menu

The Rolling Stones - Got Live If You Want It! (1966)

mijn stem
3,19 (101)
101 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: London

  1. Under My Thumb (3:15)
  2. Get Off of My Cloud (3:31)
  3. Lady Jane (3:10)
  4. Not Fade Away (2:02)
  5. I've Been Loving You Too Long [Studio Recording] (3:37)
  6. Fortune Teller [Studio Recording] (2:37)
  7. The Last Time (3:08)
  8. 19th Nervous Breakdown (4:11)
  9. Time Is on My Side (3:30)
  10. I'm Alright (2:26)
  11. Have You Seen Your Mother, Baby Standing ... (3:00)
  12. (I Can't Get No) Satisfaction (3:43)
totale tijdsduur: 38:10
zoeken in:
avatar van Thunderball
2,0
Echt een hele bedroevende live opname, zeer slecht opgenomen, klinkt heel blikkerig en er staan zelfs 2 studionummers op, nr's 5&6, daar hebben ze dan publiekgeluid aan toegevoegd, zodat wij moeten denken dat het echt live allemaal is.

De kwaliteit van de nieuwe geremasterde versie in digipack is wel stukken beter dan de eerder verschene versies, maar het blijft niet best.

2 sterren (bij gebrek aan beter!)

Pieter Paal
In de studio is er flink gesleuteld aan deze plaat (onder andere aan de zangpartijen).
Hij is in Amerika officieel uitgebracht en voor de Engelse markt voor de release al weer teruggetrokken. Op lp heb ik de Boek en Plaat versie die de titel 'Have you seen your mother' draagt, maar op cd heb ik wel deze versie.
Er staan inderdaad 2 studionummers op waar het gekrijs van de fans aan toegevoegd is, n.l. 'I've been loving you too long', een outtake uit 1965 die in 1980 weer zonder al dat gekrijs op de compilatie 'Collector's only' terechtkwam.
'Fortune teller' was het b-kantje van de eerste versie van 'Poison Ivy', maar die single vond men niet sterk genoeg en is toen teruggetrokken.
In Nederland stond/staat 'Fortune teller' ook op het 'Greatest hits'-album uit 1964. Ook op een van die Amerikaanse dubbel-albums van 'More hot rocks' is dit nummer zonder gekrijs te bewonderen.
Nee, ik draai deze plaat niet zo vaak meer en als ik de Stones live wil horen zet ik gewoon 'Get yer ya-ya's out!' op, want dat is pas Stones live op hun best.

avatar van marco straaten
2,5
Dat zijn inderdaad de Stones op hun best!!
Eigenlijk is deze plaat maar een zeer slap aftreksel.
Pieter Paal schreef:
In de studio is er flink gesleuteld aan deze plaat (onder andere aan de zangpartijen).
Hij is in Amerika officieel uitgebracht en voor de Engelse markt voor de release al weer teruggetrokken. Op lp heb ik de Boek en Plaat versie die de titel 'Have you seen your mother' draagt, maar op cd heb ik wel deze versie.
Er staan inderdaad 2 studionummers op waar het gekrijs van de fans aan toegevoegd is, n.l. 'I've been loving you too long', een outtake uit 1965 die in 1980 weer zonder al dat gekrijs op de compilatie 'Collector's only' terechtkwam.
'Fortune teller' was het b-kantje van de eerste versie van 'Poison Ivy', maar die single vond men niet sterk genoeg en is toen teruggetrokken.
In Nederland stond/staat 'Fortune teller' ook op het 'Greatest hits'-album uit 1964. Ook op een van die Amerikaanse dubbel-albums van 'More hot rocks' is dit nummer zonder gekrijs te bewonderen.
Nee, ik draai deze plaat niet zo vaak meer en als ik de Stones live wil horen zet ik gewoon 'Get yer ya-ya's out!' op, want dat is pas Stones live op hun best.

avatar van marco straaten
2,5
Verlaagd naar 3*

avatar van kaztor
3,0
Dan snap ik eigenlijk niet waarom ze er met die remaster dat gekrijs er niet hebben afgehaald.

EVANSHEWSON
Aangezien ik heel de reutemeteut heb van deze geweldige band, ik schat een dikke 45 cd's, verzamelaars inbegrepen, heb ik ook dit belabberd livedocument, nou ja, wat kan ik zeggen?

