menu

Wings - Venus and Mars (1975)

mijn stem
3,70 (172)
172 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Capitol

  1. Venus and Mars (1:19)
  2. Rock Show (5:35)
  3. Love in Song (3:02)
  4. You Gave Me the Answer (2:13)
  5. Magneto and Titanium Man (3:16)
  6. Letting Go (4:29)
  7. Venus and Mars [Reprise] (2:05)
  8. Spirits of Ancient Egypt (3:01)
  9. Medicine Jar (3:35)
  10. Call Me Back Again (4:54)
  11. Listen to What the Man Said (4:01)
  12. Treat Her Gently / Lonely Old People (4:21)
  13. Crossroads Theme (0:56)
  14. Junior's Farm * (4:24)
  15. Sally G * (3:41)
  16. Walking in the Park with Eloise * (3:09)
  17. Bridge on the River Suite * (3:11)
  18. My Carnival * (4:00)
  19. Going to New Orleans (My Carnival) * (2:07)
  20. Hey Diddle [Ernie Winfrey Mix] * (3:51)
  21. Let's Love * (2:05)
  22. Soily [From One Hand Clapping] * (3:57)
  23. Baby Face [From One Hand Clapping] * (1:42)
  24. Lunch Box / Odd Sox * (3:55)
  25. 4th of July * (3:49)
  26. Rock Show [Old Version] * (7:09)
  27. Letting Go [Single Edit] * (3:36)
  28. Letting Go [Extended Version] * (5:39)
  29. Love My Baby [From One Hand Clapping] *
  30. Love My Baby [From One Hand Clapping] * (6:31)
toon 17 bonustracks
totale tijdsduur: 42:47 (1:45:33)
zoeken in:
avatar van iggy
4,0
Eigenlijk draai ik deze hoogst zelden. Geen idee waarom. Want er is weinig op aan te merken. Een plaat die vol staat met prima nummers. Plus dat ik de gitaar solo's erg kan waarderen. Mooi en helder gespeeld.
Toch maar eens vaker draaien in de toekomst !

Hoorde vroeger liever Wings dan de Beatles.
De hits zijn leuk en soms heel goed, Band on the run vind ik wel een goede lp. Deze vind ik helemaal niets, rock achtig gaat hem niet goed af, Listen to what the man said is wel een prachtig nummer.
Nee die had ie veel beter kunnen doen (:

Duco van Deugen
Nog niet op het niveau van "Band on the Run", maar naar mijn mening beslist één van de betere albums van Wings. Er werden dan ook diverse singles van deze LP getrokken. De meest succesvolle hiervan is "Listen to what the Man Said" (nr 1 in de VS).
Deze keer weinig grote namen die meewerkten aan de plaat. De bekendste is wellicht Dave Mason (ex-Traffic).
Leuk om het sterke (vaudeville) nummer "You Gave me the Answer" te beluisteren. Kon zomaar een broertje zijn van het legendarische "When I'm Sixty Four".
Beste twee nummers naar mijn smaak: "Medicine Jar", "Listen to what the Man Said".

Geluidskwaliteit is zeer goed te noemen. Toch wel een '4' voor dit album uit 1975.

Stijn_Slayer
Elke keer als ik deze luister valt het me op dat het muzikaal allemaal geraffineerd in elkaar zit. De wisselingen, de koortjes, de gelaagdheid, de bas hoog in de mix. Maar toch is het net een beetje te tam en te safe om echt hoge ogen te gooien. Dat was Wings zelf ook. Toch is het na Band on the Run met London Town hun beste album. De rest kun je eigenlijk buiten beschouwing laten.

avatar van musician
4,0
McCartney kon het momentum van Band on the Run niet goed vasthouden.

Er had hem meer tijd moeten worden gegund voor een opvolger. Zo mocht hij voor London town inderdaad ook beduidend langer nadenken dan een jaar, zoals dat voordien de regel was.

Ik hanteer zelf de volgorde London town - Band on the run - Ram. Zij hebben de status dat verreweg het meeste dat er op staat heel goed is.

Ik beschouw Ram als het eerste Wings album, ook al heet de band officieel nog niet zo.

