menu

alt-J (∆) - This Is All Yours (2014)

mijn stem
3,63 (554)
554 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic / Pop
Label: Infectious

  1. Intro (4:38)
  2. Arrival in Nara (4:13)
  3. Nara (4:56)
  4. Every Other Freckle (3:36)
  5. Left Hand Free (2:53)
  6. Garden of England (1:07)
  7. Choice Kingdom (4:17)
  8. Hunger of the Pine (4:59)
  9. Warm Foothills (3:45)
  10. The Gospel of John Hurt (5:15)
  11. Pusher (3:29)
  12. Bloodflood, Pt.II (5:19)
  13. Leaving Nara (3:00)
  14. Lovely Day * (4:02)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 51:27 (55:29)
zoeken in:
avatar van bonothecat
3,0
Ik heb wel een mening. Het valt me niet mee. Het album kabbelt een beetje voort. Best aangenaam, maar verder niet.

avatar van fatima
4,0
Heel leuk, om jullie opvattingen te lezen zonder het album nog te hebben gehoord. Word er wel steeds nieuwgieriger naar, maar nog heel even wachten, die gratis voorpret heeft ook wel wat...

En nee, ik snap dat het geen AAW II is. Dat zou wel erg veel gevraagd zijn...

avatar van sinusfiction
4,5
Top tweede album. Juist de diversiteit van dit album spreekt me aan omdat de eigen stijl van Alt-J voor de coherentie zorgt en de variatie voor de spanning en opbouw. Het eerste album vond ik ook echt een top-album, kwam direct aan, maar als ik 1 kritiekpuntje van dat album mag noemen is het gebrek aan variatie, iets meer een verzameling mooie losse tracks. Dit album leent zich er nog meer voor om het in zijn geheel te beluisteren. Dan vallen tracks als Arrival in Nara, Garden Of England, Warm Foothills en Pusher op hun plek. Ook de bonus track: top gedaan.

Album staat overigens al op Spotify (ondanks dat ie pas officieel de 22e gereleased wordt)...

avatar van Frenz
4,0
Garden of England, serieus?

Leuk voor Koningsdag, kan je neefje van 8 vertellen dattie op de blokfluit een nummer van Alt-J gaat spelen

Ik hoop dat de samenhang tussen en diepte van verschillende nummers nog gaat groeien, voorlopig is daar veel ruimte voor, qua teleurstellende eerste luisterbeurten.

The Gospel of John Hurt & Bloodflood pt II, naast de al bekende nummers vind ik mooi, maar de magie van AAW is er gewoon niet. Voor mij was dat album vanaf de eerste keer luisteren helemaal raak en is vervolgens tot spectaculaire hoogten gestegen

avatar van west
4,0
Het leuke kleurenpallet wat alt-J ons voorschotelt op de hoes en zelfs op het dubbel vinyl, komt niet in de buurt van het mooie klankenpallet wat de band ons te horen geeft op de plaat zelf. Net als op hun debuut An Awesome Wave gebruiken de heren weer allerlei instrumenten en effecten om hun muziek 'vorm te geven'. Daarbovenop komt natuurlijk de mooie en ook aparte zang. Een verschil met het debuut is dat er op deze plaat nog wat meer afwisseling tussen de nummers is, de insteek is toch iedere keer weer (net) anders.

Er staat veel moois op This Is All Yours. Het tweede gedeelte van opener (jawel) Intro, het erg mooie Arrival in Nara, het puntiger rockende Left Hand Free, het 'stunning' Nara, het lekker lopende elektronische Hunger of the Pine, het schitterende The Gospel of John Hurt en het sterke Bloodflood, Pt.II. Alleen jammer van dat 'stukje blokfluit tussen de schuifdeuren...' (Garden of England). Het is alt-J gelukt om te komen met een sterke opvolger van hun zeer geslaagde en succesvolle debuut en dat is knap.

avatar van 0kk0 Babaratski
3,5
Zowaar een mooie Bill Withers-cover als bonustrack!

Vento Vivimus
0kk0 Babaratski schreef:
Zowaar een mooie Bill Withers-cover als bonustrack!
en wat voor een !!!

