Ok; proberen maar dan....
Op de 1e plaats sprak mij de stem van Enrique Bunbury direct aan toen ik voor het eerst het nummer Entre Dos Tieras van het album Senderos De Traicion hoorde.
Het eerste nummer begint al lekker met een instrumentaal intro met na 0.15 seconden een soort oerkreet ( dit voor een ons al gauw klinkt als een "AAuuuw!!"
die zeker niet zo "macho" klinkt als de muziek. En ondanks dat ik zelf helemaal geen Spaans spreek heb ik toch bij sommige stukken echt de neiging mee te zingen!
Een goed teken denk ik zo...
Dat de plaat meer biedt dan alleen lekkere rocksongs blijkt al uit het 2e nummer; midtempo met strijkers op de achtergrond en rustig gezongen.
Daarna volgt weer een uptempo rocker met vanaf 2.45 t/m 3..49 2 aangesloten gitaarsolo's; heerlijk gewoon !!
Over het algemeen vind ik de uptempo nummers mooier dan de midtempo nummers met als uitzonderingen toch wel de afsluiter La Alacena, Culpable, La Apariencia No Es Sincera en het nummer Tesero.
De echte rockers zijn de nrs 1, 3, 9, 11+12 afgewisseld met rustiger werk zoals nrs 2, 4, 10 en midtempo sterke nummers als 6 en 8. In ieder geval een behoorlijk afwisselend album ( waar ik over het algemeen wel van hou ) ook al licht de nadruk toch zeker op rock.
Op youtube is van deze band veel meer te vinden dan je zou denken; ook live stukken waarvan veel vanuit Midden- en Zuid-Amerika.
Met zo'n 73 minuten aan muziek zeker de moeite waard en 1 van mijn meest aparte ontdekkingen!