Tja, 200 jaar Amerikaanse geschiedenis vastleggen in een stief half uurtje, dat lukt natuurlijk niet. Ambitieus van opzet, maar qua uitvoering nogal lichtgewicht, zeker voor een conceptplaat met zo'n veelomvattend thema. Als je incalculeert dat er binnen dat half uurtje ook nog enkele spoken-word passages voorkomen, houd je uiteindelijk weinig over.
Nou zijn die gesproken stukjes tekst niet zo irritant als ik vooraf gedacht had. Ze duren meestal nog geen halve minuut en worden, behalve door wat gitaargetokkel, vooral gedragen door die Stem. Want dat brengt Johnny Cash toch altijd mee: hoe medioker het materiaal soms ook mag zijn, die diep-donkerbruine bas geeft er altijd een extra lading aan mee.
Daar komt bij dat er tussen het kaf toch nog wel een paar aangename liedjes te vinden zijn in de vorm van The Big Battle, These are my people, Big Foot (over de slachting onder de indianen bij Wounded Knee, een jaar voordat Redbone ermee kwam) en Paul Revere. In het laatste geval steek ik er nog wat van op ook, want Paul Revere blijkt dus niet alleen de naamgever van de gelijknamige band uit de jaren zestig (met The Raiders), maar een zilversmid die tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog een heldenrol vervulde door de revolutionairen tijdens zijn 'ride' te waarschuwen voor de naderende Britten. Echt, ik wist het niet; leuk om dat via een plaat van Johnny Cash mee te krijgen.
Ja, het is op-en-top Amerikaans, van het soort chauvinisme dat aan ons Nederlanders doorgaans minder besteed is. Maar als je een beetje geïnteresseerd bent in de Amerikaanse geschiedenis, is het een aardige bloemlezing van enkele hoofdstukken daaruit. Staat niet op hetzelfde niveau als verhalende 'geschied'schrijvers als Bob Dylan of Al Stewart, maar een krappe voldoende kan ik er uiteindelijk nog wel voor geven.