Wat een perfect popplaat !!! Dit is er 1'tje om in te lijsten & nooit meer te vergeten !

avatar van Edgar18
4,0
Groeit met elke luisterbeurt een stukje verder!

avatar van Mathough
4,0
Vlot plaatje met een constant niveau dat culmineert bij het fantastische Bloodflood pt. ll. Beter dan An Awesome Wave? Nah, minder pakkende nummers, maar als geheel juist net wat interessanter.

avatar van Norrage
4,5
Haha Mathough, grappig, ik denk volstrekt tegenovergesteld. Ik vind het een weinig coherent geheel, maar de uitschieters zijn des te hoger. Nara, John Hurt, Hunger of the Pine, Left Hand Free staan mijns inziens torenhoog boven de Awesome Wave nummers, maar het gehele album bij elkaar opgeteld mist wat lading. Naja. Lees de recensie maar:

----

Wie had gedacht dat de band met de nerderige bandnaam Alt-J en de wat kinderlijke albumtitel An Awesome Wave zo snel succesvol zou worden. Het ging zo snel, dat ze, 3 weken na de Paradiso uitverkocht te hebben, nog in het (ternauwernood uitverkochte) voorprogramma van Two Door Cinema Club mochten staan, waarvoor ze 6 maanden daarvoor al waren geboekt. En nu, 2 jaar later, verkopen ze binnen een paar dagen de HMH uit. Het gebeurt zelden dat een zo'n experimentele, maar kennelijk tegelijkertijd toegankelijke band, zo snel naar grote hoogtes kan stijgen, en het maakt het Mercury Prize winnende Alt-J een bijzonder succesverhaal. Kunnen ze de kracht, de originaliteit en de oorspronkelijkheid van An Awesome Wave herhalen op hun nieuwe This Is All Yours? Velen dachten van niet, zeker niet toen ze hun bassist verloren en nu zijn verder gegaan als trio.

Na een pakweg 20 luisterbeurten die in een door verslaving enorme sneltreinvaart voorbij zijn gegaan, kan ik niks anders zeggen dan dat This Is All Yours volstrekt aan de hoge verwachtingen voldoet. Uiteraard is de verrassing van Alt-J er wel een beetje af, en zal dit album lang niet de impact hebben van 2 jaar geleden. We weten nu dat ze complexe songstructuren, koortjes, samenzang, harde beats en poppy gitaartjes weergaloos kunnen afwisselen en kunnen smeden tot een fantastisch geheel. Toch weet Alt-J zichzelf wonderwel te vernieuwen. De plaat kent heel wat meer afwisseling. Waar An Awesome Wave steeds een beetje terugviel in dezelfde trucjes, wisselen ze op This Is All Yours regelmatig van cadans: we springen in de eerste nummers van de overtuigende en uitheemse intro Intro moeiteloos over in het sfeervolle en ingetogen Arrival in Nara. Vervolgens komt het religieuze en gelaagde album-hoogtepunt Nara, om vervolgens via het experimentele en bijna pretentieuze Every Other Freckle te belanden in het onkarakteristiek rockende Left Hand Free. In deze eerste 5 nummers horen we al meer stijlen terug dan in het hele An Awesome Wave-spectrum bij elkaar. Maar we zijn er nog niet: het schitterende gebruik van de Miley Cirus sample in Hunger of The Pine, de blazers in Blood Flood Pt.2, en het hypnotiserende Gospel of John Hurt; overal horen we de veelzijdigheid en de klasse van Alt-J sterker dan ooit terug. En op basis van de nu genoemde nummers, overtreft mijns inziens dit album het debuut met verve. Jammergenoeg zitten er ook wat niemendalletjes op: Garden of England/Choice Kingdom passen gewoon niet zo goed tussen de rest van de nummers, Warm Foothills is iets te veel gepriegel in de marge, en afsluiter Leaving Nara hadden ze achterwege kunnen laten.

