menu

Loudness - Hurricane Eyes (1987)

mijn stem
3,55 (10)
10 stemmen

Japan
Metal
Label: ATCO

  1. S.D.I. (4:18)
  2. This Lonely Heart (4:06)
  3. Rock 'N Roll Gypsy (4:37)
  4. In My Dreams (4:35)
  5. Take Me Home (3:19)
  6. Strike of the Sword (3:53)
  7. Rock This Way (4:09)
  8. In This World Beyond (4:28)
  9. Hungry Hunter (4:09)
  10. So Lonely (4:41)
totale tijdsduur: 42:15
zoeken in:
avatar van Sir Spamalot
3,5
Dit album opent lekker met S.D.I., een snel nummer met opnieuw gitarist Akira Takasaki in een glansrol, zoals gewoonlijk is het een plezier om hem bezig te horen. Na Thunder in the East en Lighting Strikes (in Japan Shadows of War) het derde album waarop een toegankelijker Loudness te horen: nog beter Engels van de zanger (nu al voor de helft verstaanbaar), hier en daar koortjes, een beetje synthesizer, een voller geluid. Duidelijk een poging om een grotere voetdruk achter te laten in de U.S.of A. onder andere door middel van de songs Rock ‘n’ Roll Gypsy en Rock This Way, alsof de titels dit al niet hadden verraden. Vaste waarden blijven het strakke samenspel van bassist, drummer en gitarist. De lekkerste nummers blijven de meer uptempo nummers: S.D.I. en Strike of the Sword. De rest is wel goed genoeg maar niet avontuurlijk genoeg, een beetje te veel op veilig gespeeld.

avatar van B.Robertson
3,5
Duidelijk de minste van de oude Loudness platen. Die twee snelle nummers rechtvaardigen de aankoop. Hungry hunter klinkt dan nog goed, maar voor de rest is het mijn smaak niet. Doet wat aan dezelfde stijl denken als Saxon/ Destiny. Drie sterren.

avatar van B.Robertson
3,5
'k heb voor 't eerst de cd van Hurricane eyes in handen en 't klinkt prima, qua geluid dan. S.D.I. is een prima opener. Zanger Niihara heeft hier een rauwe strot voor zijn doen. Takasaki, Higuchi en Yamashita leveren weer vakwerk zoals we ook niet anders van ze gewend zijn. This lonely heart valt in het refrein wat tegen maar valt verder goed te verteren.
Rock 'n'roll gypsy is een commercieel niemendalletje met keyboards. De semi-ballad In my dreams klinkt radiovriendelijk tot er op het einde nog een heftige piek komt. Take me home is wat harder en heeft wel wat van Crazy doctor weg. Zo goed is het echter niet. De echte klasse komt met Strike of the sword. Samen met S.D.I. het beste van de plaat. De band beukt er lustig op los.
Rock this way en In this world beyond zijn weinig opzienbarend .
Hungry hunter is dan net wat beter. Afsluiter So lonely is een heropname van Ares Lament. De nieuwe versie kan echter niet tippen aan het origineel. Zo goed het album begon - zo matig is het einde. Hurricane eyes scoort amper een voldoende.

avatar van Sir Spamalot
3,5
Naar aanleiding van een mini-meeting gisteren in Antwerpen is dit het vijfde Loudness album die ik gisteren op vinyl heb binnengedaan, een "sealed" exemplaar van Atco 90619-1 met bovenvermelde tracklijst van de internationale uitgave, de Japanse uitgave heeft een andere tracklist vermeld op de wiki-link. Zeven eurokes was de prijs voor dit hebbedingetje.
Het geluid is quasi perfect (het zou wel mogen voor dat geld) maar toch heel erg braafjes en onnatuurlijk Westers voor Loudness begrippen maar ja, de doorbraak in Amerika was het objectief. Producer van dienst was Mr. Eddie Kramer en die heeft overal zijn sporen verdiend. Uitschieters blijven de snellere en hardere nummers (S.D.I., Take Me Home en natuurlijk het geweldige Strike of the Sword) maar ik mis een beetje Japanse "soul".
De veelvuldige koortjes, daar zit het volgens mij, daar wordt een laagje radiovriendelijkheid gelegd maar kan dat wel bij Loudness met zo'n muzikanten. Ik denk dat Meester Munetaka Higuchi dikwijls heeft moeten knarsetanden bij sommige muziekstukken want het kon een beetje avontuurlijker. In Rock This Way hoor ik voor zijn doen heel saaie drums. De keyboards op dit album werden ingespeeld door Gregg Giufrria (Giuffria, House of Lords).
Nog altijd niet genoeg voor de oerdegelijke "vier" maar zeker meer waard dan de simpele "drie". De foto's van de groepsleden zijn lelijk, ze zou haast denken dat het een hair metal groep was, het zal een fortuin aan haarlak hebben gekost. Bloody imago.

avatar van B.Robertson
3,5
Ben toch blij met de 5-CD box Loudness Original Album Series. Genieten geblazen van het brute S.D.I., wat een ruige strot heeft zanger Niihara daar en zijn Engels is ook beter. Ditmaal een uitstekende productie van Eddie Kramer. Vannacht maar eens herontdekken wat er naast Strike of the Sword nog meer mooi is. Ik vrees dat het niet veel is, dan heeft Thunder in the East meer te bieden.

avatar van B.Robertson
3,5
'Hurricane Eyes' heeft na het concert van gisteravond na al die jaren een opwaardering gekregen. Misschien dat het door de spetterende uitvoering van 'SDI' kwam en ik wat toleranter tegen hun commercie ben geworden. Kan me eigenlijk geen barst schelen dat ze destijds de oosterse mystiek opzij hebben gezet ten gunste van westerse commercie. Met de composities van 'Hurricane Eyes' is in principe weinig mis, die heropname van 'Ares Lament' had alleen niet gemoeten.

avatar van vielip
3,5
Net dit album weer eens gedraaid. Niks mis mee. Toegankelijker of commerciëler? Het zal allemaal wel. Als ik een ruiger dan wel meer metal album van Loudness wil luisteren dan zet ik wel een andere lp van ze op. De nummers zitten goed in elkaar en luisteren lekker weg. Inderdaad wat compacter en makkelijker te behappen als hiervoor. Alhoewel...op Lightning strikes en Thunder in the east hoor ik weinig anders eerlijk gezegd. Takasaki is ook op dit album de onbetwiste smaakmaker.

avatar van B.Robertson
3,5
Ik draai dit album ook met plezier, zet de lijn van de vorige albums idd. voort met toevoeging van wat incidentele keyboards. Men zal er niet voor niets een topproducer achter gezet hebben om voet aan wal in de US te krijgen. De bekrompenheid dat ik die keyboards vroeger niet vond kunnen zorgde wel voor meer pieken en dalen in de muzikale beleving t.o.v. de meer inschikkelijke houding van vandaag de dag. Loudness zelf wijdde een korte tournee in eigen land aan Hurricane Eyes en de EP Jealousy, getuige het live-album Japan Tour 19, nu bijna een jaar geleden opgenomen. De tickets voor de onlangs afgelaste optredens in o.m. Iduna blijven geldig want men wil ze volgend jaar zelfde tijdstip alsnog inhalen.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:02 uur

geplaatst: vandaag om 11:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.