menu

Jenny Hval & Susanna - Meshes of Voice (2014)

mijn stem
3,78 (27)
27 stemmen

Noorwegen
Electronic / Pop
Label: SusannaSonata

  1. Droplets (2:15)
  2. Black Lake (5:28)
  3. Milk Pleasures (2:17)
  4. I Have Walked This Body (5:37)
  5. O Sun O Medusa (2:19)
  6. A Mirror in My Mouth (3:05)
  7. Thirst That Resembles Me (4:15)
  8. I Have a Darkness (4:48)
  9. A Sudden Swing (2:53)
  10. Honey Dew (1:20)
  11. Medusa (3:19)
  12. Running Down (4:14)
  13. House of Bones (2:28)
  14. Dawn (4:05)
  15. The Black Lake Took (3:23)
totale tijdsduur: 51:46
zoeken in:
4,5
Vooralsnog met voorsprong DE plaat van het jaar...

Jenny Hval duikt met Susanna en Helge Sten (Deathprod) de studio in. Wat eruit komt rollen is een combinatie van folk met veel samenzang, "pianopop",electronic. ambient en noise. Het verrassingselement is wat mij betreft groot; zo slaat "I Have A Darkness" om van gruizige ambient/folk track naar full-blown harsh noise.(al is dat wel het ruigste moment op t album).

Een album waar ik nog lang niet klaar mee ben. Dat het hoog gaat eindigen in het welbekende jaarlijstje staat al vast...

avatar van eightynine
Sodeknetter! I Have A Darkness beluisterd, wauw, dat is even indrukwekkend. Benieuwd naar de rest, al ben ik bang dat me dat - net zoals Jenny Hval's vorige album - te veel meisje-folk wordt.

Linus Van Pelt
Een van de platen van het jaar is het zeker. En de laatste Jenny Hval's is bepaald geen meisjes folk als je wat verder luistert dan je gitaar(ik ben hilarisch) lang is.

avatar van Mjuman
Dit is een heel fijne tip! Susanna is een bijzonder getalenteerde dame die bijv een uiterst fraaie cover van Love Will Tear Us Apart op haar naam heeft staan.

Linus Van Pelt
Hmm ik vond de platen van Susanna altijd wel goed maar net teveel van hetzelfde, hier is het in perfect evenwicht met de elektronische muziek kant van Hval en haar man Helge Sten

avatar van Mjuman
Nou nou, da's wel heel kort door de bocht. Misschien moet je fff aan maturiteit winnen, voordat dingen op hun plaats vallen. Rust en sereniteit is een groot goed in deze ADHD-gedomineerde wereld.

Teveel van hetzelfde is bij qualiteit immers niet verkeerd. Muziek als rustpunt is ook een pré. Die Jenny Hval is voor mij een nieuwe naam - zal eens gaan zoeken.

--edit--
Via mobiel: laat ik het iets anders zeggen: in een hectisch omgeving is het erg fijn als er muziek is die als een rustpunt kan fungeren, als een ankertje. Het knappe is dat Susanna dat met haar Magical Orchestra dat met vrij minimale middelen weet te bewerkstelligen. Dat daar enige eenvormigheid bij kan ontstaan neem ik voor lief - zoveel vorme van echte, serene rust zijn er nou ook weer niet. Overigens heb ik dat album leren kennen via deze site, hetgeen bewijst dat ...

Viscera stond idd al op het netvlies - we gaan zoeken. Thanx, dudes! Oja - meshing is een techniek van (doorheen) vlechten - in NL zouden wij zeggen "versnijden" - een van de eerste meshes was Run DMC/Aerosmith - Walk This Way. Mesh = net, web.

avatar van Broem
3,0
Dit is een prima album van haar Jenny Hval - Viscera (2011) Aanrader. Ga deze Meshes of Voice (wat betekent dat overigens!) snel eens luisteren.

avatar van eightynine
Linus Van Pelt schreef:
Een van de platen van het jaar is het zeker. En de laatste Jenny Hval's is bepaald geen meisjes folk als je wat verder luistert dan je gitaar(ik ben hilarisch) lang is.


Achja, ik gooi het allemaal op dezelfde grote bult met beoordeling: 'niet voor mij'. Welke specifieke genre tags er dan aan hangen is mij om het even.

4,5
Broem schreef:
Meshes of Voice (wat betekent dat overigens!)


Mesh betekend volgens mij zoiets als in elkaar verweven/verstrengeld.

Linus Van Pelt
Mjuman schreef:
Nou nou, da's wel heel kort door de bocht. Misschien moet je fff aan maturiteit winnen, voordat dingen op hun plaats vallen. Rust en sereniteit is een groot goed in deze ADHD-gedomineerde wereld.

