menu

Burst - Origo (2005)

mijn stem
3,84 (29)
29 stemmen

Zweden
Metal
Label: Relapse

  1. Where the Wave Broke (3:36)
  2. Sever (5:11)
  3. The Immateria (5:22)
  4. Slave Emotion (3:30)
  5. Flight's End (5:13)
  6. Homebound (6:35)
  7. It Comes into View (6:57)
  8. Stormwielder (5:03)
  9. Mercy Liberation (5:22)
totale tijdsduur: 46:49
zoeken in:
avatar van HammerHead
4,5
Wat een plaat, wat een plaat! Meshuggah moet gaan vrezen voor z'n nummer 1 positie voor 2005 en dat zegt heel wat.
Een uitgebreide bespreking volgt zo snel mogelijk.

avatar van Paalhaas
3,0
Na eerste beluistering valt meteen op dat deze heren goed naar hun Neurosis- en Isis-cd's hebben geluisterd. Ook Opeth is een referentie. De eigen draai die de heren eraan geven is gestoeld op meer snelheid en meer melodie. Hoewel ze niet in de buurt komen van de duisternis van Neurosis' muziek (De melodieuze uitstapjes met akoestische gitaar zijn daar wellicht debet aan), is de dramatiek zeker van eenzelfde niveau. Een intrigerende mix van agressie en melancholie zorgt bij tijd en wijle voor indrukwekkende emotionele spanningsopbouw.

De nummers zijn vrij divers in stijl, zo is er naast supersonische killers als 'Slave emotion' en 'Stormwielder' ook plaats voor het zeven minuten durende 'It comes into view', dat zich wellicht het treffendst laat omschrijven als ambient metal of zelfs -post-rock. Maar Burst's stijl wordt wellicht het best weergegeven door nummers als 'The immateria' en 'Flight's end', waarin melodie en krachtige metal stuivertje wisselen, vaak afgesloten door een epische finale.

Ik houd het voorlopig bij 3,5/5, maar dat kan best nog wel eens omhoog vallen.

avatar van HammerHead
4,5
Nou, ik ben er inmiddels uit hoor. De beste plaat van het jaar voor mij, wat een juweeltje. Deze plaat verdient absoluut meer luisteraars dan de 3 mensen die er tot nu op gestemd hebben.

Een donker dreigende atmosfeer, mooie opbouw van de nummers, invloeden uit diverse hoeken van de metal en niet metal (hardcore doom death thrash post-rock) samengesmeed tot een unieke plaat, nergens standaard, nergens saai. En dan ook nog eens een overdonderende mix van grunts, schreeuw en cleane backing vocals om alle emoties, reikend van agressie tot melancholie kracht bij te zetten.
Zelfs het enige nummer wat wel bijna standaard rechtoe rechtaan beukt "Stormwielder" komt goed uit de verf, omdat het mooi met het rustige It Comes Into View contrasteerd.

Door de unieke mix van stijlen ligt het wat minder zwaar op de maag dan een band als Neurosis en is het muzikaal gezien wat afwisselender dan een band als Opeth.
Hoogtepunten, voor zover je daar bij zo'n geweldige plaat van kan spreken zijn The Immateria, Flight's End en It Comes Into View.

Opeth, DEP, Mastodon, Neurosis, Isis en Cult of Luna fans, maar ook GY!BE fans die wat hardere muziek niet schuwen, welkom bij de toekomst van de metal.

avatar van Jeroen enzo
3,0
Ik zal eens even stemmen dan HH

Ik kom helaas niet hoger dan 3*
Het komt bij mij toch iets te eentonig over allemaal.
Er gebeuren weinig tot geen spannende dingen, en ik hoor toch te veel standaard metal akkoorden schema's voorbij komen die ik al veeeelste vaak heb gehoord..

avatar van HammerHead
4,5
Hmm, standaard akkoorden schema's hoor ik dus echt niet en eentonig vind ik al helemaal een vreemde omschrijving, hoewel de schreeuw vocalen misschien iets teveel de overhand hebben. Maar goed ieder z'n ding.