This Is All Yours maakt de verwachtingen waar, en overtreft ze zelfs. Het kent meer uitschieters, maar ook meer dalen, dan het debuut. Alt-J heeft ontzettend hun best gedaan zichzelf te vernieuwen en dat is bewonderenswaardig goed gelukt. Het heeft echter wel een wat minder coherent album opgeleverd, dat van het ene in het andere uiterste schiet. Desalniettemin kunnen we deze tweede plaat met gemak een waardige opvolger noemen; weinig albums bevatten zoveel weergaloze pareltjes, en weinig unieke bands weten zich zó sterk te vernieuwen, en tegelijkertijd toch zeer herkenbaar te blijven.
Pat-sounds: Album Alt-J - This Is All Yours (2014) - pat-sounds.blogspot.nl

avatar van Mathough
4,0
Zo hoort en ziet eenieder weer iets anders! Om mijn uitspraak te illustreren gebruik ik Choice Kingdom, dat maar liefst 4:17 min. duurt, maar in de kern niet meer dan een sfeerversterkend element is. Zet daar een nummer van An Awesome Wave met een vergelijkbare speellengte tegenover en je stuit op een hitje. Daarnaast heb ik het idee dat de mannen van Alt-J op This Is All Yours erg hun best hebben gedaan op het creeren van een sound en titels die mij automatisch associaties doet laten maken met Groot-Brittanie in de Late Middeleeuwen. Iets soortgelijks heb ik niet bij An Awesome Wave.

avatar van Norrage
4,5
Daar ben ik het wel mee eens. Het is volgens mij ook zeer zeker de bedoeling van Alt-J geweest om een coherent geheel te maken, waarin nummers met elkaar te maken hebben en elkaar versterken. Een Arrival in Nara is een perfecte opbouw naar Nara, en inderdaad dat middenstuk met Choice Kingdom zou het begin en het einde aan elkaar kunnen linken. Toch valt het een beetje uit de toon, en komt het totale verhaal van de plaat niet helemaal goed op mij over. Is het een conceptalbum? Gaat het over Nara? De songnamen lijken dat te suggereren, maar in de teksten (die ik niet ehel uitvoerig heb beluisterd) hoor ik dat niet terug. Kortom: in de poging tot een coherent album te komen, zijn ze mijns inziens tot een niet coherent album gekomen, waarin de uitschieters juist de wel geslaagde nummers zijn.

avatar van Gerben61
1,5
ik wens een ieder veel luisterplezier met dit album. Deze muziek slaat bij mij niet aan. had wel de eer om 100e stem uit te brengen.

avatar van Frenz
4,0
Every Other Freckle blijft maar doorzingen in mijn hoofd, gek genoeg had ik dat niet toen het nummer eerder gereleased werd. Het album als geheel groeit gestaag door, ik ga een vol punt omhoog qua waardering.

Garden of England snap ik nog steeds niet, gebeurt me ook niet vaak, maar ik erger me gewoon aan als het voorbij komt.

The Gospel of John Hurt is magisch, de nummers die ik eerst "voortkabbelend" vond, zijn nu intrigerend

Bijzondere band, ik merk dat ik het album steeds vaker opzet, steeds vaker wil horen

avatar van repelstefan
4,5
De eerste keer luisteren vond ik het het best tegenvallen. Omdat An Awesome Wave bij mij in eerste instantie ook niet meteen binnenkwam, heb ik This Is All Yours al flink wat keren geluisterd. Sommige nummers groeien daardoor wel, met name de rustige nummers. Maar ik heb een gevoel dat het zijn eindstadium qua groei al heeft bereikt. En dan schommelt mijn cijfer tussen de 3 en 3,5 waarbij ik neig naar een 3; net een voldoende.

avatar van juvefc_robin
5,0
Het kan zijn dat ik bevooroordeeld ben. Misschien wil ik wel heel graag dat dit album me net zo gaat raken als het debuutalbum. De eerste tonen van Tara, het gevoelige Mathilda, de opzwepende beat van Fitzpleasure en de geweldig pakkende intro. Een tweede album dat dezelfde ingrediënten bevat, maar dan net even in een ander jasje, was voor mij misschien wel genoeg geweest. Als het me weer net zo bij me strot grijpt als het debuutalbum, kan het niet misgaan.

Alt-J komt met 'This Is All Yours'. Het album dat nu als trio is opgenomen nadat de bassist enkele maanden geleden heeft besloten om niet meer verder te gaan. Lang heb ik getwijfeld of ik me aan de eerste luisterbeurt wil wagen. Alt-J heeft met 'An Awesome Wave' zo'n grote prestatie geleverd, ik was op de één of andere manier bang dat deze magie doorbroken zou worden. Wat als het tweede album tegenvalt? Mijn beeld zou instorten en dat zou me oprecht pijn doen.

