"Greyhound" van Mike Zito is een uiterst prettige rockplaat die diep geworteld is in de blues. Zito is een uitstekende zanger en een prima gitarist. Met name in zijn solo's weet hij me te raken, terwijl zijn rhythm spel eigenlijk best standaard is en niet heel onderscheidend is ten opzichte van de meeste bluesrock gitaristen. Door af en toe te variëren in speelstijlen, bijvoorbeeld akoestisch of dan weer slide, weet hij de spanning hoog genoeg te houden. Hoogtepunten zijn het dreigende "Judgement Day" en de ballad "Motel Blues". Het afsluitende "Please Please Please" is een intense bluessong met mooi akoestisch gitaarspel. "Greyhound" is meer dan prima plaat geworden, waarop Zito met name in de wat ingetogener nummers overtuigd.