Belabberde klank, je hoort dat de band nochtans een sterk concert geeft, maar de klank is zo ontzettend slecht, dit lijkt wel door een betonmolen gemixed, tja...


Bijgevolg : ** en niets meer!

thebyrds69
Een leuke live plaat waar veel nummers niet eens live van zijn.
Het album geeft een goed beeld van hoe in de jaren 60 iedereen in katzwijm viel tijdens de concerten van de stones, je kan ook trouwens bijna niks van de muziek horen door al dat gekrijs van de meisjes, de jeugdige fans.

aardig om te hebben 3,5*

Father McKenzie
** dus, wegens de erbarmelijke opnamekwaliteit, helaas!

Harald
Maar deze plaat laat duidelijk horen hoe de sfeer destijds tijdens hun live optreden geweest was en omdat ik de Stones in deze tijd ook live heb gezien kan ik misschien deze plaat niet objectief beoordelen. Ze zijn altijd met Everybody Needs Somebody To Love als opening song begonnen en ik zie nog steeds Brian Jones, Mick Jagger, Charlie Watts, Keith Richards en Bill Wyman op het podium van de Grugahalle Essen staan als ik deze plaat beluister..
.

avatar van Thunderball
2,0
Wow! Harald, wederom een beetje (veel) jaloers op jou! Helaas ben ik van '68 (wel een goed Stonesjaar!) en heb deze tijd niet mee kunnen maken. Wellicht leuk om daar eens wat meer over te vertellen bij "Discussie"?

Harald
Heb ik net gedaan.

Got Live If You Want It is dan ook een heel goede documentaire voor deze tijd.

Pieter Paal
Van 'Got live if you want it!' heb ik de eerste CD-persing. Tussen de nummers zitten stiltes en bij mijn LP is dat niet zo. Een kennis van mij heeft de Amerikaanse CD-versie en die heeft ook niet die pauzes er tussen zitten. Wat ook opviel is dat zijn versie van 'Fortune teller' een staand slot heeft, terwijl de mijne een fade-out heeft. Ik weet niet of die sacd-versies dat ook hebben.

Tijdens het ordenen van mijn LP-collectie kwam ik ook nog de verzamelaar 'Gimme shelter' uit 1971 tegen. The Stones waren net zoals bij 'Stone age' het geval was niet blij met deze uitgave.
De opbrengsten van dit album hebben ze aan een goed doel geschonken.
Op de tweede plaatkant van dit album is de helft van het 'Got live if you want it!'-album aanwezig. Op de voorzijde staat de boodschap 'including 6 live tracks never before released in the U.K.'. In Engeland is 'Got live if you want it!' teruggetrokken. Amerika bracht hem wel uit en hier is hij als Boek en Plaat-versie 'Have you seen your mother' verschenen.
De titel 'Gimme shelter' is erg misleidend. De fan zou kunnen denken dat het de soundtrack van de film met dezelfde titel is.
Op de achterzijde van de hoes heeft Don Wardell het uitgelegd, maar het blijft met de tracks-keuze (nummers die ook in de film voorkomen) wel verwarrend.

Gimme shelter

kant 1: studio-versies

1. Jumpin' Jack Flash
2. Love in vain
3. Honky tonk women
4. Street fighting man
5. Sympathy for the devil
6. Gimme shelter

kant 2: live

1. Under my thumb
2. Time is on my side
3. I've been loving you too long (studio met live-lawaai)*
4. Fortune teller (studio met live-lawaai)*
5. Lady Jane
6. (I can't get no) Satisfaction

*Eigenlijk had er op de voorzijde 'including 4 live tracks' moeten staan.