Na het album geluisterd te hebben is alle twijfel bij me weggenomen. Alt-J flikt het gewoon weer om mij volledig te pakken. Uiteraard zijn de melodieën weer zeer divers en anders dan we gewend zijn, maar geef ze eens ongelijk. Deze heren houden van muziek maken, maar dan net op een manier die nog niet eerder is vertoond. Een tweede 'An Awesome Wave' zou een illusie zijn, het zou niet werken en ze zullen het debuut nooit overtreffen.

Ik kan het album nummer voor nummer bespreken, maar dat zou afbreuk doen aan het geheel. Luister het en beleef het, dat is wat je met dit album moet doen. Het is weer een grote ontdekkingsreis van de heren uit Leeds waarin diverse stijlen worden gemengd tot een prachtig geheel. Waarschijnlijk spreekt het niet iedereen aan wat met dit tweede album wordt neergezet, maar daarom is Alt-J ook niet te categoriseren als pop-groep (wat door het onverwachtse succes van het debuutalbum misschien wel onterecht is gebeurd). Ze doen eigenaardige dingen en je hebt als luisteraar te accepteren welke richting ze inslaan. En gelukkig zijn ze dit blijven doen. Kunst hoeft nooit helemaal jouw smaak te zijn, maar de kunst is om er wel de schoonheid van in te zien. En deze schoonheid is volop aanwezig.

Ik ken nog de verhalen van familie en vrienden die de doorbraak van The Beatles hebben meegemaakt. Men zag The Beatles niet meer als muziekband, het werd een complete overtuiging. Mensen aten uit hun handen en gingen er compleet in op. Ik had nooit verwacht dat er ooit een band zou zijn die mij tot deze gedachten brengt. Alt-J is van 'mijn' tijd, Alt-J is 'mijn' muziek en Alt-J is mijn 'Beatles'. Grote klasse.

avatar van Norrage
4,5
Ik wil hier trouwens, voor de grap, toch even Adult Jazz pluggen. Óók een band uit Leeds, en mijns inziens zeer vergelijkbaar. Zelfde ingetogenheid gecombineerd met dwarse ritmes, bevreemdende zang en bezwerende percussie. En allemaal net wat oorspronkelijker, coherenter en spannender dan deze plaat, met net wat meer invloeden vanuit de jazz (waar Alt-J meer uit electronica en folk put). Absolute aanrader. Eerder in een recensie noemde ik ze Alt-J voor gevorderden. Alt-J zelf is nu ook gevorderd geworden met hun tweede plaat, die toch wat extra concentratie vergt. Maar dat Adult Jazz? Daar zit welhaast meer potentie in. Check gewoon hun pagina op MM ff: Adult Jazz - Gist Is (2014)

avatar van Cor
3,5
Cor
Op de Luisterpaal

avatar van blur8
3,5
Het knappe van ∆ is dat hun muziek op een fijne manier niet in een hokje te plaatsen is en geen referentie aan andere groepen oproept. Orginaliteit is de kern, ook op hun 2de.
Het gaat nog menig draaibeurt kosten om alles op volle waarde te kunnen inschatten.
Een fijn proces.

avatar van iHateDolphins
4,0
Ik ben benieuwd. AAW is tot een van mijn favoriete albums uitgegroeid. De singles vind ik juist heel erg aansluiten bij AAW. Left hand free, Every Other Freckle en Hunger of The Pine hadden zo op een AAW gepast imo. Als ik de reacties hier lees zijn ze toch wel enigszins geëvolueerd. Ik ben benieuwd, ik ga beginnen aan m'n eerste luisterbeurt

avatar van hallo!
3,5
Nara en Bloodflood pt.II steken er momenteel met kop en schouders bovenuit. Misschien wel de beste twee nummers die ze gemaakt hebben, hoewel Taro daar ook iets over te zeggen heeft. Voor de rest valt dit album me een beetje tegen. De folk-invloed is nadrukkelijker dan bij het debuut, maar dat leidt soms tot saaiheid. De intro vind ik bovendien overbodig. Ten eerste is de speelduur aan de lange kant en de overgang naar Arrival in Nara werkt niet. Die laatste zou zelf een geweldige opening zijn met die mooie piano-intro. Vreemde keuze.

Hopelijk doen een paar extra luisterbeurten me de schoonheid van sommige "saaiere" nummers inzien.

