good kid, m.A.A.d city is een moeilijk meesterwerk om op te volgen.
To Pimp a Butterfly klinkt helemaal anders dan haar voorganger. Het ligt meer in het verlengde van Section.80, maar dan véle malen experimenteler. Het is dus geen good kid, m.A.A.d city 2 zoals ik verlangde van Kendrick Lamar. Hier moest ik me de eerste luisterbeurt even over zetten en het album moet beoordeeld worden op wat het wél is.
Het album opent met Wesley's Theory, een heerlijke opener. Lekkere (G-)Funk instrumentatie en het refrein is niet normaal aanstekelijk. De raps en teksten zijn zoals op de rest van het album wederom uitmuntend. Je merkt dat George Clinton voorbij komt, maar ik zou hem niet meteen een gastartiest noemen. Nee, elke artiest dat mee doet op To Pimp a Butterfly lijkt gewoon deel uit te maken van dit groter kunstwerk zonder echt als individu op te vallen.
Tof dat Dr. Dre even langs komt om zijn zegje te doen, jammer dat het zijn enige contributie lijkt te zijn op het geheel (ik weet het, hij is wel één van de executive producers).
De eerste interlude, For Free?, ligt me het minste van dit album. Wel grappig wat hij tegen z'n vriendin zegt, maar de Jazz-instrumentatie wordt om den duur gewoon te druk. Vind het persoonlijk gewoon nergens meer over geen. Zal hoogstwaarschijnlijk wel aan mij liggen.
King Kunta is weer een aanstekelijk Funky nummertje maar het lijkt me over het algemeen wel overhyped. Het is goed, maar als ik hier en op de rest van het internet wat rond speur is het naar mijn mening wel overschat.
Institutionalized is een heerlijke compositie met een sterke tekst. Kendrick flowt perfect over deze soulvolle instrumentatie. Bilal, Anna Wise en Snoop Dogg horen weer gewoon op deze track. Knap dat zelfs Snoop Dogg tweede viool speelt voor onze gastheer. Snoop is immers diegene dat de symbolische
kroon van West Coast Hip Hop over heeft gedragen aan K-Dot.
TPaB gaat verder met het heerlijk swingende These Walls waar opnieuw Bilal en Anna Wise hun opwachting maken.
De LP wordt donkerder wanneer track 6 (u) langs komt. Hier rapt hij over persoonlijke problemen. De showsteler op deze track is de tweede strofe. Op deze strofe klinkt het alsof hij emotioneel beschadigd en strontzat is. Het geluid van klinkende flessen is het detail dat deze track afmaakt.
good kid is mijn minst favoriete track op GKMC. Alright komt van de hand van dezelfde producer: Pharrell. Deze track bevalt me ontzettend goed. Kendrick Lamar in topvorm op deze beat met prachtige sample.
For Sale? ligt me meer dan de vorige interlude. Enkel Kendrick's stemgeluid op deze onderbreking is me iets te apart.
Momma, Hood Politics en How Much a Dollar Cost zijn stuk voor stuk weer heerlijke nummers die tekstueel heel sterk zijn.
Complexion (A Zulu Love) zet de hoge kwalitatieve lijn van het album weer verder maar is een vreemde eend in de bijt. Elke gastartiest op voorgaande nummers komt onopvallend voorbij, hier niet. Rapsody rapt een gehele strofe en voelt als een echte gastartiest. Ze doet het goed op deze track, al heeft ze me niet benieuwd gemaakt naar haar solowerk.
The Blacker the Berry is de banger van Kendrick's derde album en heeft de meeste traditionele Hip Hop sound van het hele project. Dit zal de reden zijn dat dit mijn favoriete nummer is. Krachtige boodschap en serieuze stof tot nadenken voor de gangbangers in Amerika. De manier waarop Kendrick het nummer afrond is magistraal.
You Ain't Gotta Lie (Momma Said) is een heerlijk chille track.
Deze versie van i is een interessante keuze... het is een live-versie van de single dat wij kennen. Iets over de helft wordt het nummer onderbroken door een ruzie dat in het publiek ontstaat. Door dit voorval geeft onze rapper een preek over dat dit niet de manier is waarop we met elkaar moeten omgaan. Deze preek eindigt hij met een ijzersterke a capella freestyle. In eerste instantie had ik hier liever de single-versie gehoord, maar deze versie past perfect in het hele concept van dit album.
Dit experimentele project eindigt met het 12 minuten durende Mortal Man. Hier vind ik Kendrick Lamar misschien wel het beste rappen. Hij klopt perfect op deze beat.
Vanaf King Kunta eindigt elk nummer met een geschreven stukje door Kendrick, elk nummer hierna krijgen we er een nieuwe lijn bij. Op Mortal Man krijgen we het hele stuk en het stelt niet teleur.
Het interview met 2Pac dat hierna volgt is ontzettend boeiend om te beluisteren, al kon het geen kwaad dat dit een aparte outro was geweest. Het verhaal over de rups en de vlinder is briljant gevonden en knap vertelt.
good kid, m.A.A.d city is een moeilijk meesterwerk om op te volgen. Is het hem gelukt? Wat mij betreft niet echt. Dit is puur subjectief want het zijn 2 totaal verschillende albums, dit is veel minder toegankelijk dan GKMC. Over het algemeen ben ik geen fan van zo'n artistieke albums, maar dit is wel erg goed uitgevoerd. Daarom ligt alles wat ik iets minder vind op deze LP waarschijnlijk gewoon aan mezelf, want muzikaal en conceptueel steekt het allemaal perfect in elkaar.
Een ex-collega van mij is teleurgesteld omdat het vooral op de zwarte gemeenschap (van Amerika) gericht is. Dit klopt, als blanke jongeman in België is het moeilijk om ermee te relateren... maar dat wil absoluut niet zeggen dat ik de muziek en boodschap niet kan appreciëren.
Dit album heeft al heel wat luisterbeurten gekregen en er zullen er ongetwijfeld nog veel volgen. Die 4,5* krijgt hij misschien in de toekomst nog wel, maar voor nu geef ik een vette 4*.