menu

Mike Zito - Greyhound (2011)

mijn stem
3,25 (2)
2 stemmen

Verenigde Staten
Blues / Rock
Label: Eclecto Groove

  1. Roll On (4:06)
  2. Greyhound (5:00)
  3. Judgement Day (5:44)
  4. Show Me the Way (4:14)
  5. The Hard Way (4:32)
  6. Motel Blues (3:54)
  7. Stay (5:31)
  8. Until the Day I Die (4:15)
  9. Hello Midnight (3:52)
  10. The Southern Side (3:59)
  11. Please Please Please (5:27)
totale tijdsduur: 50:34
zoeken in:
avatar van Bartjeking
3,0
Door de media en sites zoals allmusic.com is dit album behoorlijk goed ontvangen. Mike Zito is een artiest die ik niet écht volg maar wel altijd in mijn achterhoofd aanwezig is zodat ik toch stiekem wat releases meepak. Ook op Greyhound laat Mike Zito horen dat hij een uitstekend zanger en gitarist is; ook zijn songteksten onstijgen het gemiddelde blues-niveau. Ingrediënten genoeg voor een topalbum zou je zeggen.

Ik vind alleen dat Mike veel te weinig van zijn capaciteiten gebruik gemaakt waardoor het op muzikaal vlak een wat eentonige plaat is geworden. Een nummer als Motel Blues vind ik van uitzondelijke klasse; erg subtiel en vol details. Maar de meeste nummers verzanden toch in wat ik 'standaard bluesrock' noem. Niets mis mee, maar ik als ik weet dat de potentie er is om muziek te maken die me bij de strot grijpt vind ik het jammer dat het toch wat oppervlakkig wordt.

Maar dat is ook te wijten aan het feit dat ik de laatste tijd helemaal verknocht ben geraakt aan Americana en alles wat daar op lijkt de voorkeur geniet. De pure bluesrockfan (die ik ooit ook ben geweest) denkt hier misschien wat genuanceerder over.

Laat maar horen! van mij krijgt Mike vanwege de gruwelijke potentie toch nog 3 sterren.

avatar van Ronald5150
3,5
"Greyhound" van Mike Zito is een uiterst prettige rockplaat die diep geworteld is in de blues. Zito is een uitstekende zanger en een prima gitarist. Met name in zijn solo's weet hij me te raken, terwijl zijn rhythm spel eigenlijk best standaard is en niet heel onderscheidend is ten opzichte van de meeste bluesrock gitaristen. Door af en toe te variëren in speelstijlen, bijvoorbeeld akoestisch of dan weer slide, weet hij de spanning hoog genoeg te houden. Hoogtepunten zijn het dreigende "Judgement Day" en de ballad "Motel Blues". Het afsluitende "Please Please Please" is een intense bluessong met mooi akoestisch gitaarspel. "Greyhound" is meer dan prima plaat geworden, waarop Zito met name in de wat ingetogener nummers overtuigd.

Gast
geplaatst: vandaag om 05:52 uur

geplaatst: vandaag om 05:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.