Aardig album van Carly Simon uit het jaar van haar echtscheiding van James Taylor. Er zit veel tragiek in het leven van deze prachtige vrouw. En dat maakt me mild in het beoordelen. Want ik hoor haar talent en vind het jammer dat ze hier af en toe de weg kwijt lijkt te zijn. Modieus gaat ze met Sly Dunbar en Robbie Shakespeare in een paar nummers op de reggae-tour, inclusief de totaal overbodige cover van Marley's
Is This Love. You Know What to Do was een zeer bescheiden hitje, in Nederland niet verder gekomen dan de tipparade.
Maar dan hebben we het ergste wel samengevat. Want erg fraai zijn dan weer:
Hello Big Man, Damn You Get to Me, scheidingslied
It Happens Everyday en
Orpheus.
Dat is genoeg moois om dit album vooral niet over het hoofd te zien.
Je hoort natuurlijk nog de muzikale familie van James Taylor en Carole King doorklinken in haar songs. Die prachtige beginjaren zeventig waarin ze muzikaal haar geluk vond. En dat klinkt in 1983 als heimwee. De onschuld voorbij.
You Can Close Your Eyes. (1977)