Het vierde album van deze Noorse black metallers en de tweede in deze industrial black metal stijl. SETI is een lange zit met zijn 68 minuten. Het heeft me een aantal luisterbeurten en wat goede wil gekost, maar dan grijpt het album je ook. Op een manier is dit een vervolg van het concept van Animatronics, maar dan nog verder overdreven.
De black metal invloeden worden langzamerhand verdreven naar de achtergrond. De typische productie is weg; de boosaardige vocalen zijn vrijwel helemaal weg en komen af en toe nog als backing vocal terug; en de boel is nog dansbaarder geworden. Technogeluiden komen overal om de hoek kijken en je vraagt je af hoe dit in 's hemelsnaam dezelfde band kan zijn als die The Sulphur Feast heeft opgenomen. Lex Icon aka Nagash gebruikt voornamelijk met lage cleane zang, vergelijkbaar met Rammstein of Gothminister, maar dan minder ruw. Gooi daar een paar regelrechte beats bij en je hebt SETI.
Die beschrijving klinkt als pure troep, zelfs in mijn oren, maar ik ben ervan gaan houden. Hoewel dit niet zo sterk is als Animatronics, heeft SETI toch zijn waarde en er staan een aantal hele sterke nummers op, waaronder Cybertrash, Planet of the Apes, Via Negativa of de afsluiter Industrial Twilight, die weer wat meer naar de voorganger neigt qua stijl. Het is allemaal wat melodischer, minder black metal (hoewel nog steeds onheilspellend qua sfeer) en elektronischer, maar wie daar tegen kan moet dit beslist eens proberen.