menu

Sonata Arctica - Ecliptica (1999)

mijn stem
3,94 (78)
78 stemmen

Finland
Metal
Label: Spinefarm

  1. Blank File (4:10)
  2. My Land (4:42)
  3. 8th Commandment (3:48)
  4. Replica (5:01)
  5. Kingdom for a Heart (3:55)
  6. Fullmoon (5:12)
  7. Letter to Dana (6:07)
  8. Unopened (3:48)
  9. Picturing the Past (3:43)
  10. Destruction Preventer (7:38)
  11. Mary-Lou * (4:33)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 48:04 (52:37)
zoeken in:
avatar van lennert
4,0
Lekker plaatje, hoewel ze hier nog iets teveel als Stratovarius klinken. Hoogtepunt is Destruction Preventer

*Laura*
Samen met Reckoning Night vind ik dit nog steeds hun leukste album. Fullmoon is een waanzinnig goed nummer en ook Letter to Dana is erg mooi. Ik heb mooie herinneringen aan deze cd.

maniac
Kingdom for a Heart is 'n wereld nummer

avatar van Rinus
4,0
Best wel een overdonderend debuut van deze Finnen. De perfectie, die op de latere albums aanwezig is, is hier ook al, alleen hebben ze het later nog meer fijngeslepen.Fijne , best wel melodieuze en intelligente power metal met een progressief randje eraan..

5,0
prachtig album, ben zeer tevereden over deze. die nieuwe unia met de nieuwe sound is nog ff wennen maar word steeds leuker om naar te luisteren

heb geen favoriet bij deze, alleen allemaal
ok mss toch:) replica of my land of blank file;)

avatar van lykathea
3,0
Niet echt een bijzondere plaat, maar ik kwam er doorheen, wat al een uitstekende prestatie is voor een power metal band.

De teksten zijn afschuwelijk, maar de rest klinkt allemaal best aangenaam.

avatar van Devoo
4,5
Zeer melodieuze en goed gespeelde Power Metal. De Neo-Classical solo's zijn echt geweldig, en de zang vind ik ook zeer goed. De teksten zijn inderdaad mierzoet, over liefdesproblemen en andere stuff, maar daar luister je best overheen. En sommige nummers hebben toch nog goede teksten. Zoals Full Moon, die over een weerwolf zijn gedachtengang gaat.

Goed album, maar net niet mijn favoriet van de band. Toch een 4*

avatar van James Douglas
Ik heb het altijd vreemd gevonden dat bands als 'Def Leppard', 'Bon Jovi' en 'Europe' door met name door 'metalfans'(bah, wat een lelijk woord) in het verdomhoekje werden verwezen vanwege hun vermeende 'cheesyness' en bands zoals Sonata Arctica vrij gemakkelijk werden geaccepteerd. Is dit dan niet cheesy? Damn, muzikaal klinkt het best verzorgd maar bij de ballads neemt niemand die zanger, met zwaar fins-accent en vocale gelijkenis met Joey Tempest (Europe) toch serieus?

avatar van lykathea
3,0
Zo makkelijk worden die bands niet geaccepteerd hoor.

Er bestaat niet voor niks de term "flower" metal. - En er is een zeer zekere haat voor 't genre bij (vooral) de death en black metal liefhebbers.

avatar van Devoo
4,5
Mja, veel Death Metal fans vinden dit niets. Maar veel Power Metal fans vinden Death Metal dan niets. Ik hou van beide, maar Power Metal heeft wel mijn voorkeur. Black Metal daarintegen vind ik meestal maar niets, maar er bestaan natuurlijk uitzonderingen.

