Nogal een obscuur geval, deze plaat van Yuriko. Voor zover mijn google skills me hebben geleid kan ik vertellen dat dit een Amerikaans bandje was uit Denver, dat nooit is doorgebroken, mede doordat de band werd opgedoekt toen de drummer overleed. Ze combineren aan metalcore grenzende hardcore nummers met rustige, meer uitgesponnen hybride nummers van emo en post-rock. Het is sombere muziek zoals ook City of Caterpillar dat bracht, en de neerslachtige sfeer wordt nog versterkt door de geluidsfragmenten die er hier en daar tussengeplakt zijn.
De vocalen van Dave Blackwelder zijn verbazingwekkend goed. Soms ingetogen en intiem, dan weer woest om zich heen bijtend en zonder mededogen gal spuwend. Ook het drumwerk is het vermelden waard, met indrukwekkend fills en een dynamisch spel. Het gitaarspel is meer standaard, en heeft duidelijke metalinvloeden. De productie is helaas flets, waardoor de geluidsmuren niet indrukwekkend maar gewoon lelijk klinken. Het niveau van de nummers is ook niet zo constant. Wegwerpscreamo zoals Eyes Are Black wordt afgewisseld met vrij geniale composities zoals Kill Or Cure en het door viool ondersteunde The Boy With Nails in His Eyes. Beetje lastig om te beoordelen dus omwille van het tweeledige karakter van de muziek, maar het goede overstemt toch het minder goede.