Arrie schreef:
Ja, ik kan ook erg weinig met die cd hoor. Maar het ging me er om dat jij zei dat Bloc Party zichzelf herhaalt. Ik vind dat onterecht als ik de derde cd van BP met de eerste twee vergelijk. Daarbij heb ik het dus niet over de kwaliteit. Ik vind Bloc Party op hun derde een stuk innovatiever dan bijvoorbeeld Franz Ferdinand (maar geef mij ook maar die van Franz Ferdinand hoor).
Eigenlijk vind ik zowel Franz Ferdinand als Bloc Party op geforceerde manier trachten zichzelf opnieuw uit te vinden op hun derde albums. Bij Franz Ferdinand komt dit iets natuurlijker over, maar beide bands zijn sindsdien een beetje uit mijn vizier verdwenen. Het betekent niet dat ik denk dat het gebruiken van electronica door indie bandjes per se een wanhopige poging is om fris te klinken (hoewel het daar in veel gevallen wel op uitdraait). Er zijn momenten op Intimacy dat ik wel degelijk in zie hoe goed het had kunnen worden (Talons, Ion Square) maar daar staan teveel missers tegenover (Biko, Zephyros) of nummers die heel snel gaan vervelen (Mercury, Tojan Horse). Datzelfde geldt voor Tonight van Franz. Het feit blijft dat Bloc Party heel veel van zijn urgentie en kracht is verloren in de loop van hun korte leven in de spotlights. De tweede plaat was die power al kwijt, maar dat vind ik nog een parel vanwege de thematieke kracht. Op Intimacy is het vooral zanger Kele die heel hard zijn stempel op het ensemble heeft gedrukt, waardoor men is doorgeslagen met teveel onnodige electronica invloeden (soms zelfs electronische drums!)
Het feit dat Franz Ferdinand en Bloc Party inmiddels in dezelfde discussies te vinden zijn, is ook jammerlijk. Ik heb nooit echt veel overeenkomsten gezien tussen de bands. Franz Ferdinand neigt wmb veel meer naar popmuziek met goede arrangementen en een zanger met een heerlijke ouderwetse stem. De koerswijziging richting electronica zie ik voor beide bands als een verhuizing naar een anonieme vinex wijk. Het originele geluid achter zich latend. Lijkend op veel te veel bands.