menu

Scorpions - Blackout (1982)

mijn stem
3,90 (132)
132 stemmen

West-Duitsland
Rock / Metal
Label: Harvest

  1. Blackout (3:47)
  2. Can't Live Without You (3:46)
  3. No One Like You (3:56)
  4. You Give Me All I Need (3:38)
  5. Now! (2:33)
  6. Dynamite (4:12)
  7. Arizona (3:52)
  8. China White (6:56)
  9. When the Smoke Is Going Down (3:49)
  10. Running for the Plane [Unreleased Demo Song] * (4:04)
  11. Sugar Man [Unreleased Demo Song] * (4:10)
  12. All My Love [Unreleased Demo Song] * (4:26)
  13. Searching for the Rainbow [Unreleased Demo Song] * (3:58)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 36:29 (53:07)
zoeken in:
avatar van Lau1986
4,0
Een heerlijke hard rock plaat van deze Duitsers. Eigenlijk is elk nummer wel raak ja. Lekker album!

avatar van lennert
4,5
Terwijl zowel Judas Priest als Iron Maiden in 1982 hun tot dan toe grootste succes maakten en daarmee de hardrock/heavy metal-wereld domineren, produceren de Scorpions een compleet meesterwerk dat wat mij betreft met gemak beter is dan Screaming For Vengeance. Enige reden dat ik niet voor de volle mep in sterren ga, is het toch iets te standaard Arizona, maar met monsterlijke tracks als Blackout, Now!, Dynamite en vooral het monsterlijk vette China White zetten deze Duitsers iets neer dat wat mij betreft gezien kan worden als een hoogtepunt van de vroege jaren '80.

De solo's voelen voor het eerst sinds het vertrek van Roth echt helemaal op niveau, terwijl de riffs en Meine's zang ook echt subliem zijn. Op het vorige album klonk hij bij vlagen nog wat schreeuwerig, maar hier is het krachtig en melodieus. En het album is lekker afwisselend, want buiten de eerder genoemde stampers is No One Like You een prima single met heerlijke gitaarmelodie in het intro, terwijl When The Smoke Is Going Down een prima afsluitende ballad is. Taken By Force doet me nog iets meer vanwege het feit dat die jaren '70 mystiek me net iets meer trekt, maar Blackout is kwalitatief praktisch hetzelfde. Wat was het toen ook een weergaloze band!

Voorlopige tussenstand:
1. Taken By Force
2. Blackout
3. In Trance
4. Lovedrive
5. Animal Magnetism
6. Virgin Killer
7. Lonesome Crow
8. Fly To The Rainbow

avatar van Kronos
5,0
Mijn enige minpuntjes bij dit album zijn een paar refreinen die te vaak herhaald worden. Arizona vind ik juist een erg tof nummer met een ritmisch aanstekelijke riff en eens geen refrein dat op het einde tig keer herhaald wordt. In plaats daarvan komen er nog wat solo's voorbij en gilt Klaus Meine als een echte zsexy zGerman 'Yeah yeah yeah yeah what a night! Wooooow!'

avatar van lennert
4,5
Kronos schreef:
In plaats daarvan komen er nog wat solo's voorbij en gilt Klaus Meine als een echte zsexy zGerman 'Yeah yeah yeah yeah what a night! Wooooow!'


Als dit Facebook was had ik schaterlachende reactie gegeven. Nu moet je het doen met een smiley. Touché Kronos, touché

avatar van Jelle78
3,5
Leuke plaat, maar zo goed als de jaren 70 output van deze band is het wat mij betreft al niet meer. Albums als In Trance of Taken by Force vind ik geweldig, maar hier hoor ik toch al te veel een sound die richting makkelijke stadionrock gaat. Zo matig als de albums die hierna komen is het nog niet, maar de teloorgang is wat mij betreft wel ingezet.

avatar van RuudC
4,0
Mijn mening over Scorpions is niet echt veranderd. Blackout is wat stijlvaster dan de voorganger, maar kwalitatief is het nog niet altijd consistent. Wel is de muziek over de gehele linie wel interessant en ik stoor me lang niet zo aan de mindere nummers. Het is een lekkere rockplaat gebleken. Voor die tijd is het goed geproduceerd. Het venijn van dit album zit in elk geval in de staart, waardoor de score naar een ruime vier sterren gaat. China White en When The Smoke Is Going Down zijn echt heel erg goed.