5,0
De stem is fascinerend, enorm bereik (zoals bij Blank File) en zuiver op de toon. Voor de rest is het ook knap gitaar- en synthesizerwerk, alleen ja tekstueel wat modaal. genoeg afwisseling wel, naar mijn mening hun beste album.

avatar van jasper1991
4,0
Topalbum, een van de beste debuutplaten die ik ken. Niets op aan te merken dan de volgorde van de nummers; Het begint zo raar met Blank file. Ik had het album laten openen met bijvoorbeeld 8th commandment (heerlijk introotje, doet me denken aan TTFAF van Dragonforce)

Prachtige teksten, beter dan het gebruikelijke (clichematige) epische in de Power metal scene. Alhoewel ik de mooie pathetische stem van Tony Kakko nog daaraan hoop te zien wagen. Ook het toetsenwerk is goed en de hoge snelheden zijn heerlijk.

De vergelijking met Stratovarius vind ik opgaan t/m de (heerlijke) neo-classical solo's. Voor de rest vind ik het een heel eigen geluid hebben, ietwat duister dat wel. De steelgitaren en klokjes (of hoe dat ook heet) zijn lekker herkenbaar en eigen.

De volle vijf punten krijgt het van mij en mijn favoriet is 8th commandment, Kingdom for a heart is technisch gezien naar mijn idee de beste maar 8th commandment vind ik zo lekker snel

avatar van Devoo
4,5
Duister? Deze plaat is toch alles behalve duister? Juist zeer opzwepende muziek, met zeer luchtig gitaar en keyboardwerk.

avatar van jasper1991
4,0
Devoo schreef:
Duister? Deze plaat is toch alles behalve duister? Juist zeer opzwepende muziek, met zeer luchtig gitaar en keyboardwerk.
Nja, vergeleken met Black- en Death metal wel maar ik luister hiernaast Dragonforce, Helloween, Gamma ray en Aquabats dus dat is ook wel weer vrij blije muziek ja.
Maar er heerst zeker een melancholisch sfeertje wat ik in ieder geval geen ander band vind hebben (Op na-apers zoals Altaria na).

5,0
Beste plaat die ik ooit heb gehoord samen met Rust In Peace van Megadeth. Dit album kent nagenoeg geen slechte momenten en is altijd weer een groot plezier om op te zetten. Favoriete nummers zijn Kingdom for a Heart en Fullmoon.

avatar van freitzen
4,0
Goeie plaat maar eh... het fantastische Letter to Dana maar één stem? Dat zijn er nu dus twee!

Of zijn teksten als Little Dana O'Hara, oh Dana my dear / how I wish that my Dana was here zelfs over de powermetal-grens

avatar van jasper1991
4,0
best goed nummer maar er staan meer goede nummers op zoals my land, blank file en 8th commandment. die vind ik net iets beter.
iets energieker

avatar van The_CrY
3,5
Een paar jaar geleden had ik deze eens besteld puur en alleen omdat iemand mij vertelde dat dit een goede band was. En, laat ik je zeggen, het was niet door dit album dat ik meer van de band ging beluisteren.

Ja, de band is erg energiek op hun debuut, maar de nummers bevatten voor mij nog te weinig variatie om echt te pakken. Let wel, elk nummer zit daarentegen knap in mekaar, klinkt erg origineel, ietwat pakkend en luistert op zichzelf best wel lekker weg. Als album vind ik het andere koek. Hier gaat Tony Kakko met zijn stem ook nog zo ver de hoogte in dat die zowat verdwijnt in de wolken, en dat hoor ik toch liever niet.

Favoriete nummers: 8th Commandment, FullMoon en My Land.

avatar van jasper1991
4,0
Ik kwam er pas achter dat Tommy Portimo(drummer) en Jani Liimatainen(Gitarist) hier nog maar 17 respectievelijk 18 jaar waren.

bennerd
Netjes gedaan dan.

