menu

Dirty Three - Cinder (2005)

mijn stem
3,73 (24)
24 stemmen

Australiƫ
Rock
Label: Touch and Go

  1. Ever Since (4:49)
  2. She Passed Through (3:27)
  3. Amy (2:49)
  4. Sad Sexy (3:24)
  5. Cinder's (3:02)
  6. Doris (3:27)
  7. Flutter (6:37)
  8. The Zither Player (5:01)
  9. It Happened (2:15)
  10. Great Waves (3:29)
  11. Dream Evie (2:44)
  12. Too Soon, Too Late (3:30)
  13. This Night (3:57)
  14. Rain On (3:39)
  15. Ember (2:39)
  16. Mich? (3:23)
  17. Feral (4:10)
  18. Last Dance (4:17)
  19. In Fall (3:54)
totale tijdsduur: 1:10:33
zoeken in:
avatar van herman
3,5
Ah, deze gaat op de verlanglijst.

Weer een mooie typische hoes voor de Dirty Three. Ik ben benieuwd.

avatar van Paalhaas
3,5
De hoes is inderdaad erg mooi!
Een leuk nieuwigheidje: voor het eerst zang op een D3-album. Niemand minder dan Chan Marshall, oftewel Cat power, zingt op 'Great waves' en Mekons' Sally Timms doet de zang op 'Feral'. Cinder is D3's meest song-georiënteerde album ooit: kijk maar naar de lengte van de tracks: alle zo rond de 3-4 minuten. Ik heb er nu een paar keer naar geluisterd en ik heb al een paar prachtige nummers gehoord, maar ik moet er nog eens een paar keer goed voor gaan zitten om tot een goede beoordeling te komen.

avatar van herman
3,5
Ik las net een stukje op Stereogum over het nummer Rain On:

"This is a song about when you're in a bar and you're feeling fine, but your friends keep asking you what's wrong, and you say, nothing, I'm fine, but they keep asking you and soon you realize what shitty friends you have."

ElMeroMero
Paalhaas schreef:
Ik heb er nu een paar keer naar geluisterd en ik heb al een paar prachtige nummers gehoord, maar ik moet er nog eens een paar keer goed voor gaan zitten om tot een goede beoordeling te komen.


Ik ga er zo meteen even voor zitten ! Het zal me benieuwen wat ze er dit keer van gebrouwen hebben, maar zo op de eerste reacties afgaand zit dat wel snor, denk ik.

avatar van Paalhaas
3,5
Dirty three, één van de weinige bands waarvan ik altijd vol verwachting uitkijk naar nieuw werk. She has no strings, Apollo viel een beetje tegen, maar was nog steeds een fraai album van een band die me eigenlijk nooit écht teleurstelt.

Wat meteen opvalt, is dat, waar D3 op voorgaande albums er eigenlijk altijd voor koos hun fantasie carte blanche te geven, dit album verdraaid veel echte (zij het instrumentale) liedjes bevat, die netjes ingeperkt blijven in het songformaat. Het levert een paar prachtige nummers op.

'Ever since' is de ingetogen opener, een typisch D3-liedje met een fraaie melodielijn. 'She passed through' begint aarzelend, om vervolgens langzaamaan tot volle bloei te komen wanneer Ellis' viool ten tonele verschijnt.
'Cinders' is het eerste experimentelere uitstapje. Een geslaagd, zeer losjes gearrangeerd sfeernummer met een hoofdrol voor Mick Turner's gitaarwerk.

En dan krijgen we ineens de single voor de kiezen. 'Doris' is een van de levendigste nummers die de heren ooit hebben gemaakt, compleet met doedelzak. De gitaarriff die het nummer opent is haast vrolijk te noemen. Voor iemand die het eerdere werk een beetje kent dus een echt 'Wat krijgen we nou?!'-moment.

'Flutter' is vervolgens een nummer dat verdergaat waar 'Cinders' ophield. Jim White volgt met zijn drums geen enkel ritme en de heren maken er een 7 minuten durende free-form jam van.
'The zither player' is een van de hoogtepunten, een een nummer dat volgens klassiek D3-recept tot een climax wordt gedreven, met uiteraard Ellis' viool als protagonist.

Nog een verrassing krijgen we als we ineens Chan Marshall horen zingen in 'Great waves'. Een leuke afwisseling van het instrumentale, en ook nog eens gewoon een mooi liedje. 'Rain on' is weer iets experimenteler, maar hier zijn de heren minder succesvol dan bij de voornoemde nummers. 'Feral' is de laatste noemenswaardige track, met Sally Timms die zingt, maar ook weer niet: eigenlijk is ze hier gewoon één van de instrumenten.

Het album staat verder vol met sfeervolle, stemmige liedjes die er niet echt uitspringen (Het prachtige 'Last dance' wel trouwens), maar dienen als lijm voor de voor D3-begrippen bonte verzameling stijlen die in de overige nummers tot uitdrukking komt.

Het probleem is een beetje dat er naar het einde toe steeds minder valt te lijmen. Je wordt een beetje in slaap gesust.

Het voornaamste minpunt van de nieuwe aanpak van D3, i.e. de korte nummers, is dat ze nooit in de buurt komen van het emotionele plafond waar de langere nummers uit het verleden hun wel toe in staat stelden. Desondanks is dit weer een boeiend album, dat de 3,5/5 zonder veel moeite in de wacht sleept.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:28 uur

geplaatst: vandaag om 22:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.