menu

Iron Butterfly - In-A-Gadda-Da-Vida (1968)

mijn stem
3,62 (254)
254 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Atlantic

  1. Most Anything You Want (3:44)
  2. Flowers and Beads (3:09)
  3. My Mirage (4:55)
  4. Termination (2:53)
  5. Are You Happy (4:29)
  6. In-A-Gadda-Da-Vida (17:05)
  7. In-A-Gadda-Da-Vida [Live Version] * (18:51)
  8. In-A-Gadda-Da-Vida [Single Version] * (2:53)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 36:15 (57:59)
zoeken in:
avatar van RuudC
4,0
Dit album heb ik altijd wat beschouwd als een single met een heel uitgebreide A-kant. De titeltrack ken ik al zo lang als ik me kan herinneren en wat lange tijd ook het enige wat ik van de band kende. Jaren geleden nam ik deze lp over uit de collectie van mijn moeder, regelde al snel ook een digitaal exemplaar, maar ik kwam nooit verder dan dat ene epos. Toen we twee jaar geleden naar Denemarken op vakantie gingen, zette ik dit album met nog honderd anderen op een schijfje voor in de auto. Hij is voorbij gekomen, maar de nummers vooraf kwamen op de snelweg niet tot zijn recht.

Eigenlijk hoopte ik al die tijd dat die andere nummers ook de moeite waard zouden zijn. Na enkele luisterbeurten kan ik zeggen dat Most Anything You Want en Termination bijzonder fijn blijven hangen. De A-kant mag er wel degelijk wezen. Met name op de twee genoemde nummers hoor je fijne melodieën en een aantrekkelijke spanning. Iron Butterfly speelt over de gehele plaat lekkere psychrock met een dikke orgelsound. De zang is verdienstelijk: niet slecht, maar ook zeker geen topniveau. Hoewel de titeltrack een terechte klassieker is, is deze versie veel te lang. Ik geloof dat live zoiets wel zou werken, inclusief drumsolo. Op plaat gaat het gewoon net te lang door en zijn er teveel momenten waarop er te weinig gebeurt. Kan me wel voorstellen dat zoiets behoorlijk indruk maakte anno 1968.


Tussenstand:
1. Heavy
2. In-A-Gadda-Da-Vida

avatar van lennert
4,0
Dit bevalt me toch beduidend beter dan het debuut. Niet alles, want de flower power van Flowers And Beads geeft me toch echt flinke jeuk en legt de zere vinger ook echt op het euvel dat ik bij het debuut al ervoer: ik mis bij Iron Butterfly toch echt te vaak de rauwe kantjes. Toch is het op Most Anything You Want, Are You Happy en de titeltrack een flink stuk spannender dan het debuut was. Met betrekking tot de 17 minuten van de titeltrack: ik heb iedere keer als ik begin aan het lied iets van 'ja, het is goed, maar ik heb het ook te vaak gehoord' om het vervolgens zonder problemen af te luisteren. Een terechte klassieker in dat geval. De rest van de songs erbij gaat ook prima.

Tussenstand:
1. In-A-Gadda-Da-Vida
2. Heavy

D'Ouwe Nelis
Dit album bestaat uit twee sterk verschillende plaatkanten. Op side A staan vijf kortere nummers (gemiddeld circa 3 minuten) en op de B-kant staat het (overbekende) nummer IIn-A-Gadda-Da-Vida dat 17 minuten duurt en onder meer een lange orgel-, gitaar- en drumsolo bevat.
Op de eerste plaatkant komen de gitaar, orgel en drumstel ook al zo nu en dan om het hoekje kijken, evenals de karakteristieke zang.
De tweede kant wordt over het algemeen veel meer gewaardeerd dan de eerste kant., maar ik vind het gehele album wel de moeite waard.

avatar van Rinus
3,5
Ik heb het album in een luxe remaster, met de cdhoes in een soort 3D versie en met een dik boek met info over het album. Iron Butterfly zal altijd de band zijn van dat ene nummer. En als we eerlijk zijn, was dat ook gelijk het magnum opus van de band. De rest van de nummers zijn van die typische eind jaren 60 pop/rock songs met soms een vleugje psychedelica erover heen. Maar met I-A-Gadda- Da-Vida (In the garden of Eden) schreef de band geschiedenis. De single versie, ge-edit tot een schamelijke 3 minuten, werd een hele grote hit.

avatar van jorro
4,0
Weer zo'n album dat vroeger regelmatig door het huis van een van mijn vriendjes met oudere zus schalmde. Ook dit blijft me altijd bij, In a gadda da vida maakte altijd veel los ook en misschien nog wel meer nu we ruim 50 jaar verder zijn. Met die vriend trek ik nog steeds op en ook zijn oudere zus zie ik daardoor nog regelmatig. Time flies en dit album vliegt mee.
15e in 100 Greatest Albums of 1968 en slechts 32e in de 1968 chart van Best Ever Albums.
Van 3,5 naar 4* verhoogd.

avatar van jeltel
4,0
Als ik aan mijn pa denk en zijn muzieksmaak, komt eigenlijk alleen dit nummer boven (ja ik zeg expres nummer). Hij hoorde het een keer bij een vriend van hem die het gelijk op een bandje voor hem heeft gezet. Dat bandje heeft hij grijs gedraaid. En als we naar Frankrijk reden stond dit bandje ook regelmatig op. Om later op mijn kinderkamertje in een oude autoradio gepropt te worden en daar nog verder te verslijten.

Ik heb dit album dan ook op vinyl gekocht vanwege dit het titel nummer. Een echt gelukstreffer als ik het zo mag noemen.

En ter ere van mijn pa ook gedraaid tijdens zijn uitvaart. Kippenvel.

het nummer krijgt een 5, de rest een 2 en dan gemiddeld dus een 4

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Ron Bushy, de man van de mooie drumsolo op het titelnummer, is op 29 augustus overleden. R.I.P. Ron Bushy (1941-2021).

In-a-gadda-da-vidda (in the garden of Eden - want dat zingt hij eigenlijk...) is de ultieme jeugdherinnering, lekker lang, gedurfde orgel-solo (als ik het zo mag noemen) die vooraf gegaan wordt aan een epische drumsolo met super vloeiende overgang naar... Héééérlijk....

vissercsp schreef:
In-a-gadda-da-vidda (in the garden of Eden - want dat zingt hij eigenlijk...) is de ultieme jeugdherinnering, lekker lang, gedurfde orgel-solo (als ik het zo mag noemen) die vooraf gegaan wordt aan een epische drumsolo met super vloeiende overgang naar... Héééérlijk....

avatar van Mssr Renard
Ik was vergeten hoe fantastisch ik deze band vind. Hup, ik ga weer eens op Iron Butterfly-schatzoektoch, want volgens mij ken ik alleen deze plaat.

avatar van Mssr Renard
Fijn dag ik deze zo kort na mijn laatste bericht in de platenbak zag staan. Psychrock en vroege progrock is en blijft namelijk een eeuwige liefde voor mij. Heerlijk dat orgel (een Vox Continental, geen Hammond), geweldige zang, mooie songs, lekker spacen en bovenal een positief en opbeurend geheel.

Kant A (beetje Magna Carta-achtig) heb ik net zo lief als kant B.

avatar van Lau1986
3,0
Ik vind dit wel vermakelijk om eens te luisteren, maar verder niet echt heel spannend. Het klinkt allemaal leuk en vermakelijk, waarbij vooral het titelnummer erg goed is.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:01 uur

geplaatst: vandaag om 03:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.