avatar van Dr-Gonzo
2,5
Waar komt toch altijd het idee vandaan dat cd's afwisselend moeten zijn? Ik vind dat juist uitermate vervelend. Het skip-gehalte wordt daardoor verhoogd doordat er meestal een paar nummers tussen zitten die ik goed vind en daarnaast een paar die me helemaal niets doen. De afwisseling op deze plaat is misschien knap, maar wat mij betreft niet gewenst. Ik heb dan liever een plaat als Panopticon van Isis, waarbij alle nummers in ongeveer dezelfde stijl zijn en binnen die stijl verschillen. Daardoor ontstaat er een bepaalde sfeer, die naar mijn smaak, juist door die constante wisseling van stijlen, op deze plaat ontbreekt.

Op deze plaat wordt een stevig nummer als Slave Emotion opgevolgd door een veel softer nummer als Flight's End, daar zit ik eigenlijk niet op te wachten. Daarnaast ligt de stem van de zanger me niet zo, maar daar kan de beste man natuurlijk weinig aan doen.

Omdat de smaak van Hammerhead me over het algemeen wel bevalt zal ik de plaat nog een paar kansen geven, maar vooralsnog ben ik niet al te enthousiast, wellicht werd ik misleid door het feit dat Meshuggah werd genoemd, want daar moet deze band mijns inziens niet mee vergeleken worden.

avatar van aslan
4,5
aslan (crew)
een heel sterk album van burst...
maar vergelijken met meshuggah vind ik ook net wat teveel, al deed hammerhead dat eigenlijk niet: hij vreesde enkel voor hun nummer 1 positie in 2005

avatar van Dr-Gonzo
2,5
Daar heb je gelijk in, die misleiding was dan ook mijn eigen schuld

avatar van Dr-Gonzo
2,5
Nee, na het nog een aantal maal geprobeerd te hebben moet ik concluderen dat het kwartje niet valt. Ik kan hier niet meer dan 3* aan geven..

avatar van mathias
4,0
wat een plaat is dit toch... ik ben geen metalfreak maar dit album kan ik ten zeerste appreciëren. Komt hoogstwss zelfs in mn top van 2005. Wat een energie, wat een gedrevenheid, wat een emotie!! Doet me beetje aan At the Drive-in denken. Superplaat, al wacht ik nog even met stemmen

avatar van Nakur
3,5
Ik hoor heel wat gelijkenissen met Extol, en dat heerscht! Origo iks een lekkere, compacte maar toch afwisselende plaat vol sfeerwisselingen van een Neurosis of Opeth... in korte nummers. En dat is behoorlijk smaakvol! Lekkere plaat!

Ik heb 'm nog niet genoeg luisterbeurten gegeven voor een score, het klinkt namelijk als een groeiplaat. Tussen een 3 en 4* gaat het zeker worden *thums up*

avatar van Paalhaas
3,0
Paalhaas schreef:
Ik houd het voorlopig bij 3,5/5, maar dat kan best nog wel eens omhoog vallen.

Of omlaag... 3/5


avatar van Paalhaas
3,0
Ja, sorry, HH, maar het klinkt me bij herbeluistering toch allemaal iets te standaard. Weinig frisse ideeën, meer herkauwen van bestaand werk.

avatar van HammerHead
4,5
Ik doe er toch ook een halfje af. Ik heb 'm zojuist weer eens gedraaid na zowat een half jaar en het is nog steeds erg indrukwekkend, maar simpelweg niet perfect.

4,5
zelden heb ik er zo lang over gedaan om een album te waarderen. aantal maanden geleden had ik deze plaat opgegeven en aan de kant geschoven. voor mijn vakantie toch nog maar op mij ipod gezet, wat een heerlijke plaat,eindelijk!!
4.5
ben erg benieuwd naar het volgende werk van deze band.
nog een maandje of twee geloof ik

Gast
geplaatst: vandaag om 12:23 uur

geplaatst: vandaag om 12:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.