Altijd leuk, weer een nieuwe Alamaailman Vasarat
Op zich biedt deze weinig nieuws onder de zon tov van de voorgangers, al lijk ik er wel wat meer Balkan-brass in te herkennen en wat minder Klezmer. De bombastische afsluiter is ook best opvallend. De voorgaande platen begonnen op sommige momenten wel een beetje in te kakken, met deze heb ik dat niet. Een duidelijk consistentere plaat dan zijn voorgangers.
Ach, als je zo'n ons unieke en idiote mix van stijlen weet voor te schotelen dan is (zelf)vernieuwing ook iets minder belangrijk. Voor wie de band niet kent: denk aan een mix van metal, Klezmer, big band jazz en een vleugje klassiek. Ben je er nog? Stel je dan ook cellos voor die af en toe klinken als heavy metal gitaren. Nieuwsgierig? Kopen die plaat!