5,0
Ja, het is een neppert maar in 75 als 12 jarig jochie die net de Stones had ontdekt wist ik dat natuurlijk nog niet. en ik moet je zeggen dat ik daardoor toch wel erg genoot van deze LP. Ik zag in de Muziek Express en de Revu de foto's van de Stones op het podium tijdens hun 76 tour, en in mijn verbeelding klonken ze als op bovengenoemd album, krijsende meiden incl. Ik wist niet dat de werkelijkheid van die foto's een Stones waren die geen 19th Nervous Breakdown meer speelden, geen hysterische meiden vechtend met de ordedienst en geen wilde Mick Jagger (op de foto's leek hij wel op Iggy Pop qua stijl). De realiteit van de 76 tour was, een lauw publiek, alleen nummers vanaf 1968 en Jagger die een drag queen act opvoerde. De 1976 tour was in mijn verbeelding toch wel even beter dan de werkelijkheid (kon er zelf niet bij zijn was te jong en tja........ignorance is a bliss). Zo ja, achteraf gezien een neppert maar als dank voor de goede herrinneringen die deze LP me gaf (mijn God wat draaide ik deze LP veel dagdromend over de 76 foto's van Jagger die water over het publiek gooide etc) toch een maximum aan sterren.

avatar van xrockerx
5,0
maar die Under My Thumb versie is wel @#$@#% ruig!

avatar van xrockerx
5,0
ik ken geen toffere live plaat van the stones eigenlijk...meer omdat ik deze periode het ruigste vind...of is er nog een oude live plaat die ook zo rauw is

avatar van glenn53
xrockerx schreef:
ik ken geen toffere live plaat van the stones eigenlijk...meer omdat ik deze periode het ruigste vind...of is er nog een oude live plaat die ook zo rauw is


'Get Yer Ya-Ya's Out!'

3,5
Got Live If You Want It! verscheen in de jaren 70 weer als dubbel-album. Ze hadden de compilatie Stone Age dus aan dit album gekoppeld.
In 1965 bracht Decca ook een e.p. met de naam Got Live If You Want It! uit, die zelfs hier de hitlijsten behaalde. Op die e.p. staat een andere versie van I'm Alright en is ook terug te vinden op de Amerikaanse uitgave van Out Of Our Heads.
In de jaren 80 verscheen Got Live If You Want It! weer als dubbel-album, maar dan gekoppeld aan het betere Get Yer Ya-Ya's Out!. Er is ook een enkele LP van met een selectie van nummers van beide albums.
Ik heb ook op vinyl die Boek en Plaat-versie in de kast staan. Het vreemde is dat op de achterzijde een van hun concerten in Nederland afgekraakt wordt. Meestal zijn liner notes bedoeld om mensen de plaat te laten kopen. O.K. het was Boek en Plaat, dus over de post en je kon hem niet eerst beluisteren. In Engeland was het nummer Fortune Teller zonder gekrijs al op het album Saturday Club verscheen, in Nederland op Greatest Hits. Poison Ivy - versie 1/Fortune Teller was een single die toen niet uitgebracht is. Beide nummers zijn terug te vinden op het Duitse album Collector's Only. Op die compilatie is ook de studio versie zonder gekrijs van I've Been Loving You Too Long te vinden. Ook de complete e.p. van Got Live is daarop aanwezig.
Een andere vreemde CD in mijn collectie is Unreleased Decca Live Album 1972. Heel vreemd, want in dat jaar waren The Stones allang bij Decca vertrokken. Decca bracht wel continu compilaties uit met al eerder verschenen materiaal + het outtakes album Metamorphosis.
Van de officiele live-uitgaven vind ik Get Yer Ya-Ya's Out! en Flashpoint het meest geslaagd.

avatar van kaztor
3,0
Ik heb deze eindelijk eens aan een luisterbeurt onderworpen.

De verhalen zijn waar: Echt een hele vage plaat.

De schijn wordt aanvankelijk goed opgehouden. Mick heeft z'n maniertjes live al aardig onder controle en het gekrijs valt eigenlijk best mee, maar vooral Keith is echt amper te horen in de mix.

Het zijn de studio-nummers waarop het gekrijs het meest irriteert (je hoort dus gewoon van een band keer op keer hetzelfde gekrijs door die liedjes heen lopen, echt!). Mick's stem klinkt daarop dus ook iets meer amateuristisch en de band klinkt daarop nog minder rauw. Het is overduidelijk een paar jaar eerder opgenomen dan de echte live-opnames (waarvan ik de 'echtheid' betwijfel, maar goed...).
Waarschijnlijk hadden ze niet genoeg live-opnames van dezelfde kwaliteit om er een lp mee te vullen, dus deden ze dit maar... .
De studio-nummers zijn zonder gekrijs overigens op de More Hot Rocks-verzamelaar te vinden.

