menu

The Omega Syndicate - Apocalypse (2006)

mijn stem
3,50 (1)
1 stem

Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: Neu Harmony

  1. Apocalypse (14:15)
  2. The Lycenthropic Principle (7:43)
  3. Pixie's Playground (10:32)
  4. The Global Extinction of the Wireless (22:30)
  5. Masque (13:31)
totale tijdsduur: 1:08:31
zoeken in:
avatar van Gerards Dream
3,5
Wat gelijk opvalt aan dit derde album van The Omega Syndicate is de afbeelding op de hoes. Ontworpen door ene Gaz. Het doet me wat denken aan modern sprookje. Van iemand die na lange tijd thuis komt en ziet dat de wereld behoorlijk is veranderd. Ja en dan The Omega Syndicate zelf bestaat uid de heren David Gurr en Xan Alexander beide op toetsen en andere zaken uit de electronica-winkel. Daarnaast krijgen ze hulp van een gitarist met de naam Rob Clynes die op bijna alle tracks aanwezig is behalve op de derde track.

Dit derde album van The Omega Syndicate begint wat experimenteel met geluiden die uit de ruimte hadden kunnen komen. Na een tijdje zoeken gaat de track Apoclypse echt van start. Het is duidelijk dat de heren hebben geluisterd naar het meer rock-achtige werk van Tangerine Dream. Daarnaast ziijn wat knipogen te horen na albums als Rubycon en Encore. Berlijnse School dus. Wel is jammer te noemen dat er in de track Apocalypse geen echte ontwikkeling zit. Voor mijn gevoel blijf ik midden in een tunnel hangen. The Lycenthropic Principle begint wat speels met lage tonen, wel is al snel te horen dat de heren bezig zijn een heerlijke drive te maken. Een scheurende electrische gitaar op up-tempo werk uit de electronica. Het rockt aan alle kanten. Wel had de productie wat beter gekund hier, omdat het als een blok klinkt met weinig ruimte voor ruimte.

Pixie's Playground begint als een sprookje. In gedachte hoor ik iemand de zin oplezen: "Er was eens." Als daar later het geluid van een dwarsfluit bijkomt wordt deze sfeer nog eens versterkt. Verder klinken speelse klanken en wordt ik een bijzondere wereld ingetrokken. Het lijkt hier wel of alles nog kan. Lekker spelen en de woorden spanning en stress lijken niet te bestaan. Hierdoor lijkt deze track voorbij te vliegen.

Met veel laag begint The Global Extinction of the Wireless. Qua sfeer moet ik een heel klein beetje denken aan In the Air Tonight van Phil Collins. De lage tonen houden nog een tijdje aan, maar naar verloop van tijd komt er een relaxt gespeelde electrische gitaar het stuk inwandelen. Een voorteken van dat er leven in de brouwerij gaat komen. Na verloop van tijd moet ik wat denken aan het album Encore van Tangerine Dream. Hoe mooi deze sfeer ook is, op een gegeven moment lijkt het wel of de heren even te lang blijven hangen in een zelfde sfeer. Hetgeen een tikje jammer is, want qua structuur had een stuke spanning wel gemogen of een vreemde wending wellicht. Een Edgar Froese bijvoorbeeld die achter de toetsen vandaan kruipt om een gitaarsolo ten beste te geven bijvoorbeeld.

Met space geluiden begint Masque. Van meet af aan wordt duidelijk dat er een rock stuk in de maak is met electronca. De heren blijven even een tijdje hangen in een bepaald ritme, waarna klanken volgen die aan symfonische rock doen denken. Moet hier op één of andere manier aan Camel denken. Tegen het einde komt de gitaar van Rob Clynes erbij, waarna opnieuw een prima album van The Omega Syndicate ten einde komt.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:12 uur

geplaatst: vandaag om 08:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.