menu

Lost in Thought - Opus Arise (2011)

mijn stem
3,58 (6)
6 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Metal
Label: MBM

  1. Beyond the Flames (6:59)
  2. Entity (6:34)
  3. Blood Red Diamond (5:32)
  4. Seek to Find (5:14)
  5. New Times Awaken (4:10)
  6. Delusional Abyss (7:19)
  7. Lost in Thoughts (7:30)
  8. Assimulate, Destroy (6:33)
totale tijdsduur: 49:51
zoeken in:
avatar van james_cameron
4,0
Uitstekend progressief metalalbum; moeilijk voor te stellen dat het hier om een debuut gaat. Lekker heavy songs, die tegelijkertijd meeslepend en behoorlijk catchy zijn. De prima produktie zorgt tenslotte voor een zeer overtuigend geheel. De eersteklas zanger is een groot pluspunt, maar de afzonderlijke muzikanten mogen er ook zeker zijn.

avatar van Alexepex
3,0
Welkom bij een nieuwe aflevering van Ontdek Je Prog-receptje met deze keer een vrij stevig progressief plateau.
De ingrediënten laten zich raden en zijn in de betere muziekwinkel te vinden maar het belangrijkste ingrediënt moet toch apart vernoemd worden en is een mix van kruiden die de plateau net dat ietsjes meer pit geeft.
Men neme namelijk één eetlepel Vanden Plas en mixt dit met één eetlepel Dream Theater (de Awake en Falling into Infinity-recepten) en om de saus wat romiger te maken, doen we er een klein toefje Derek Sherinian bij en word het geheel gegarneerd met Pagan's Mind.

Stel dat we een menu konden samenstellen en een van de hoofdgerechten Opus Arise van het Britse Lost In Thought zou zijn, dan zou dit bovenste best 's relevant kunnen zijn, want neem nou de zanger Nate Loosemore, die moet toch een grote fan van Andi Kuntz zijn. De overeenkomsten zijn groot, erg groot al moet ik toch bij Andi een paar streepjes meer achter zijn naam zetten.
Dan de drums. Al in het openingsnummer Beyond the Flames wordt duidelijk dat Awake, u weet wel; die derde album van Dream Theater, een van de favoriete albums van drummer Chris Billingham is. Luister maar is naar dat korte stukje intro. Twee druppels water 6.00.
Deze tromgeroffel hoor je trouwens verderop op het album nog een keer voorbij komen.
En als je sommige keyboard solo's hoort, vooral in die van bijvoorbeeld Entity waar me even, heel even een Trail of Tears gevoel bekruipt, dan is de link met Derek Sherinian snel gelegd. Dezelfde sound, vooral toen Derek nog in Dream Theater zat.
Ook gitarist David Grey heeft goed naar John Petrucci geluisterd al geeft hij er wel een eigen draai aan.
Muzikaal leunt het meer tegen Vanden Plas en Pagan's Mind aan dan naar Dream Theater maar dat heeft vooral met de songstructuren en, daar is hij weer, met de zang van Loosemore te maken.

Lost in Thought heeft met Opus Arise een goed geproduceerde cd afgeleverd al is het aan te bevelen om meer een eigen identiteit te zoeken in plaats van het kopiëren wat men al veel meer heeft gehoord en moet men nog wat oefenen met teksten schrijven want sommige teksten komen wat inspiratieloos over en dat is jammer, want dit haalt het niveau toch enigszins naar beneden.

Al met al een goede cd die bij veel progmetalfanaten zeker in de smaak zal gaan vallen maar die de prog-muziekliefhebber waarschijnlijk snel zal gaan vervelen.

avatar van notsub
3,0
Vanden Plas, Seventh Wonder, Dream Theater, Pagan's Mind........er wordt geen moeite gedaan de inspiratiebronnen te verhullen. Opgewekt en bijzonder catchy zet de band deze CD vol. Voor een debuut is dat nog te doen. Meer diepgang en identiteit zijn in het vervolg wel noodzakelijk om de aandacht vast te houden.

avatar van ProgMetal
5,0
Alexepex schreef:

Al met al een goede cd die bij veel progmetalfanaten zeker in de smaak zal gaan vallen maar die de prog-muziekliefhebber waarschijnlijk snel zal gaan vervelen.


Nope, echt niet. Is een uitschieter die nooit gaat vervelen. Ja, als hier meerdere keren aangehaald valt er een hoop te herkennen als je er specifiek naar luistert maar is dat niet de hele basis van wat “popmuziek” heet?

En ja, ook prog is de “pop” van een grote groep muziekliefhebbers. Bij eerste luisterbeurt en eerste nummer is dat DT gevoel moeilijk los te laten maar als je vervolgens er naar luistert als een opzichzelfstaand album dan is het niveau erg hoog en daar draagt het “one-day-fly” effect aan bij want vele interne strubbelingen en wisselingen verder is het mij niet gelukt de opvolger fysiek in handen te krijgen.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:48 uur

geplaatst: vandaag om 20:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.