit achter het orgel!

avatar van vigil
3,0
Wisselvallig album van Joel, het lijkt een soort tussenalbum tussen twee enorm commerciele klappers. This Is the Time is een zeer sterke single waarvan het jammer is dat dit geen enorme hit werd, het huppelende A Matter of Trust is wel lekker (vooral live), het ietwat funky Modern Woman wel aardig maar ook niet veel meer dan dat en het jazzy Baby Grand met Ray Charles als albumvuller wel oke maar het niveau gaat er niet echt van omhoog.

De vier door mij opgesomde liedjes volgen elkaar op bij dit album. Misschien is dat wel gelijk het probleem. Van alles wat maar bij elkaar is het los zand. Er is geen synergie/coherentie tussen de tracks. Dat is bij opvolger Storm Front veel meer het geval al moet ik er eerlijkheidshalve ook bij vermelden dat het kwalitatieve gemiddelde gewoon hoger ligt.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Eén van de weinige albums van Billy Joel die ik tot nu toe weinig beluisterd heb. In die jaren veranderde mijn smaak naar Alternatieve muziek, dus nooit in verdiept, zeg maar losgelaten.

Billy die vocaal jongleert op Big Man on Mulberry Street is op de grens van zijn kunnen... het is een nummer met Big Band sound maar ook met een cheesy stukje gesampled brass op een synth... Billy aan het experiment is helemaal niet zo slecht, alleen dan is het niet een geheel, ook als het best wel meevalt want zo experimenteel is de heer Joel niet. Uiteindelijk draait het om ballads bij zijn muziek en daar kan je niet veel mee experimenteren. Afwisselend de Jazz kant en dan weer de Pop Rock kant hoor ik als invloeden.

Het meest in het oor spelend is echter het vele hoog in de opnames en een minder warm geluid ten opzichte van vorige albums. Klinkt daardoor iets afstandelijker, waarschijnlijk zal dit live allemaal prima klinken maar op het album ontbreekt wat warmte. Het was natuurlijk de tijd dat iedereen een crispy DDD album wilde maken maar dat klonk niet altijd geslaagd. De keus voor een poppy geheel geeft de pianist van warme singer-songwriter klassiekers ook minder ruimte om zijn troeven op tafel te leggen.

Favorieten: Modern Woman en heerlijk pianowerk op Baby Grand met hulp van Ray Charles.

avatar van milesdavisjr
2,5
Als ik Running on Ice beluister lijkt het wel of ik naar Sting zit te luisteren, zelfs de zang van Joel begeeft zich enigszins in dezelfde regionen als meneer Sumner. Het nummer zit trouwens redelijk vernuftig in elkaar zonder direct uit te groeien tot een topper. Opvolger This Is the Time klinkt wat eenvoudig en is wat gezichtsloos. A Matter of Trust; redelijk maar ook niet hemelbestormend. Baby Grand is mede door de bijdrage van Charles prima te noemen. Big Man on Mulberry Street is redelijk gearrangeerd en is niet slecht maar eigenlijk zit ik de hele tijd te wachten op een soort grande finale die niet komt, een soort belofte die niet wordt ingelost. Voor het overige trekt de schijf weer geruisloos aan mij voorbij. De jaren 80 hebben Joel maar weinig inspiratie gegeven. Een tegenvaller.

Tussenstand:

1. The Stranger
2. 52nd Street
3. Streetlife Serenade
4. Turnstiles
5. Piano Man
6. The Nylon Curtain
7. An Innocent Man
8. Cold Spring Harbor
9. The Bridge
10. Glass Houses

avatar van deefbdx
3,5
Vreemd dat dit album zo laag scoort. Solide plaat, met dito nummers, en een paar mooie uitschieters die ik kende van het live album dat in de USSR werd opgenomen (Baby Grand, nu met Charles, prachtig, en het gedreven Matter of Trust). Hele dikke voldoende.

avatar van Wyverex
4,0
Ik heb het ook altijd raar gevonden dat dit onder de fans als een minder album wordt beschouwd. Hoe langer ik het ken, hoe meer ik het apprecieer.

Overlaatst heb ik ergens gelezen dat Temptation over z'n dochter gaat. De verleiding, door z'n dochter waar hij ten tijde van de verplichtingen van dit album liever wou bij zijn. Verandert de toon van het nummer voor mij volledig. Ten goede, welteverstaan!

Enkel Big Man on Mulberry Street vind ik een minder nummer, de rest vind ik goed tot zeer goed. Ik zet het album met veel plezier op en brul alles enthousiast mee. Dat de kat daarvan dan op kijkt kan ik behalve bij Big Man on... volledig op mezelf steken.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:19 uur

geplaatst: vandaag om 22:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.