menu

The Nice - The Nice (1969)

mijn stem
3,50 (21)
21 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Columbia

  1. Azrael Revisited (5:56)
  2. Hang on to a Dream (4:46)
  3. Diary of an Empty Day (4:00)
  4. For Example (8:54)
  5. Rondo "69" (7:55)
  6. She Belongs to Me (11:58)
totale tijdsduur: 43:29
zoeken in:
avatar van Droombolus
3,5
Betere plaat dan z'n voorganger, maar de zang op Hang On To A Dream .........

Pieter Paal
Ik draaide van dit album vooral die revisited-versie van 'Azrael', 'Diary of an empty day' en 'She belongs to me'. Volgens mij is dat een Dylan-cover. Meestal zet ik de Castle-compilatie 'The Nice collection' op, want daar staan alleen maar hoogtepunten op. O.k. het gave 'War and peace' ontbreekt helaas daarop, dus weer werk voor mijn USB-platenspeler.

avatar van Oldfart
4,0
Vond vanmorgen deze fraaie versie van Tim Hardin's Hang On to a Dream. Vind de zang van Lee Jackson niks mis mee i.i.g.

avatar van divart
Oldfart schreef:
Vond vanmorgen deze fraaie versie van Tim Hardin's Hang On to a Dream. Vind de zang van Lee Jackson niks mis mee i.i.g.

Ik ontdekte deze cover pas vandaag. Bijna 50 jaar na dato! Het origineel vind ik erg goed. En deze versie ook. Geweldige Keith Emerson op piano, ik begrijp de kritiek op de zang van Jackson maar mij stoort het niet.
Het fraaie koorarrangement in dit nummer is trouwens van Duncan Brown (die van The Wild Places).

avatar van Droombolus
3,5
divart schreef:
Het fraaie koorarrangement in dit nummer is trouwens van Duncan Browne (die van The Wild Places).


Browne met een e dus

avatar van divart
Droombolus schreef:
Browne met een e dus


Yep, Uiteraard Browne met een e. In mijn enthousiasme weer eens te slordig geweest .

avatar van lennert
4,0
Een stukje consistenter dan de voorganger qua sound. Ik blijf het vreemd vinden om op een album studio- en livemateriaal door elkaar heen te horen, maar de uitvoeringen van Rondo "69" en het onherkenbare Dylan-nummer She Belongs To Me zijn beide lekker energiek. Mijn favoriet is echter de fraaie uitvoering van Hang On To A Dream, waar het koor voor een mooie melancholische sfeer zorgt en de daarop volgende baspartijen erg tof zijn.

Wel merk ik langzaamaan dat ik de gitaar toch een beetje begin te missen. Niets ten nadele van het materiaal, want dat is gewoon nog steeds ijzersterk, maar een klein beetje meer afwisseling in de instrumenten zou het geheel nog beter maken.

Tussenstand:
1. The Thoughts of Emerlist Davjack
2. The Nice
3. Ars Longa Vita Brevis

avatar van RuudC
4,0
Lekker album weer! The Nice lijkt de boel al iets beter op de rit te hebben dan bij de voorganger. Dit album is wel maar net iets beter. Ik mis natuurlijk ook de gitaar. Ome Keith overlaadt ons weer met leuke, speelse partijen. De spaarzame trompet blijft leuk en de live songs zijn de kers op de taart. Het is verder vooral een Ars Longa Vita Brevis part II.



Tussenstand:
1. The Thoughts of Emerlist Davjack
2. The Nice
3. Ars Longa Vita Brevis

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Een behoorlijk evenwichtig album, met een studiokant waar geen werpwegdingetjes op staan en een livekant waarop Emerson lekker los mag gaan. Op mijn versie uit de 3-CD-box Here come The Nice : the Immediate anthology klinkt alles als een klok, met de toetsenpartijen en de zang keurig op de voorgrond maar bij de livenummers ook de bas en de bekkens helder en prominent aanwezig, en alles culmineert in het zeer gevarieerde en rijke For example. En Rondo '69 lijkt Emerson wel alleen maar te hebben opgenomen om te laten zien dat hij dit ook prima in z'n eentje op z'n keyboards (dus zónder freaky gitaarpartijen) kan spelen, maar dat gaat hem dan ook uitstekend af; deze liveversie vervangt de briljante studioversie niet, maar vult het wel mooi aan.
        Twee mindere nummers weerhouden mij ervan om voor dit album een hogere score te geven. Tim Hardins Hang on to a dream is één van de mooiste en ontroerendst gezongen nummers die ik ken, maar op deze cover is Lee Jacksons zang vlak en nietszeggend, en het koor erachter is werkelijk afschuwelijk; het lekkere jazzy tussenstukje houdt de zaak gelukkig nog een beetje spannend, maar het blijft toch een wiebelige bewerking. Daarnaast gebeurt er op de Dylan-cover echt te weinig om die bijna 12 minuten lang interessant te houden, hetgeen spijtig is, want zo staat de minste track precies op het einde van de plaat, en dat doet toch afbreuk aan de totaalindruk achteraf.
        Wat die versie van She belongs to me trouwens betreft, net als bij Father of day van Manfred Mann's Earth Band (toevallig ook van Dylan) vraag ik me altijd af waarom je precies dát nummer zou willen coveren als je er toch een bijna onherkenbare versie van maakt; wanneer je er íéts andere akkoorden onder plakt en de tekst herschrijft heb je feitelijk al een origineel nummer te pakken, hetgeen ook nog eens extra copyright-inkomsten genereert. Niet dat dat geld nou zo belangrijk is (hoewel een extra zakcentje voor niet-commercieel georiënteerde artiesten ongetwijfeld best welkom zal zijn), maar als ik een nummer zo zonder tekst (en dus alleen op basis van de melodie) niet eens zou herkennen, waarom zou je dan speciaal dat bestaande nummer uitkiezen?

Gast
geplaatst: vandaag om 13:55 uur

geplaatst: vandaag om 13:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.