Full Moon blijft een bloedmooi nummer. Gegarandeerd kippenvel.

avatar van vielip
4,0
Prima debuut van deze sympathieke Finnen! Ik zag ze voor het eerst live op Wacken in 2002 meen ik. Ik was totaal overdonderd door de prestatie van deze piepjonge gasten! Ik was tot dan toe wat met Stratovarius bezig als het op power metal aan kwam en dacht dat die de top waren
Totdat ik Sonata zag dus! Deze zanger kan dus echt goed zingen live en zwabbert niet alle kanten op zoals Kotipelto wel doet.
Dit album vind ik samen met opvolger Silence hun besten. Daarna werd het per album minder wat mij betreft.

avatar van Edwynn
Tja, ik vind het wel aardig, maar ik kan veel interessantere soortgenoten opnoemen. Sonata Arctica maakt op uptempo niets-aan-de-hand metal met frivool gitaar en toetsenwerk. De toon is luchtig.

De zanger is op zich goed maar gaat onder een zwaar Fins accent gebukt. Bovendien doet hij heel erg vaak aan Joey Tempest denken.

De epische ballade Letter To Dana is nog het meest memorabele nummer van de plaat. De rappe opener Blank File is ook een aardige binnenkomer.

Kortom een leuke plaat, maar niets bijzonders. Het verbaast me oprecht hoe het kan dat optredens van deze band tegenwoordig overspoeld worden door gillende bakvissen.

MindRuler
Edwynn schreef:
Bovendien doet hij heel erg vaak aan Joey Tempest denken.

Vind ik ook, maar daar is op zich niks verkeed mee, toch?

avatar van Edwynn
Nee, maar ik vind het wel illustratief voor het dertien in een dozijn karakter van de band.

avatar van jasper1991
4,0
Daar kan ik me niet in vinden, ik vind dit echt uniek in zijn soort. De solo's, de teksten, de ingetogen momenten, maar ook de zang. Geen zaken die je bij iedere Powermetal band aantreft van een soortgelijk niveau. De stijl is natuurlijk niet heel vernieuwend maar bepaalde nuances verheffen Sonata Arctica tot de topcategorie mijns inziens.

Ik zou zeker de nieuwste twee albums eens proberen als je dit te standaard vindt. Die stijl is écht nergens mee te vergelijken.

avatar van Edwynn
Tja, it's all in the eye of the beholder maar ik hoor toch een hele hoop Stratovarius, Malmsteen, Helloween en Europe.
De heren leveren puik instrumentaal werk af en het geheel luistert best lekker weg hoor. Maar na één keertje draaien ben ik er wel weer even klaar mee.

Ik zal de latere albums eens onder de loupe nemen. Na Silence ben ik de band alweer uit het oog verloren.

avatar van The_CrY
3,5
In mijn bescheiden mening zijn de eerste twee platen van Sonata Arctica júist de zwakkere broeders. Als je denkt zoals ik bij deze band moet je de daarop volgende platen een kansje geven. Steeds meer en meer neigt de groep naar de progmetal, waar ze in 2007 dan helemaal in op gaan. Op de eerste twee is het allemaal wat steroïde gedrag, maar doch absoluut niet dertien in een dozijn, dacht ik zo. Zelf zie ik de veelgenoemde gelijkenis met Stratovarius ook niet zo.

avatar van The_CrY
3,5
Sonata Arctica vond het nodig om dit album in zijn geheel te verkondigen gisteravond in Eindhoven. Dat wil zeggen, inclusief bonustrack "Mary-Lou". Voor mij de tweede keer live en hoewel de performance retestrak was en het geluid geweldig goed, moet ik het ook net treffen dat mijn minst favoriete album gespeeld gaat worden. Ach, gelukkig waren de voorprogramma's de moeite en het kaartje meer dan waard.

avatar van lennert
4,0
Nu ik The Days Of Grays eindelijk gekocht heb en daarmee mijn Sonata Arctica studioalbumcollectie (mooi woord voor scrabble) compleet is, is een chronologische herbeluistering van het complete oeuvre. Nu luister ik Sonata Arctica's albums altijd op het moment dat de kou langzaamaan weer begint in te zetten, dus een straf is het zeker niet. Met The Ninth Hour nog maar net een maand uit, is het helemaal leuk om de evolutie duidelijk te zien.