Teveel van hetzelfde is bij qualiteit immers niet verkeerd. Muziek als rustpunt is ook een pré. Die Jenny Hval is voor mij een nieuwe naam - zal eens gaan zoeken.

--edit--
Via mobiel: laat ik het iets anders zeggen: in een hectisch omgeving is het erg fijn als er muziek is die als een rustpunt kan fungeren, als een ankertje. Het knappe is dat Susanna dat met haar Magical Orchestra dat met vrij minimale middelen weet te bewerkstelligen. Dat daar enige eenvormigheid bij kan ontstaan neem ik voor lief - zoveel vorme van echte, serene rust zijn er nou ook weer niet. Overigens heb ik dat album leren kennen via deze site, hetgeen bewijst dat ...

Ik ben iemand die persoonlijk graag zijn Rust en sereniteit pakt en de wereld in het algemeen vaak veels te druk vind. Er is een groot verschil tussen teveel van hetzelfde en een eentonig geluid(waar jij lijkt op te hinten), de Magical Orchestra platen zijn erg mooi gemaakt maar zelfs als achtergrond muziek blijven ze geen minuut bij mij hangen.

Ik hou erg van albums die eentonig klinken en ben ik ook opgegroeid met dat(garage rock, hardcore punk). Deze platen kunnen hun limieten in tijd, klokken vaak rond de 20-30 minuten max. Magic Orchestra is voor mij gewoon te eentonig maar vooral te weinig spanning. De ADHD wereld komt dan wel terug maar ik raak er niet erg ontspannen van, eerder duf(op de slechte manier) omdat het klinkt als een prima ep die drie keer herhaalt word. Serene rust ligt bij ieder mens ergens anders, bij mij ligt dit muzikaal meer in de folk hoek.

avatar van Mjuman
Eenvormig was mijn tekst - dat is écht anders dan eentonig. Susanna draait nu haar rondjes en het is mooi, ingetogen, maar - ja ja - het is vrij voorspelbaar.

Maar goed dat is rundercarpaccio ook en je zult 'ns zien bij hoeveel restaurants dat op de kaart staat en hoeveel mensen dat bestellen

De ADHD-wereld van nu is een observatie/interpretatie tav de wereld 40 jaar geleden toen ik net ging studeren - er was geen internet, minder hectiek. Foto's uit de jaren 60/70 maken dat in één blik duidelijk: veel rustiger straatbeeld, bijna geen reclame (posters), heel weinig auto's.

avatar van Nakur
4,5
plaat van het jaar?

avatar van dix
4,0
dix
Hier wel hoor. Om dat kracht bij te zetten stop ik ook met verder luisteren in 2014.

avatar van Urbanoetang
4,5
Het is dat To Be Kind dit jaar uitkwam, maar anders was dit ook voor mij zonder twijfel de plaat van het jaar tot nog toe. Eén van de meest veelzijdige en hoogstaande releases van de afgelopen jaren.

kistenkuif
Oei, nog meer huiswerk want dit album loop je niet zomaar voorbij. Indrukwekkend op eerste gehoor.

avatar van Lura
ThirdEyedCitizen schreef:
Vooralsnog met voorsprong DE plaat van het jaar...

Als ik de naam van Kistenkuif hier niet had zien staan, dan had ik gedacht, het zal wel... maar nu ga een poging wagen, ondanks dat er electronic staat. En dat valt meestal niet erg goed bij mij. Maar ik ben benieuwd!

avatar van Lura
Mjuman schreef:
De ADHD-wereld van nu is een observatie/interpretatie tav de wereld 40 jaar geleden toen ik net ging studeren - er was geen internet, minder hectiek. Foto's uit de jaren 60/70 maken dat in één blik duidelijk: veel rustiger straatbeeld, bijna geen reclame (posters), heel weinig auto's.


Het ligt aan jezelf of je aan die ADHD-wereld meedoet of niet. 's morgens vroeg zie ik al die lui naar het station spoeden met Smartphones en andere moderne communicatiemiddelen, gejaagd en gestrest. Dan vinden ze het gek dat ze op een gegeven moment een burn-out krijgen.

4,5
Lura schreef:

Als ik de naam van Kistenkuif hier niet had zien staan, dan had ik gedacht, het zal wel...


Is dit nou een indirecte belediging tegenover mijn smaak? en een blijk van vertrouwen tegenover de zijne?

