menu

Herman Brood & His Wild Romance - Yada Yada (1988)

mijn stem
3,21 (38)
38 stemmen

Nederland
Rock
Label: CBS

  1. Real to Real (4:04)
  2. Sleeping Bird (4:11)
  3. Groovin (4:11)
  4. Streetflower (2:57)
  5. Love So Strong (3:03)
  6. Cut Me Loose (4:02)
  7. Babies (3:23)
  8. Tough (3:37)
  9. Ghost (2:37)
  10. Run for Y'r Live (1:50)
  11. Bucket Boy (4:17)
  12. Strange Delight (3:48)
totale tijdsduur: 42:00
zoeken in:
avatar van Janz
4,0
Dit is een van Broods beste. Sleepin' bird kicks ass!

avatar van Bartjeking
Zat toevallig een OOR uit 1988 te lezen vandaag waarin een uitgebreid interview met dhr. Brood staat over dit album. Persoonlijk vond hij het de beste plaat die hij ooit gemaakt had, maar daar ben ik het niet mee eens. George Kooijmans van de Earring heeft dit overigens geproduceerd.

avatar van bikkel2
3,5
In een periode dat Herman nauwelijks nog meetelde kwam deze plaat als geroepen .
Yada Yada trok Neerlands bekendste rocker uit een diep dal .
Sleeping Bird werd een hit en Danny Lademacher + Cees Meerman keerde terug in The Wild Romance .
Zoals Bartjeking hier boven al aangeeft is de plaat geproduceerd door George Kooijmans die eerder de New Adventures produceerde .
De produktie is heel aardig . '' Kooij'' gaat gelukkig niet al te veel mee in jaren80 kitsch en laat vooral de band lekker '' live'' klinken .
De nummers zijn beslist ok , lekker rocky en groovy . Het geheel haalt het niet bij Street of Shpritsz , maar het deugt allemaal wel . Lekkere luie funkrock in Groovin , het lekkere babies , de pakkende rocker Sleeping Bird en het nachtclubachtige en wat melige Bucketboy .
Dit is zonder meer 1 van de constantste Broodplaten waarmee hij weer een tijdje mee kon in de nederlandse eredivisie van de rock .

Joy
beetje broods algemene probleem, bi vlagen lekker maar echt hoogstaand of fris was het nooit, alles al eerder gedaan

sleepin bird is daar een typisch voorbeeld van

avatar van bikkel2
3,5
Na het Amerika avontuur ( rond 1980) ging het snel bergafwaarts met Brood . Uiteindelijk weer terug in de picture dankzij dit album . Maar terugkijkend op zijn loopbaan heeft hij uiteindelijk maar een paar albums gemaakt die er echt toe doen .
De ongecompliceerde rock die hij op Street en Shpritsz maakte vind ik van grote waarde voor de Nederlandse popmuziek .
Er zat enorm veel energie in die albums . Op Yada Yada is dat bij vlagen weer een beetje terug .
Maar die wisselvalligheid over de gehele periode heeft ook te maken met zijn drugs en drankgebruik . Brood moest er voor in de stemming zijn en als de flow er niet was verslapte zijn aandacht . Maar er moest toch een nieuw album komen .
Kooijmans scheen hem wel te kunnen motiveren en dan heb je een geslaagde plaat .

avatar van lebowski
2,5
Zwakke Brood-plaat, onnodige aanschaf als je Shpritsz en Cha Cha als in de kast hebt. Met name de synths zijn blikkerig 80's, de hele productie trouwens is zeer kil. Kant één gaat nog wel, die brengt de waardering dan ook nog op een krappe 2,5 *

avatar van ricardo
3,5
Ik vind de productie erg goed en 'hard' op plaat gezet op dit album juist en ben het niet met lebowski eens. Sleeping Bird is inderdaad een erg lekker pakkend nummer.

Hendrik68
Zijn carriere lag eigenlijk al jaren op zijn gat, maar Brood was Brood niet als hij niet regelmatig de aandacht van radio en TV wist te trekken. Als Breedbekkikker (Maak van uw scheet een donderslag) als sidekick van Henny Vrienten (Als je wint), als zichzelf met de Tattoo Song (best nog wel aardig). Maar een echt goede plaat afleveren was hem na Shpritsz niet echt meer gelukt.

