Voordat er Emperor was, was er Thou Shalt Suffer. Een entiteit waarbinnen Ihsahn en Samoth aangevuld met twee in anonimiteit verdwenen muzikanten hun vroege zieleroerselen aan de wereld toevertrouwden. Onder deze naam bracht de band enkele begerenswaardige demo's danwel Ep's uit. Duistere metal, op het snijvlak van death en black balancerend. Niet zozeer gericht op extremiteit maar wel op het scheppen van een lugubere atmosfeer.
Anno 2000 wekte Ihsahn het sedert lange tijd begraven lichaam van Thou Shalt Suffer weer tot leven. Maar niet om de spoken uit het verleden de vrije hand te geven. Integendeel. Eigenlijk heeft Somnium helemaal niets met Thou Shalt Suffer van doen. Somnium is een somber gestemd symfonisch werkstuk dat qua compositorische stijl dicht tegen Emperor aanleunt. Eigenlijk is het gewoon Emperor, maar dan zonder rockinstrumentarium. Orkesten uit een doosje trachten je mee te nemen in duistere wouden alwaar kobolden, trollen en ander kwaadaardig gespuis je in hun verstikkende wurggreep willen nemen.
Mits in de juiste stemming kan het plaatje wel meeslepend zijn. Anderszijds moet ik toegeven dat het in vergelijking met het ruigere werk van Mahler, Holst of Dvorak Somnium best wat knullig en oppervlakkig lijkt. Niettemin is bij vlagen het best genieten geblazen van de produkten van het creatieve brein van Ihsahn. Zijn typerende stijl is erg duidelijk waarneembaar.
Voor wie wel kan genieten van Emperors Opus A Satana en Thus March The Nightspirit uitspattingen, zal Somnium zeker een aanrader kunnen zijn.