menu

Mark Lanegan - Whiskey for the Holy Ghost (1994)

mijn stem
4,13 (244)
244 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Beggars Banquet

  1. The River Rise (4:30)
  2. Borracho (5:41)
  3. House a Home (3:07)
  4. Kingdoms of Rain (3:24)
  5. Carnival (3:40)
  6. Riding the Nightingale (6:17)
  7. El Sol (3:42)
  8. Dead on You (3:11)
  9. Shooting Gallery (3:33)
  10. Sunrise (2:57)
  11. Pendulum (2:12)
  12. Judas Touch (1:37)
  13. Beggar's Blues (5:36)
totale tijdsduur: 49:27
zoeken in:
avatar van philtuper
5,0
aERodynamIC schreef:
De doorleefde stem van Lanegan maakt dit album. Met Bubblegum wist hij dit album wat mij betreft te overtreffen.
Nope.

avatar van philtuper
5,0
Okay, das ook best grappig. Dat ik 2,5 jaar geleden ook al het berichtje voor dit berichtje tikte... met een vergelijkbaar commentaar...

avatar van Tom Traubert
5,0
Carnival

avatar van EttaJamesBrown
5,0
Dit album rijpt met de jaren. Het beleeft me. Het overstijgt me. Het onderduikt me. Het koestert me.

Tot volgend jaar, vriend van mij.

avatar van matthijs
In 1995 bij een inbraak verloor ik ca 100 cd's. Deze was wel een van degene waar ik het meest om treurde. Sindsdien niet meer gehoord (!)

bennerd
matthijs schreef:
In 1995 bij een inbraak verloor ik ca 100 cd's. Deze was wel een van degene waar ik het meest om treurde. Sindsdien niet meer gehoord (!)

Waarom zou je honderd cd’s meenemen bij het inbreken?

avatar van zaaf
4,0
Matthijs is de koning van het uitstel van behoeftebevrediging.

avatar van matthijs
bennerd schreef:
Waarom zou je honderd cd’s meenemen bij het inbreken?
Ja, goeie vraag. Misschien was in 1995 een cd nog wat meer waard dan nu?
En nog erger: ik was nota bene gewoon thuis, was in de keuken, had mijn raam open staan in het studentenhuis.
zaaf schreef:
Matthijs is de koning van het uitstel van behoeftebevrediging.
Wat dit betreft wel he! Er is ook zoveel goeie muziek te ontdekken. Alleen al Mark Lanegan: hij komt bijna elk jaar wel met nieuw materiaal, solo of met anderen, en nog steeds hoog niveau.

avatar van EttaJamesBrown
5,0
Dus jij breekt in in je eigen huis en verliest daarbij 100 cd's? Vreemd verhaal.

avatar van Tony
4,0

avatar van Pietro
4,0
Door de jaren heen ben ik de muziek van Mark Lanegan in het algemeen en deze plaat in het bijzonder meer gaan waarderen. De donkere, melancholische muziek gaat prima samen met de doorleefde stem van Lanegan. Ideaal om – zoals de hoes al aangeeft – te draaien in het gezelschap van een goed glas whisky: 4*

avatar van koosknook
4,5
Wonderschoon!!

avatar van milesdavisjr
4,0
Waar Mark Lanegan en zijn Screaming Trees mij nooit hebben kunnen overtuigen deed en doet Mark dat wel op sologebied. Met zijn rokerige grafstem (en dat is niet negatief bedoeld) tilt hij de nummers naar een hoger niveau. Dit is voor mij 1 van de beste schijven van de beste man. De muziek heeft een stuk minder van doen met zijn voormalige broodheer maar is met name geënt op slepende blues/folk en akoestische sfeerimpressies. Met het toevoegen van enkele instrumenten uit andere genres verrijkt hij de nummers op geheel eigen wijze. Hoogtepunten; Carnival, El Sol, Borracho, Pendulum, Sunrise maar ook het sfeervolle maar korte Judas Touch. Enig minpuntje maar daar kan Mark niks aan doen; je moet voor WFTHG wel in stemming zijn, voor het overige niks dan lof voor de man die ook na dit album mij bleef en blijft verassen met uitstekende platen.

Arbeidsdeskundige
Dit is een bijzonder sfeervol album. De doorleefde stem van Mark Lanegan gaat door merg en been. Kingdoms of Rain en Carnival zijn mijn favoriete nummers.

avatar van henkiev
5,0
Absoluut meesterwerk!

avatar van vigil
4,0
milesdavisjr schreef:
Waar Mark Lanegan en zijn Screaming Trees mij nooit hebben kunnen overtuigen deed en doet Mark dat wel op sologebied..

Mijn idee!

avatar van Niek
Ik haak bij Borracho eigenlijk al af. Mij te zwaar, te serieus, te veel een geluidsmuur. Het moet vast meeslepend zijn voor wie het wil voelen, maar als je dat dan niet voelt dan werkt het een beetje averechts. Kon zijn stem ook al niet zo goed hebben op die plaat met Isobel Campbell. Gewoon niet aan mij besteed ben ik bang..

avatar van milesdavisjr
4,0
Vier jaar na zijn prima solodebuut kwam Lanegan met Whiskey for the Holy Ghost op de proppen. De muziek is nog wat rijker geschakeerd en de arrangementen geven de songs net wat meer kleur, zoals te horen op opener The River Rise. Borracho lijkt een overblijfsel te zijn van The Screaming Trees, is niet slecht maar de geluidsmuur contrasteert met het overige songmateriaal op deze plaat. Hoogtepunten; The Judas Touch (hier had Lanegan nog wel 2 minuten extra aan mogen tokkelen, wat een sfeervol juweeltje), het broeierige Pendulum, Sunrise - die subtiele saxofoon solo!! - of het fraaie El Sol. Een heerlijke plaat van Lanegan waar hij diverse lichte invloeden uit andere genres implementeert in een grofkorrelige semi-akoestische setting.

Tussenstand:

1. Whiskey for the Holy Ghost
2. The Winding Sheet

avatar van philtuper
5,0
Een jeugdheld is verloren gegaan...
#RIP

avatar van Ernie
4,0
Ben echt alles dat ik in huis heb van deze held aan het draaien. Riding the Nightingale gaat door merg en been Bubblegum en zijn werk met QOTSA waren mijn eerste kennismaking maar deze Whisky for the Holy Ghost is ook fantastisch.

RIP Mark, bedankt voor alle muziek

Gast
geplaatst: vandaag om 11:48 uur

geplaatst: vandaag om 11:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.