Ecliptica is een album dat overduidelijk geschoeid is op de Stratovarius-leest. Snelle en opzwepende power metal met hoge zang, neoklassieke solo's en olijke toetsenpartijen. Het kan echter de Finse charme zijn, maar Sonata Arctica klinkt slechts oppervlakkig vrolijk en speelt al vanaf het begin vrij naargeestige en serieuze nummers. Oorlogstrauma's, internetprivacy en liefdesverdriet; slechts Fullmoon valt een beetje buiten de boot qua thematiek (maar zorgt wel meteen voor een erg vermakelijke track).

De voornaamste kracht van de band zat hem al meteen in de zang van Tony Kakko die bij vlagen aan Joey Tempest (Europe) doet denken, maar toch behoorlijk wat rauwer uit de hoek komt. In tegenstelling tot het wat gladdere stemgeluid van Timo Kotipelto (Stratovarius), raakt Kakko bij mij toch altijd net wat krachtiger de gevoelige snaar. Of dit nu gebeurt bij een mierzoete (en tegelijkertijd nare) ballad als Letter To Dana of bij een supersnelle kraker als Destruction Preventer, de zang is altijd topnotch in al zijn jonge ongedwongenheid.

Ecliptica is een absolute powermetalklassieker, maar is tegelijkertijd eigenlijk het enige album waarop de band deze sound handhaafde. Als de fans roepen dat de band tegenwoordig niet meer speelt zoals ze dat vroeger deden, is hier in feite niets foutiefs aan, maar op het vervolgalbum evolueerde de sound al meteen veel meer naar een progressievere stijl. In ieder geval een erg mooi begin van een mooie carriere!

avatar van RuudC
3,5
Aangezien Lennert een band voorloopt, vind ik wel dat ik deze achterstand moet inhalen. Sonata Arctica is voor mij ook niet zomaar de eerste de beste band. Toen mijn vrouw nog mijn vriendinnetje was, was ze gek op deze Finnen en ik zal maar eerlijk bekennen dat ik er weinig mee had. Gaandeweg zal wel duidelijk worden waarom.

Ecliptica is het album dat hier in huis nooit echt gedraaid is. Ik ken er wel wat materiaal van. Er zitten wel wat verplichte nummertjes van de live set op. Ik luister dit weer na enige jaren en om eerlijk te zijn kan ik de Stratovarius sound wel waarderen. Tony Kakko zal waarschijnlijk voor mij altijd wel die aalgladde zanger blijven, maar hij irriteert me vrij weinig op dit album. De songs zijn heel redelijk, maar pas met Picturing The Past en Destruction Preventer wordt het pas echt leuk. Aangezien ik verwacht had veel onvoldoendes uit te delen, verbaas ik mezelf in elk geval door hier een heel keurige 3,5* te geven.

avatar van Devoo
4,5
Ik dacht vroeger altijd dat er in Metal alleen maar gebruld en geschreeuwd werd en dat de teksten over satan en de dood gingen. Dat geldt uiteraard alleen maar voor de extreme metalgenres en het is jammer dat dit vooroordeel nog steeds leeft bij veel onwetenden.

Sonata Arctica is het volledig tegenovergestelde. Cleane zang, melodisch gitaarwerk, meestal een zeer hoog tempo, catchy refreinen en teksten over liefde, wolven en fantasy. Het subgenre Power Metal wordt vaak gay metal genoemd door 'true' metalheads, maar dat kon mij nooit iets schelen. Dit was het geluid van mijn pubertijd. Ik heb alle grote Power Metal bands gehoord: Hammerfall, Sabaton, Stratovarius, Dragonforce, Blind Guardian, Iced Earth en veel veel meer. Aan de basis daarvan lag dit album. Sommige nummers hierop heb ik letterlijk 100den keren gehoord en het opnieuw beluisteren is dan ook pure nostalgie. Love it!

Favoriete nummer: Fullmoon

avatar van vielip
4,0
Ja leer mij die 'true metalheads' kennen...

Gast
geplaatst: vandaag om 11:26 uur

geplaatst: vandaag om 11:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.