De live-opnames zijn degelijk. Je moet je daarbij wel voorstellen dat dit misschien het eerste live-album in het rocktijdperk was, dan valt er mee te leven. Maar de bedoeling achter deze release (en -zeker bij de remaster- het ontbreken van enige oprechte informatie over de geschiedenis van dit knip -en plakwerk 40 jaar na data) steekt me.

Een album om de Stones-collectie mee aan te vullen. Niets meer.

3,5
De live-opnamen zijn van 1 en 7 Oktober 1966 in Newcastle en Bristol maar de hoes vermeldt dat het opnamen van 23 september 1966 in de Royal Albert Hall zijn.
Bij de tracks Fortune Teller en I've Been Loving You Too Long moest ik ook denken aan een LP van The Motions (Marble Arch MALH-201) die in mijn platenkast staat. Daarop zijn ook studio-nummers met live-lawaai gemixt. Op de LP-hoes zijn ze wel eerlijk geweest het woord Live tussen twee aanhalingstekens te zetten. Dat album verscheen in 1968 en kostte volgens de sticker toen fl. 7,50 (Negram/Delta Heemstede uitgave). Als je de originele versies kent, hoor je het meteen.
Er zijn wat verschillen in de mix met de Amerikaanse en de Europese CD-uitgaven van Got Live If You Want It!, en de aankondiging van Long John Baldry(?). De witjes (stiltes) tussen mijn CD-versie (London 820 137-2) zijn erg hinderlijk. Op de LP gaat bijvoorbeeld Under My Thumb meteen over in Get Off Of My Cloud zodat de actie erin blijft.
Op de LP uitgave (Have You Seen Your Mother, Decca stereo DS 010) uit 1967 staat dat er een extra lange versie van Satisfaction op staat, maar op die LP is hij juist korter. Het nummer wordt op het eind ineens lelijk weggedraaid.
De ep Got Live If You Want It! uit 1965 heb ik midden jaren 80 een keer bij als heruitgave bij een singles-winkel in Haarlem gekocht. Het ziet er precies hetzelfde uit als de originele persing, meestal kom ik die eerste persingen vergeeld en verkreukeld en geknakt tegen, zodat je het verschil wel ziet.
Op Collector's Only (Duitsland Decca/London 820 722-1, 1980) staat die ep ook in zijn geheel + de 'kale' versies van Fortune Teller (1963) en I've Been Loving You Too Long (1965). Waarom de Got Live-versie van Get Off Of My Cloud er ook op staat is mij niet duidelijk, want het is geen bijzonderheid. De studio-opname van Everybody Needs Somebody To Love (dus The Rolling Stones, Now!-versie) sluit het album af. Die versie was per ongeluk op het Amerikaanse album terechtgekomen.
Tussen haakjes: ik heb het Duitse album CO indertijd gekocht voor de eerste versie van Poison Ivy en Con Le Mie Lacrime (As Tears Go By in het Italiaans), want die had ik toen nog niet.
In Japan werd het Got Live If You Want It!-album als Hits Live uitgebracht.

avatar van Brutus
2,0
Het is schandalig dat dit album is uitgebracht, helaas gebeurd dit wel vaker.
De songkeuze vindt ik wel erg goed.

avatar van Blu-ray
0,5
De opnamekwaliteit is inderdaad belabberd, en de cover van de LP hoes is er in diverse uitvoeringen.

En € 380 voor een limited edition... nee!

avatar van teus
Blu-ray schreef:
De opnamekwaliteit is inderdaad belabberd, en de cover van de LP hoes is er in diverse uitvoeringen.

En € 380 voor een limited edition... nee!


Belachelijk!
Er worden soms grote Absurde bedragen gevraagd
vind eigg € 3,80 al een te hoge prijs voor fake live opname's

Stijn_Slayer
De geluidskwaliteit en mix zijn heel erg slecht. Links Mick Jagger (en hard!) en rechts Burzum. 'The Last Time' wordt zomaar ineens versneld. Zonde, want het is wel een energieke plaat met een toffe tracklist.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:59 uur

geplaatst: vandaag om 20:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.