Rotslechte tweede solo plaat van Glenn Tipton, die in het dagelijks leven natuurlijk bekend staat als de gitarist van Judas Priest. Dit album is oorspronkelijk al een jaar of tien terug opgenomen, maar aan de kant geschoven door de toenmalige platenmaatschappij van Tipton, die liever had dat hij een solo werkje opnam met jongere muzikanten en een wat modernere sound. (dat resulteerde in het ook al zwaar middelmatige Baptizm Of Fire).
Wat krijg je dus te horen op Edge Of The World? Een heel erg onzekere en oudbollig aandoende mix van hard rock en metal met een uitzonderlijk slecht zingende Tipton. Dat de keyboards het zwaarst aanwezig zijn is nog het meest verassend (en zielig). Zeker voor een plaat waar je drie legendarische muzikanten samenzet en er eigenlijk geen van de drie keyboardspeler is.
Dus...de muziek is gezichtsloos en saai (je hoort op geen enkel moment dat hier Powell, Tipton of Entwistle staan te spelen, hadden net zo goed Harry, Bas en Peter kunnen zijn) en ook de zang van Tipton is toch wel een absoluut dieptepunt in zijn cariere. (nog slechter dan op Baptizm of Fire dus).
Absoluut laten liggen. En als je dan toch een die-hard fan bent van één van de drie aanwezige muzikanten, dan kan je het best een maandje of twee wachten, want dit is het soort album wat binnen de korste keren in de uitverkoop bakken (of 2de hands rekjes) terechtkomt.