menu

Killer - Wall of Sound (1982)

mijn stem
3,36 (22)
22 stemmen

Belgiƫ
Metal
Label: Lark

  1. Wall of Sound (3:59)
  2. Battle Scars (4:27)
  3. Blinded (4:27)
  4. No Future (6:00)
  5. Bodies and Bones (6:36)
  6. Maybe Our Interests Are the Same (3:11)
  7. Hellbreaker (5:48)
  8. Kleptomania (3:54)
  9. Walls of Hell * (5:00)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 38:22 (43:22)
zoeken in:
PriestMaiden
Leuk album. Uitschieters zijn het titelnummer en het nummer Kleptomania.

avatar van Sir Spamalot
3,5
In de jaren tachtig had je een aantal leuke hardrock/metalgroepen in België: Acid, Crossfire, Ostrogoth en deze Killer uit Antwerpen: Shorty (zang en gitaar), Spooky (zang en bass) en Double Bear (drums). Ik heb deze Wall of Sound destijds gekocht op vinyl, ik denk naar aanleiding van het toenmalige BRT-radioprogramma “De Stalen Tien”.
Killer was een geweldige band en deze Wall of Sound is best wel een mooie plaat. Ik ga akkoord met collega PriestMaiden, maar de andere nummers zijn niet te versmaden. Het klinkt allemaal redelijk simpel, maar het zit verdomd wel goed in elkaar en is retestrak en heavy. Een pareltje toch om te ontdekken: volume hoog en headbangen maar. Hoogtepunten zijn voor mij ook Wall of Sound en Kleptomania. No Future vind ik ook knap gedaan.

avatar van ozwald
3,0
nog wel eens een paar keer live gezien destijds...

bodies & bones, rocks & stones...

avatar van Kronos
3,0
Dat een lp kopen toen voor mij als snotneus iets bijzonders was blijkt wel uit dat ik nog weet dat dit mijn vijfde lp was. Blackout van Scorpions was de eerste die ik had. Hardware van Krokus de tweede, gekregen van mijn oudere broer. En dan Strong Arm of the Law en Wheels of Steel van Saxon respectievelijk als nummer drie en vier. Niet dat ik Saxon zó geweldig vond, maar ik was al blij als ik iets van hardrock vond in het lokale winkeltje van het dorp.

Een oplossing was om via via platen uit Antwerpen te laten meebrengen. Goedkoper en meer keuze. Zo haalde ik het eerste full album van Mercyful Fate en de drie eerste van Loudness in huis.
Nog een mogelijkheid was om naar het nabije stadje te gaan. The Warning van Queensrÿche, Defenders of the Faith van Priest, Metal Queen van Lee Aaron, The Best Of Scorpions en Killers van Iron Maiden kwamen er ook nog bij.
En ook weer via via; van een broer van een vriend van mijn broer kocht ik de EP van Mercyful Fate en het enige album van Hyksos. Waar ik Break Out van Trance ooit kocht weet ik niet meer. Misschien voor mijn verjaardag gekregen. Mijn ouders lieten mijn oudere broer dan iets uitzoeken.

Ziedaar mijn kleine maar gekoesterde lp verzameling eind '84, begin '85.

Wall of Sound was daarvan zeker de minste. Nu luister ik er met plezier naar maar toen viel het me zo tegen dat ik er eerder een lichte hekel aan kreeg. Telkens als ik het dan toch draaide dat vervelende gevoel van 'een miskoop'.

Enkele jaren geleden toch opnieuw gekocht, vooral om "die eerste vijf" weer compleet te maken.

avatar van Kronos
3,0
Dat tragere middenstuk in No Future is wel heel erg gepikt van Scorpions hun nummer Fly to the Rainbow. Wellicht is mijn aandacht tegen het einde van kant a gewoonlijk al zo verslapt dat het me nooit eerder is opgevallen.


avatar van Sir Spamalot
3,5
Nog even vermelden dat bassist Spooky en gitarist Shorty (alias J.P. Van Camp) afwisselend de lead zang voor hun rekening nemen. Alle nummers op dit album werden geschreven door Shorty.

