menu

Doves - The Last Broadcast (2002)

mijn stem
3,79 (212)
212 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Heavenly

  1. Intro (1:17)
  2. Words (5:42)
  3. There Goes the Fear (6:54)
  4. M62 Song (3:48)
  5. Where We're Calling From (1:24)
  6. N.Y. (5:46)
  7. Satellites (6:50)
  8. Friday's Dust (3:35)
  9. Pounding (4:45)
  10. Last Broadcast (3:22)
  11. The Sulphur Man (4:37)
  12. Caught by the River (5:55)
  13. Hit the Ground Running * (2:54)
  14. Far from Grace * (4:24)
  15. Northenden * (4:03)
  16. Willow's Song [Full Length Version] * (4:20)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 53:55 (1:09:36)
zoeken in:
avatar van west
4,5
Lang leve Musicmeter: zo heb ik Doves ontdekt. Het is toch echt ongelooflijk dat er per album maar ruim 100 stemmen zijn voor zulke mooie gevarieerde en originele muziek? Alle drie de albums hebben van mij 4,5* gehad.

Dit album vind ik nog het meest melodische sfeervolle rock bevatten. Er staan een paar langere meesterwerkjes op, onderbroken door korte originele nummers. Die meesterwerkjes zijn Words, There Goes the Fear, N.Y., Satellites, Pounding & Caught by the River. Van die kortere tracks vind ik persoonlijk de M62 Song & Friday's Dust ook briljant. Where We're Calling From vind ik eigenlijk het intro van N.Y.: het hoort erbij.

Meesterwerkjes dus en briljante tracks: wat een album!

avatar van frankmulder
4,5
west schreef:
Het is toch echt ongelooflijk dat er per album maar ruim 100 stemmen zijn voor zulke mooie gevarieerde en originele muziek?

Ach, de meeste jazz-albums (die vrijwel altijd gevarieerd en origineel zijn) komen op MuMe niet eens boven de 20 stemmen uit.

avatar van west
4,5
frankmulder schreef:
(quote)

Ach, de meeste jazz-albums (die vrijwel altijd gevarieerd en origineel zijn) komen op MuMe niet eens boven de 20 stemmen uit.


Ok, maar voor jazz verwacht je niet zo'n groot publiek, als voor Doves.
Ik heb mijn stem trouwens voor dit album verhoogd naar de ultieme 5,0*. Zoals ik hierboven als zeg: een waar meesterwerk.

avatar van suffeteun
Binnen in mijn top 10.Heb deze op dubbelvinyl een tijdje terug aangeschaft. Blijf het beluisteren.Erg goed.

avatar van nightfriend
5,0
west schreef:
een waar meesterwerk.


dat vind ik ook, daarom ook sinds enige tijd in mijn top 10.

avatar van nightfriend
5,0
Als geen ander album van Doves (met Kingdom of Rust misschien als uitzondering) voelt dit album aan als een geheel, deels door de prachtige overgangen tussen de songs, deels door de sfeer waarvan het hele album doortrokken is.

De dwingende, aanzwellende puls van Intro brengt je meteen in hogere sferen en maakt de weg vrij voor de wijdse opener Words.
There Goes the Fear, een ogenschijnlijk vrolijk en luchtig nummer doet je weer even met beide benen op de grond belanden, maar niet voor lang.

Met het door akoestische gitaren begeleide M62 wordt de draad van de eerste twee tracks weer opgepakt; het is met nadruk geen cover, maar een prachtige bewerking van King Crimsons Moonchild (In the Court of the Crimson King), mooier en meer een echte song dan het origineel.
Dan volgt het mysterieus klinkende, enigszins dreigende overgangsstuk Where We’re Calling From dat meesterlijk N.Y. inleidt: Een 'space-rocker' die heerlijk aggressief van start gaat, dan plots terugvalt naar akoestische gitaar, weer opbouwt, totaal stilvalt en naar een prachtige climax gaat, en tenslotte sereen eindigt. Het besef begint dan wel te dagen dat dit wel eens een meesterwerk zou kunnen zijn.

De aanstekers kunnen vervolgens massaal in gereedheid worden gebracht voor het troostende, gospel-achtige Satellites, normaal gesproken een moment om af te haken, maar Doves blijven ook hier geloofwaardig.
Het onheilspellende Friday's Dust is briljant gearrangeerd zoals alleen Doves dat tegenwoordig lijken te kunnen met prachtig aanzwellende strijkers, klarinet melodieën die je maag bijna doen omdraaien en natuurlijk de bekende atmosferische samples.
Pounding doet zijn naam eer aan: een heerlijk compulsief stampertje, dat met gemak op Some Cities had gepast. Dan volgen twee prachtige wat progrockerig aandoende songs, het aangrijpende Last Broadcast en het subtiel opgebouwde The Sulphur Man. Doves laten hier horen hoe je een nummer opbouwt en er verrassende wendingen in aanbrengt. Niet voor niets dat de bassist van Interpol een fan is, beide bands tonen een groot vakmanschap bij het in elkaar steken en arrangeren van hun songs.

Het album sluit af met het uitstekende, maar naar Doves maatstaven eigenlijk wat gewone Caught by the River. Maakt niet uit, de luisteraar is dan toch al lang murw geslagen door al het moois dat is voorbij gekomen.

4,0
Sinds ik Caught by the River langs hoorde komen op The O.C. vind ik het wel een heel hoopgevend, helpend nummer. De andere nummers moet het vooral hebben van de sfeer en daar zijn ze ook fantastisch in trouwens, maar Caught by heeft z'n eigen charme. Daarom is het wel een mooie tevreden afsluiting van inderdaad een mooi album.
Ik mis alleen het meeslepende dat het album hiervoor had, die leek opgebouwd uit een harde, grijze wereld waar je in verdrinkt. Bij dit album (The Last Broadcast) weet ik juist niet waar ik ben. Vervreemding, paranoia en opgaan in de menigte spelen hier de hoofdrol. Maar de muzikale uitwerkingen van die motieven werken voor mij heel isolerend - een hoop nummers komen simpelweg niet aan. Alleen het nummer The Last Broadcast, magistraal! Daar kun je nog eens in verdrinken, práchtig!
Niet dat het slecht is overigens, verre van dat, ik vind het alleen zo jammer dat ze hun Lost Souls-geluid kwijt zijn geraakt.

5,0
Satellites brengt dit album in mijn top 10.

avatar van Noki
4,0
Heerlijke CD met afwisselende nummers. Vooral Satellites, Words en Caught by the river zijn een lust voor het oor.

avatar van DjFrankie
4,5
DjFrankie (moderator)
Prachtig album, hoor hier het beste in van Coldplay, Snow Patrol en Keane, in de blender en je hebt The Doves. Vooral Words wist me vanaf het begin al meteen te pakken, wat een geweldig nummer !!

avatar van vigil
3,5
DjFrankie schreef:
Prachtig album, hoor hier het beste in van Coldplay, Snow Patrol en Keane !!

Dan zou je toch wel een beetje een saaie plaat moeten krijgen, dat is hier geenszins het geval. Neem bv. N.Y. hoor je dat een van die bands al doen?

Ik hoor wel wat Kula Shaker in deze plaat.

johannesA
Begint ontzettend sterk met Words en There Goes The Fear, maar zakt wel wat weg daarna.

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,5
Mooi album, maar niet alles even sterk. Words, There Goes The Fear, Satellites, Pounding en afsluiter Caught By The River vind ik voortreffelijk. Ik hoor een beetje Oasis,Blur & Kula Shaker voorbij komen. Fraai Brit pop plaatje.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:55 uur

geplaatst: vandaag om 17:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.