Tussenstand:
1. In Trance
2. Taken By Force
3. Blackout
4. Lovedrive
5. Fly To The Rainbow
6. Lonesome Crow
7. Animal Magnetism
8. Virgin Killer

avatar van B.Robertson
5,0
Ter ere van een nieuwe platenspeler Blackout weer eens opstaan en meteen valt de uitstekende productie op. Het klinkt vrij hard en ruig met wat subtiele rustpuntjes en gedreven door een tomeloze energie; de binnenhoes foto spreekt boekdelen. Het titelnummer, Dynamite en When the Smoke Is Going Down schaar ik onder hun beste werk, op de voet gevolgd door China White en de twee semi-ballads. Het furieuze Now hakt er lekker in, klinkt ook zwaar, en Can't Live Without You werkt aanstekelijk, al is het wellicht iets drammerig.

avatar van Sir Spamalot
4,5
En wat blijft het zalig om in beide kanalen telkens één van de twee gitaristen te horen, prachtig en krachtig geluid ook al was het zo lang geleden dat deze nog eens in mijn cd-speler belandde. Hernieuwde kennismaking met een oude vriend.

avatar van Wolfmother
3,5
Kan een album beter beginnen? Wat een lekker nummer, gaat heel hoog scoren in het beste track lijstje van 1982.
Snel en trager wisselen elkaar prima af, in No One Like You hoor ik zelfs al een beetje 90s Scorpions.
Toch blijft m'n voorkeur altijd uit gaan naar uptempo.

1. Blackout
2. Animal Magnetism

avatar van Dirkrocker
4,5
Heerlijke hardrock plaat van onze Duitse buren. Blackout en no one like you zijn echte Scorpions classics. Maar idd wat hierboven al gezegd word, elk nummer is wel raak. Ook can’t live without you, you give me all i need en dynamite behoren van mij part bij het topwerk van de mannen. When te smoke is going down is en mooie balled en goede afsluiter van een prachtige plaat.

avatar van RonaldjK
4,5
Met de voorverkiezingen in Arizona in aantocht valt de naam van die Amerikaanse staat regelmatig in nieuwsuitzendingen. In mijn muziekhoofd associeer ik dit echter vooral met deze spetterende plaat van de Scorpions en dus werd ik met al die berichten als een magneet ernaartoe getrokken.

Mijn muziekmaatje van school had de plaat in het voorjaar van 1982 gekocht. Slechts twee berichten hierboven noemen de hoes, maar man, wat waren we daarvan onder de indruk! De krammen in de ogen van de snorrenman werden eens goed bestudeerd. Een stuk heftiger dan de absurdistische hoezen van Hipgnosis, wier diensten op de vorige twee albums waren ingehuurd.
De glasscherven op de hoes keerden terug na het slotakkoord van het knallende Blackout, helemaal te gek vonden we dat. Duimen omhoog en blijde gezichten op zijn kamer, waar de muziek voluit kon zonder angst voor buren.
Sowieso het hardste nummer dat de band ooit uitbracht, vermoedden wij. Want onmiddellijk werd duidelijk dat producer Dieter Derks er een schepje bovenop had gedaan: vooral de gitaren zitten veel zwaarder in de mix, maar ook de drums hadden extra volume gekregen.

Als tieners hadden vooral de snelle nummers onze voorkeur. Naast de titelsong zijn dat Now! en al helemaal Dynamite, dat de B-kant opende. Ik kopieerde de gehele plaat en heb die heel wat keren afgespeeld op mijn zolderkamer. Blij werden we ook van de soms knetterende gitaarsolo’s, vooral in Dynamite is het fascinerend om te horen wat Matthias Jabs en Rudolf Schenker daar neerzetten. Daarbij bleek het langzamere werk eveneens meer dan prima, mede dankzij de zwaardere productie. Op de langzamere B-kant bijvoorbeeld Arizona en de ballade When the Smoke is Going Down.

De maanden erna werd duidelijk dat de band bezig was om definitief voet aan de grond te krijgen in de Verenigde Staten, waarmee ze wereldtop werden. Dit dankzij een eersteklas boekingsmanagement en platenmaatschappij, zaken waaraan de band jarenlang zorgvuldig had gebouwd. Ook las ik ergens interessante achtergrondinformatie over de hoes en de kunstenaar, die het plaatje extra interessant maakten.

De plaat vind ik nog altijd fris klinken, al is het (bas)drumwerk van Herman the German Rarebell met de oren van nu wat simpel. Is ook wel weer charmant. Op sommige nummers klinkt metal door in plaats van de hardrock van voorheen, signalen dat de band meegroeide met de tijdgeest.
De voorbije dagen sprong vooral China White eruit. Vond ik indertijd geen topper, nu echter krijg ik bijna de indruk naar een doomband te luisteren. Stap voor stap wordt een zware riff opgebouwd, die bovendien 11/4 blijkt te zijn (4/4/3 tellen).

Afgelopen najaar deden ze hun Noord-Amerikaanse tournee. De staat Arizona werd echter overgeslagen. Kunnen ze zich daar op de politiek richten, die is al pittig genoeg daar.

Gast
geplaatst: vandaag om 02:42 uur

geplaatst: vandaag om 02:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.