Spooky met zijn iets zwaardere stem doet Wall of Sound, No Future, Maybe Our Interests Are the Same. Shorty met zijn iets hogere stem doet Battle Scars, Blinded, Hellbreaker en Kleptomania. Samen doen ze Bodies and Bones.

Shorty heeft zelf ook nog een solo-album uitgebracht, Van Camp - Too Wild to Tame (1988), nog eentje van mijn toevoegingen.

avatar van Cellulord
3,5
Heb nog ooit een maand vakantiewerk gedaan (mijn eerste jobke ooit) met bassist Spooky. Op de laatste dag was er een feestje 'oh wat was ik bezopen". Eerst ging het nog, lekker angeschoten en Spooky had de fles Johnny Walker in zijn kast verstopt (maar het later weer te voorschijn gehaald).

Kronos schreef:
Dat tragere middenstuk in No Future is wel heel erg gepikt van Scorpions hun nummer Fly to the Rainbow

Juist!Toch vond ik het niets slecht (toen dertijd)

avatar van yellowhite
2,5
Ik heb Killer ooit in mijn dorp zien optreden. Toen was ik wel onder de indruk van hun Motorhead geluid. Maar nu, sober thuis, vind ik het maar een matige bedoeling. Het klinkt allemaal erg simpel en elke riff word zoveel herhaald dat ze hun kracht verliezen.

Het klinkt allemaal als Motorhead met een vleugje Raven. Simpele riffs, cliche teksten, en nergens verbreken ze structuur.

avatar van yellowhite
2,5
Ik heb het album vandaag nog een kans gegeven. Helaas werd het niet beter.
"Wall of Sound" klinkt enorm Motorhead met een simpele riff die elke beginnende metalhead kan schrijven. "Blinded" en "Hellbreaker" klinken gewoon hetzelfde en missen een goede riff of vocal hook. "Battle Scars" klinkt als een tweederangs Raven. "Bodies and Bones" klinkt als een probeersel voor een meer doom nummer maar werkt niet. Doom hoort episch te klinken en heavy, maar dit klinkt meer als "We Will Rock You" van Queen. "Maybe Our Interests Are The Same" begrijp ik al helemaal niet. Het klinkt als een overversterkte popsong die metal moet klinken maar juist totaal geen dynamiek heeft. "Kleptomania" heeft wel een fijne riff en word door veel metalheads die ik ken als hun beste nummer gezien, maar ik vind het eerlijk gezegd teveel herhaling en domme teksten.

Het beste nummer is "No Future" die een lekkere riff heeft en een goede bridge. Toch vind ik het refrein wel heel simpel. Ze herhalen gewoon 4x hetzelfde.

avatar van Kronos
3,0
Bijzonder is het niet wat originaliteit en techniek betreft. Belgische metal stond nog in z'n kinderschoenen.

Als iemand dit met een stemgemiddelde van 2,61 (259) een 2,5* geeft vind ik dat nog heel behoorlijk.

avatar van Quiny
4,5
Ik was toen nog niet geboren maar ik ben wel fan van deze muziek. En ja het lijkt allemaal wat op elkaar soms en dat is volgens mij ook omdat het genre zo is. Tegenwoordig maken de mensen amper nog zelf muziek, ze pakken gewoon een oude klassieker en remixen het en dan hebben ze natuurlijk een hit. Als iets goed is mag het herhaald worden. Zelf hou ik van veel variatie en haat eentonigheid. Een live optreden is gewoon een ervaring die geen enkele lp kan overtreffen. Daar wordt pas echt muziek gemaakt.

avatar van jailhouserocker1
Als iets goed is mag het herhaald worden. Zelf hou ik van veel variatie en haat eentonigheid.


huh

Gast
geplaatst: vandaag om 06:42 uur

geplaatst: vandaag om 06:42 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.