In 1988 moest het dan maar een gebeuren. Onder leiding van poducer Kooymans en zijn Wild Romance in de beste bezetting sinds jaren. Danny Lademacher en David Hollestelle op gitaar, Ani Meerman Drums en Rudy Englebert op bas.

De prachtige hitsingle Sleepin' Bird beloofde veel goeds, een pakkende meezinger. Helaas bleek dit een van de weinige hoogtepunten op dit album. Het is een aardig goed album en haalt met gemak een voldoende. De nummers onderscheiden zich echter te weinig. Real to real is een ongelofelijk cliche nummer en na Sleepin' Bird komt een nummer uit een genre waar Nederland anno 2012 nog altijd wereldkampioen is: de "nepsoul". Dat nummer Groovin' werd mede geschreven door Hans Vandenburg van Grupo Sportivo.

Dan krijgen we een kwartet nummers die er mee door kunnen. Love So Strong is zelfs een prima nummer. Babies had de 2e hitsingle moeten worden, maar zou het niet halen. Vanaf Tough gaat het echter even goed mis, maar met het mooiste nummer van de plaat Bucketboy maakt hij weer een hoop goed, misschien zelfs nog wel beter dan Sleepin' Bird. Strange Delight is dan weer een beetje jammer, een redelijk nummer met een lekkere gitaarsolo, maar totaal verknald door het keyboardwerk.

Kortom een album met aardige en minder aardige momenten. De productie van Kooymans mag buitengewoon matig genoemd worden alsof er een doek voor je speakers hangt en bovendien veel te vol met geluid gestouwd. Luister naar het sober begeleide Bucketboy en wie weet wat er mogelijk was geweest. Nou ja, de concertagenda was in ieder geval weer rijk gevuld, ik ben zelf toen ook nog naar een concert van hem geweest.

avatar van bikkel2
3,5
Inmiddels een halfje gezakt. Weer eens even beluistert na lange tijd.
Blijft bij vlagen wel een lekkere plaat, maar tevens zijn er songs die mij eigenlijk weinig meer doen en nu ook niet al te veel meer voorstellen.
Sleepin' Bird en Bucket Boy staan nog fier overeind.

Kan mij nog heugen dat Brood met band ten tijde van dit album een optreden gaf in Zaandam.
Een erg goede gig herinner ik mij. Brood had er zin in en de band veegde feitelijk de vloer aan met de studioversies van dit album.
Lademacher en Meerman terug in de basis.
Groovin' bijv. klonk veel energieker en smeriger dan het origineel.
Jammer dat ze uit die periode geen liveregistratie hebben uitgebracht.

avatar van Rainmachine
3,0
Dit is een Brood plaat waar ik gemengde gevoelens bij blijf houden. Ook nu nog kan ik de plaat met moeite helemaal draaien. Dat komt vooral door de vreselijke productie. Alles is dicht gesmeerd en klinkt als één grote brij. Zijn stuk voor stuk waanzinnige muzikanten en die hadden beter verdiend. Vooral Tough is verschrikkelijk, wat een draak is dat. Heb Brood ook nog een paar keer live gezien in deze periode maar ook dat kon mij maar matig bekoren.

Hendrik68
O dat laatste heb ik toch anders ervaren. Voor mij kwam Brood over als herboren, weer helemaal daar waar iedereen en ook hijzelf zich wilde zien. Band was ook zeer scherp vond ik. Maar Brood was natuurlijk niet elke dag dezelfde Brood. Ik kan geluk hebben gehad en jij pech.

avatar van bikkel2
3,5
Ik zag 'm ook live in deze periode en tot groot genoegen waren Danny Lademacher en Cees Meerman ook weer terug in de groep.
Er werd aardig wat gespeeld van dit album en vond dat de originelen behoorlijk werden overtroffen live.
Maar wat Hendrik68 terecht zegt, Herman moest wel zijn dag hebben.
Wat ik zag vond ik in ieder geval geïnspireerd en sterk.
Brood had er duidelijk zin in.
Het was min of meer een soort van come-back.
Sleeping Bird werd als single aardig opgepikt en de band stond op Pinkpop.

Jammer dat deze formatie uiteindelijk niet lang bestond.
Herman werd door zijn gebruik steeds wispelturiger.
Blijf dit wel een aardig album vinden met hier en daar prima songs, maar de produktie is inderdaad niet best.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:40 uur

geplaatst: vandaag om 11:40 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.