Hera Björk,deze dame lust er wel pap van. Letterlijk en figuurlijk zo te zien. Dit jaar deed ze mee aan het Eurovisie Songfestival met het lied 'Je ne sais quoi' namens IJsland. Bij de liefhebbende Songfestival fans was dit nummer een van de gedoodverfde favorieten, en de kansen werden dan ook hoog ingeschat voor IJsland - mede gezien het feit dat Yohanna in 2009 de tweede plaats bereikte, uiteindelijk werd Hera 19e in de finale.
Het nummer 'Je ne sais quoi' is eigenlijk niet meer dan een fout eurodance nummer, qua tekst en melodie vrij inhoudsloos, maar toen ik op de tracklist het nummer 'Knock on wood' (cover van soulzanger Eddie Floyd) zag staan, besloot ik om dit album toch maar te beluisteren.
Maar wat een tegenvaller. Het album op zich is nog slechter dan het nummer 'Je ne sais quoi' en de cover van 'Knock on wood' is echt verschrikkelijk vergeleken bij het origineel. Normaal ben ik liefhebber van dancemuziek, maar dit klinkt allemaal zo nep.
Wat vind ik het dan ook jammer dat een vrouw met zo'n goede stem, zulke goedkope nummers zingt. Want ook live zingen kan ze prima, bekijk maar haar performance op het Eurovisie Songfestival.
Het beste nummer van het album?
'When everything is gone' denk ik dan maar, of dan toch 'Je ne sais quoi'?! De tracklist klopt overigens niet helemaal, op de CD staat namelijk ook het nummer 'Someday' (lied 10 op het album). Met dit nummer deed ze in 2009 mee aan de Deense (niet de IJslandse dus!) voorronde van het Eurovisie Songfestival en daar won ze niet niet; ze werd tweede achter Brinck's 'Believe again' dat geschreven werd door Ronan Keating en in het Nederlands werd gecoverd door Jeroen van de Boom en werd omgetoverd tot 'Weer geloven'.
Nee, dit album is (helaas) niet aan mij besteed.