De andere Wings albums, waaronder Venus and Mars, hebben sterke momenten maar ook zeker een aantal mindere. De samenwerking met andere componisten in een band kan aan de ene kant McCartney zelf scherp houden. Aan de andere kant kan het ook een blok aan het been zijn, waarbij Sir Paul met name de inbreng van Linda, vocaal maar in ieder geval zeker muzikaal, zoveel mogelijk moest beperken. Gelukkig heeft hij dat in de regel met de mantel der liefde vrij vakkundig gedaan, zonder dat direct in aparte slaapkamers hoefde te worden overnacht.

avatar van devel-hunt
4,5
RAM is natuurlijk niet het eerste Wings album, dat is Wild life, eigenlijk maakt het niet uit, Wings is Paul McCartney met 2 dienstbare vleugels, Linda en Denny Laine, de overige leden wisselde bijna per nieuw album. Soms wilde hij van Wings krampachtig een echte band maken en liet hij de overige leden ook een nummertje zingen om een band gevoel te suggereren, wat er natuurlijk helemaal niet was, er was geen sprake van gelijkwaardigheid binnen Wings, McCartney bepaalde uiteraard alles, de momenten dat hij de overige leden ook een momentje gunde zijn in de regel bijna altijd de dieptepunten van de plaat, daarin vormt Venus and mars geen uitzondering.

avatar van DeWP
2,5
Ik vind dit echt geen goed album. Zwakke nummers, alleen Listen to What the man said is een puik nummer. Daarom toch nog 2.5 ster.

Eind vorig jaar gekocht en nu pas aan het beluisteren. Schandalig he. Tja ik koop teveel cd's denk ik. Maar in ieder geval is deze Wings plaat vast aardig. Mag gerust naast London Town staan vind ik.

avatar van teus
4,0
TONYLUNA schreef:
Eind vorig jaar gekocht en nu pas aan het beluisteren. Schandalig he. Tja ik koop teveel cd's denk ik. Maar in ieder geval is deze Wings plaat vast aardig. Mag gerust naast London Town staan vind ik.


Mag je vinden hoor

Ik zou zeggen totaalplaatjes....Londen Town haalt niet het niveau van.Venus and Mars
Alleen al die 2 gezapige hitsingles die op Londen Town staan
natuurlijk staan op beide albums de zgn niet McCartney songs
Maar dan toch......

Venus and Mars
Aangevinkt 3...6..11

avatar van bikkel2
4,0
Ik ga aardig mee met de beoordelingen die hier over het algemeen vrij positief zijn.
Afgezien van een paar losse nummers was Venus and Mars mij niet geheel bekend.
Het is een plaat die in zijn geheel niet op het niveau van Band on the Run komt, maar is een lekker album met verdomd catchy werk.
De opener/ titelsong is een korte folky vriendelijke song waar je zo een mooie zomerdag mee kunt beginnen. Blokfluitje er bij, lekker niets aan de hand.
Maar Rockshow geeft je weinig tijd om bij te komen, want dat is een gezellig beukertje met een glamvibe ( ja, dat kon toen nog net zeg maar).
Er wordt dan wat gas terug genomen en dat levert lichte pop op, maar wel voorbeeldig ingespeeld en catchy.
You Gave Me The Answer is Paul weer eens in een vaudeville stemming. Het had zo op een Beatlesalbum kunnen staan. Eerlijk is eerlijk, het is wat oubollig, maar hij verstaat de kunst er van wel.
Het verloop blijft gewoon coherent, al zijn het lang niet allemaal hele memorabele songs.
Letting Go komt goed in de buurt overigens, want hier is Paul eindelijk eens wat vinniger en dat kan het album wel gebruiken op één of andere manier.
Denny Laine krijgt zijn momentje op het niet onaardige Spirits of Ancient Egypt en de shuffle Medicine Jar van gitarist en debutant Jimmy McCulloch werd zelfs een live favo.
Toch is Listen to What the Man Said het prijsnummer. Vederlicht, maar het perfecte popliedje heeft Macca toch weer geschreven. Was ook de 1e single en één van Wings beste wat mij betreft. Heerlijk liedje en nog altijd fris.
Treat her Gently/ Lonely Old People is een wat zoetig walsje, maar waar Paul met zijn ballads wel eens de plank mis slaat (te klef), blijft hij dit keer aan de goede kant van de streep.

Prima plaat. De moeilijke opvolger na het meesterwerkje Band on the Run, die niet zonder horden en stoten het licht zag, maar Venus and Mars klinkt als een album die met veel plezier is gemaakt. De positieve vibe is enorm aanstekelijk.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:05 uur

geplaatst: vandaag om 07:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.