Wat je zegt, matthijs, you hate it or you love it. Maar feit is dat Antony Hegarty beschikt over een vrij uniek stemgeluid. Soms klinkt dat fantastisch, zoals de titelsong van deze EP, waar het erg fraai samen gaat me de instrumentatie (nu eens droef klinkend, dan weer opgewekt). Het doet ook mij denken aan 'I Am A Bird Now', m'n favoriete Antony-plaat. Het volgende nummer vind ik een pak minder, eerlijk gezegd; 'You Are The Treasure' is me te slepend, met nochtans mooie, bezwerende pianoklanken
En dan komt het derde nummer, 'My Lord My Love'. Het was al een bonusnummer op 'The Crying Light', de vorige plaat die uit 2009 stamt, lees ik hier in de recensie van de alwetende aERo (
), en ja, hij heeft gewoon gelijk, dit is een prachtig nummertje. De zang wekt in combinatie met de piano toch een mooi, emotioneel sfeertje op.
'Pressing On', een cover van Bob Dylan. Een verrassende keuze misschien wel, maar net als Hegarty heeft Dylan een unieke stem, zij het op een geheel andere wijze. De versie van Dylan heb ik nog niet uitgepluist, die staat op 'Saved', een minder bekende plaat van Dylan waar ik nog niet aan toe ben gekomen. Deze versie is echter wel te pruimen; meer zelfs, het is gewoon erg mooi om Antony een nummer van Dylan te horen zingen. De akoestische gitaar heeft hier inmiddels de piano vervangen.
Afsluiter is nog een cover, die iedereen ongetwijfeld bekender in de oren klinkt: 'Imagine' van John Lennon. Antony komt naar mijn gevoel niet in de buurt van het origineel, dat simpelweg dynamischer klinkt en de boodschap van dit nummer beter weergeeft.
Maar goed, twee fantastische nummers, één mooi nummer en twee mindere nummers; al bij al heb ik er wel vertrouwen in, in die nieuwe plaat, laat maar komen!
3 sterren