Chester Arthur Burnett, beter bekend onder zijn naam artiestennaam Howlin’ Wolf, is het figuur van de rauwe Chicago blues. Net als veel andere belangrijke muzikanten binnen de totstandkoming van de blues groeide hij op in de Mississippi delta. Zijn ouders scheiden al toen hij nog maar 1 jaar oud was en als kind werd hij door zijn moeder uit huis gezet, omdat hij weigerde mee te helpen in de landbouw. Ook bij zijn oom was het geen plezierig leven, het dwong hem ertoe om op zijn 13e naar de familie van zijn vader te stappen. Zijn niet geringe gestalte, zowel in lengte (1,98m) als in gewicht (+100kg), leverde hem de bijnaam Bull Cow op. Zijn artiestennaam ontleende hij echter aan het verhaal van zijn opa, waar de howling wolves je bij misdraging zouden verslinden. Toen hij 20 oud jaar was kwam hij in 1930 in aanraking met de muziek van Charlie Patton, één van de bluesgrootheden uit die tijd. Burnett leerde van hem zowel het spelen op de gitaar als de showman skills die nodig zijn om het publiek te vermaken. Andere invloeden uit die tijd kwamen van onder andere Blind Lemon Jefferson en Ma Rainey. Zijn grommende uithalen leerde hij door de muziek van countryster Jimmie Rodgers, waar het jodelen als snel een grauw geluid werd. Gedurende de jaren 30 en 40 speelde hij met bluesmeester samen en vormde hij na een korte periode in militaire dienst zijn eerste band. Begin jaren 50 verschenen zijn eerste singles, met zijn kenmerkende hese en grommende zang, de blues kwam uit het diepste van keelgat. Hij tekende bij Chess Records en werkte met heel wat verschillende line-ups samen, constante factor was echter altijd gitarist Hubert Sumlin.
Zijn debuutalbum Moanin’ in the Moonlight is een compilatie van eerder verschenen singles, opgenomen van 1951 t/m 1959. Vanaf zijn eerste single Moanin’ at Midnight, waar het grauwe geluid van zijn mondharmonicaspel de kermende klanken van zijn stang verstevigen. Blues in zijn rauwste vorm, de muziek gaat door merg en been, zijn scherpe uithalen brengen een onderhuidse spanning teweeg. Smokestack Lightning brengt rookwolken in de lucht van traag voorbijkomende stoomtreinen, meeslepend in de herhalingen en voortstuwend in zang. Het zijn enkele van de vele hoogtepunten waar het album rijk aan is, zoals ook het door woede en kwaad gedreven Evil. Volgens zijn moeder was het duivelse muziek, maar deze muziek komt echt uit het diepste van de strot van de wolf.
Afkomstig van mijn site
Platendraaier.