3,5
Na de eerste luisterbeurten haalt ie bij mij niet het niveau van AAW, maar hij zou er wel dicht tegenaan kunnen groeien. Het geheel is iets rustiger dan de voorganger, terwijl juist de uptempo nummers de hoogtepunten vormen (Every Other Freckle, Hunger of the Pine), alhoewel het mysterieuze, gelaagde tweeluik Arrival in Nara / Nara (ben ik de enige die hier Genesis-associaties bij krijgt?) daar zeker ook toe behoort.

Verder staat er helaas iets meer filler op, met als dieptepunt Garden of England. Daar had iemand de jongens toch wel kunnen vertellen dat dat écht niet kan?

avatar van sp00kjj
3,0
Garden of England kan juist heel erg goed. Gelukkig mogen ze dat zelf bepalen.

avatar van Eilord
4,0
Garden of England vind ik best een geslaagde interlude. Met Choice Kingdom heb ik meer moeite. Ook dat nummer klinkt als een interlude, maar duurt veel langer dan je op basis daarvan zou verwachten. Maar waarom ze twee van zulk soort nummers achter elkaar plakken ontgaat mij geheel.

Zelfde verhaal met Intro en Arrival in Nara. Los van elkaar vind ik het goede vondsten van Alt-J, maar ze klinken allebei als een intro. En opnieuw, waarom ze twee van zulk soort nummers achter elkaar plakken ontgaat mij geheel.

Dat dit album een groeibriljantje zou zijn zoals ik na mijn eerste luisterbeurt voorspelde, gaat daarom maar deels op. De tweede helft van dit album maakt dat wel waar en ik vind ik als geheel nu beter dan de nummers voor Garden of England en Choice Kingdom. Toch vanwege het dubbele intro en de dubbele interlude gaat er een halfje af.

avatar van blur8
3,5
Choice Kingdom is geen Interlude. Dit is een van die groeibriljanten.
Ben het wel eens met het dubbele intro. Als de ideeën van Intro & Arrival in Nara samen waren gevoegd tot een song was het een krachtige openingstrack geweest. Nu duurt het net iets te lang totdat het album op stoom komt.

avatar van west
4,0
Over het dubbele vinyl van deze plaat, dat is: Random 2 colors of either: blue, green, yellow and red.
Nu hoopte ik op groen en geel (een kleur vinyl die ik nog niet had) en verdraaid: die zaten erin.
Het is ook nog eens 180 gram en het klinkt als een klok.

Ik noemde in mijn review een paar favorieten, maar vergat één van de belangrijkste: Every Other Freckle heeft een heerlijke beat, met daarop weer fraaie klanken.
Die andere songs waren: het tweede gedeelte van opener (jawel) Intro, het erg mooie Arrival in Nara, het puntiger rockende Left Hand Free, het 'stunning' Nara, het lekker lopende elektronische Hunger of the Pine, het schitterende The Gospel of John Hurt en het sterke Bloodflood, Pt.II

Dit is echt een schitterende plaat.

avatar van Fathead
4,0
Dat vind ik ook wel. Tuurlijk is het wennen, maar dat worden uiteindelijk de leukste platen toch? Het is gelukkig geen tweede Awesome Wave, dat Mumford and Sons-trekje ontberen ze gelukkig...

Vier mooie sterretjes mijnerzijds...

ohmusica
Was eerst nogal sceptisch over de 2e alt-j (∆) Dat komt doordat de muziek neigt naar academische 'kunst' muziek: het gebruik instrumenten, de zang toch wel eigenaardig, muziekstijlen door elkaar. Ook had ik een hekel gekregen aan hun eerste album, het begon me tegen te staan. Toch ben ik opnieuw betoverd door dit tweede album, hoewel ik het nog niet op de juiste waarde kan schatten. Heel veel pop is vluchtig (geworden), goede muziek moet naast betoveren ook kunnen beklijven. Stiekem hoop ik altijd dat iets een klassieker wordt, dat het mooi blijft...

avatar van Toob
3,0
Paar keer geluisterd nu. Er zijn veel leuke ideëen aanwezig, maar te onsamenhangend. Lijkt een beetje knip en plak werk van losse stukjes daardoor. Jammer want de voorganger sloeg in als een bom.

avatar van west
4,0
Sorry, maar als het iets niet is, dan is het 'te onsamenhangend'. We gaan op reis naar Nara en dat hoor je overal in terug.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:05 uur

geplaatst: vandaag om 07:05 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.