Ik denk dat dit inderdaad echt geen plaat voor jou is overigens. Veel flarden dikke ambient, drone en noise, tussen de erg mooie 2-stemmige folk door. Hopelijk heb ik ongelijk natuurlijk.

avatar van Lura
Het tweede uiteraard! Nog niet geluisterd, maar dat ga ik uiteraard wel doen.

kistenkuif
ThirdEyedCitizen schreef:
Is dit nou een indirecte belediging tegenover mijn smaak? en een blijk van vertrouwen tegenover de zijne?

Het eerste zeker niet want ik kwam juist op dit album via jou profiel en commentaar. Las toen nog een paar reacties van andere illustere mumers en ben direct naar spotify gezeild om dit moois te beluisteren. Kon Lura niet weten. Inmiddels besteld bij platenboer.

avatar van Lura
Je hebt gelijk, ThirdEyedCitizen, niet helemaal geschikt voor mij. Bij I have a darkness haak ik af. Too much for me. Haar vorig jaar verschenen album kon ik overigens redelijk waarderen.

kistenkuif
Eindelijk binnen en thuis afgespeeld nog mooier en avontuurlijker dan ik vermoedde. Een groeier.

avatar van Mjuman
Inmiddels tweemaal de cd gans gedraaid en ik heb nog een beetje moeite om 'em te plaatsen; 't is geen gemakkelijk album, het schuurt. Kan een kwestie van wennen zijn - al blijft het natuurlijk mogelijk dat ik aan het 'vermainstreamen' ben

kistenkuif
Mjuman schreef:
't is geen gemakkelijk album, het schuurt.


Jaja precies. Dat is juist de kunst. Letterlijk. Het contrast tussen noise en vocale lyriek. Het mengen ervan naar schakeringen. De piano als rustpunt. Muzikaal schilderwerk van verrassend niveau.

Jij en mainstream...?

avatar van Mjuman
kistenkuif schreef:
(quote)


Jaja precies. Dat is juist de kunst. Letterlijk. Het contrast tussen noise en vocale lyriek. Het mengen ervan naar schakeringen. De piano als rustpunt. Muzikaal schilderwerk van verrassend niveau.

Jij en mainstream...?


Ik kom ook nog niet met een becijfering, zal 'em wel vaker draaien en even laten 'begroeien' - maar dit album greep me niet zo direct als bijv Hydras Dream - The Little Match Girl (2014)

kistenkuif
Daar wees een muziekmatinneke me onlangs ook al op. Heb het toen twee keer beluisterd en vond het vooral mooi harmonieus en melancholiek. Dit album getuigt imo van iets meer lef en giert bij vlagen muzikaal letterlijk langs de rand van dissonante waanzin richting troost en verstilling.

avatar van Mjuman
Gisteravond weer gedraaid en - ja - de schijf begint te landen

Zit echter met twee prangende vragen, afgaand op de inlay bij de cd: daarop afgaand zou dit een registratie zijn van een live performance uit 2009:
1. klopt dat - wat is er achteraf nog in de studio mee gebeurd - of is dit album ahw een heruitvoering van die performance?
2. waarom is dit werk dan zo lang op de plank blijven liggen?

avatar van Broem
3,0
Wat meer achtergrond info over het album. Geen direct antwoord op allebei je vragen. Staat een optreden gepland voor 21 november op de Le Guess Who ? festival in Utrecht. Volgens mij zonder Susanna

The Quietus | Reviews | Jenny Hval & Susanna - thequietus.com

avatar van itchy
3,5
Dus daar kan je het aan ze vragen

Linus Van Pelt
Mjuman schreef:
Gisteravond weer gedraaid en - ja - de schijf begint te landen
2. waarom is dit werk dan zo lang op de plank blijven liggen?

Deathprod(die een zeker een grote invloed op dit album heeft gehad) is daar berucht om, zeker in zijn solowerk. Misschien is dat de reden.

avatar van Broem
3,0
Album heeft erg lang op het stapeltje herkansingen gelegen. Jenny Hval heeft me gepakt met Viscera uit 2011. Ben haar blijven volgen maar kreeg niet meer dan WoW gevoel van destijds. Dit album is daarom erg lang blijven liggen tot ik afgelopen week met veel plezier weer eens naar Viscera luisterde. Vervolgens opnieuw dit (en andere solo-albums) gedraaid. Ik krijg 'm niet in m'n systeem. Het is voor mij te hoekig met teveel absurde wendingen. Een beetje a-typisch zeg maar tov Viscera. Daar hoeft niks mis mee te zijn maar in dit geval raak in de draad kwijt. Heb ik overigens ook bij haar latere solo-albums.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:44 uur

geplaatst: vandaag om 12:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.